Ο μουσακάς αναμφισβήτητα είναι ένα πιάτο πεντανόστιμο. Ένα πιάτο γιορτινό, ένα πιάτο που μπαίνει σε τραπέζι όπου χωράνε πολλοί.

Κομματάκι, πολύπλοκο, κομματάκι δύσκολο, κομματάκι μπελαλίδικο, κομματάκι βαρύ και παχυντικό, είναι η αλήθεια, αλλά δε βαριέσαι.

Άλλωστε, για όλους τους παραπάνω λόγους, δεν τον μαγειρεύουμε συχνά οπότε αξίζει το κόπο, μια στο τόσο, να τον απολαύσουμε και ας πάει και το παλιάμπελο που λένε.

Για να είμαι ειλικρινής παλιά στο πατρικό μου σπίτι και σε όλα τα σπίτια του χωριού δηλαδή, δεν τον μαγειρεύαμε καθόλου γιατί, όσο και αν ακούγεται παράξενο, αγνοούσαμε εντελώς την ύπαρξή του.

Η κουζίνα των ορεινών πληθυσμών, το έχω αναφέρει και σε άλλες δημοσιεύσεις, ήταν λιτή, σχεδόν δωρική. Όσπρια, χόρτα άγρια, λαχανικά εποχής, γαλακτοκομικά και κρέας αραιά και πού, αυτά ήταν όλα και όλα.

Τέτοια πλούσια πιάτα, μουσακάδες, παστίτσια, σουφλέδες και άλλα παρόμοια μπήκαν στη κουζίνα μας από τότε που οι γυναίκες του χωριού άρχισαν να παρακολουθούν μαθήματα μαγειρικής στο «σπίτι του παιδιού» που είχε ιδρύσει στο χωριό η βασίλισσα Φρειδερίκη.

Εκεί λοιπόν ανάμεσα στα άλλα, ομολογουμένως χρήσιμα, έμαθαν οι γυναίκες του χωριού να μαγειρεύουν και τον μουσακά.

Ο μουσακάς, λοιπόν, μαζί με τη φέτα βέβαια, λόγω της νοστιμιάς του κατέληξε να είναι ο βασικός τουριστικός μας εκπρόσωπος, ειδικά στην κονσερβαρισμένη εκδοχή του φέιμους γκρικ μουζάκα…

Υπάρχει όμως και η… ανθελληνική αμφιβολία για την καταγωγή της σκούφιας του γιατί αν… σκαλίσουμε λίγο το πιάτο θα βρούμε κάτω-κάτω την πατάτα, που από το δημοτικό μαθαίναμε για εκείνο το λαϊκό μύθο με τον Καποδίστρια και τις κλεψιμέικες νεοφερμένες πατάτες.

Η ντομάτα όμως; Νοείται ελληνικό φαγητό χωρίς ντομάτα; Η βάση της μεσογειακής μας (sic) διατροφής;

Και όμως, η ντομάτα μας ήρθε από την Αμερική αφού την ανακάλυψε εκείνος ο “καταραμμένος” ο Κολόμβος…

Και η μελιτζάνα, από την Ινδία ξεκίνησε, κάπου στα χρόνια του Βυζαντίου έφτασε στα μέρη μας.

Για να μην αναφερθούμε τέλος και στη λόγια φράγκικη μπεσαμέλ.

Κοντολογίς, οι αρχαίοι έλληνες τα μόνα από τα συστατικά του μουσακά που γνώριζαν ήταν το κρέας, το κρεμμύδι και το σκόρδο.

Εμείς όμως δεν θέλουμε να φιλοσοφήσουμε πάνω από ένα πιάτο μουσακά. Εμείς θέλουμε να τον φάμε. Οπότε “Έλληνας” η “ξένος”, ποσώς μας ενδιαφέρει. Εκείνο που τελικά κρατάμε είναι το “νόστιμος”…

Υλικά:

• 2 κιλά μελιτζάνες φλάσκες
• 2 κιλά πατάτες
• 1 φλυτζ. τσαγ. κεφαλοτύρι
• Ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
• Λίγο αλάτι

Για τη σάλτσα κιμά:

• 500 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος
• 1 κρεμμύδι μεγαλούτσικο
• 2 σκελίδες σκόρδο
• 1 κουταλιά κοφτή πελτέ ντομάτας
• 400 γρ. ψιλοκομμένες ντομάτες ή ένα κουτάκι ντοματάκια ολόκληρα
• 1 δαφνόφυλλο (προαιρετικά)
• 1 ξυλάκι κανέλας (προαιρετικά)
• ¼ φλυτζ. τσαγ. ελαιόλαδο
• 1 κρασοπότηρο κρασί
• 1 πρέζα ζάχαρη
• Αλάτι
• Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
• 1 κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό

Για τη σάλτσα μπεσαμέλ:

• 150 γρ. βούτυρο
• 150 γρ. αλεύρι
• 1½ λίτρο φρέσκο γάλα
• 1 μικρό κρεμμύδι
• ½ κουτ. γλυκ. μοσχοκάρυδο
• 2 αυγά
• Αλάτι

Πώς θα φτιάξετε τη σάλτσα του κιμά:

Περάστε από το μούλτι το κρεμμύδι μαζί με τα σκόρδα.

Αφού ζεστάνετε σε φαρδύ τηγάνι το ελαιόλαδο, σοτάρετέ τα για δύο-τρία λεπτά να γυαλίσουν…

Σκορπίστε τη ζάχαρη, ανακατέψτε και προσθέστε τον κιμά.

Σπάστε τον, απλώστε τον και αφήστε να ψηθεί καλά-καλά ώσπου να αλλάξει το χρώμα του. Θα σας πάρει περίπου 7-8 λεπτά.

Σβήστε με το κρασί και αφήστε να εξατμιστεί το αλκοόλ…

Στη συνέχεια προσθέστε τον πελτέ.

Αφήστε να τσιγαριστεί για λίγο, ανακατέψτε και ρίξτε όλα τα μυρωδικά… δάφνη, κανέλα, ρίγανη, μαυροπίπερο, κόκκινο πιπέρι.

Αν κάποιο από αυτά δεν σας αρέσει μην το βάλετε.

Συνεχίστε με τις ντομάτες, περασμένες από το μούλτι, τον μαϊντανό και το αλάτι.

Αν έχετε βάλει κανέλα και δαφνόφυλλο, αφήστε τα να αρωματίσουν για 5 λεπτά τη σάλτσα και αφαιρέστε τα.

Σιγοβράστε τον κιμά για περίπου 20-25 λεπτά, μέχρι να πιει σχεδόν όλα τα υγρά του…

Στο μεταξύ, πλύντε και κόψτε τις μελιτζάνες σε φέτες πάχους 1 εκ.

Αν θέλετε τον μουσακά σας ελαφρύ, απλώστε τις φέτες σε λαμαρίνες, ραντίστε με λίγο ελαιόλαδο, αλατίστε και ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 10 λεπτά.

Προσωπικά προτιμώ τον μουσακά με τηγανητές μελιτζάνες.

Τις τηγανίζω από βραδύς και τις αφήνω στο τρυπητό όλη νύχτα, οπότε όλο το λάδι που έχουν απορροφήσει στραγγίζει και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Όπως και να το κάνουμε έχει άλλη νοστιμιά.

Καθαρίστε και κόψτε τις πατάτες σε ροδέλες, σε πάχος ενός εκατοστού και μισοτηγανίστε της.

Βάλτε τις σε απορροφητικό χαρτί να φύγει το περιττό λάδι, αλατίστε τις ελαφρά και στρώστε τις, τη μία κοντά στην άλλη, έτσι ώστε να καλύψουν την επιφάνεια του ταψιού…

Πώς θα φτιάξετε την κρέμα μπεσαμέλ:

Ζεστάνετε το γάλα, σε κατσαρόλα αφού βάλετε μέσα το ολόκληρο κρεμμύδι.

Προσοχή… δε θέλουμε να βράσει, απλά να ζεσταθεί.

Σε άλλη κατσαρόλα, λιώστε το βούτυρο και προσθέστε το αλεύρι όλο μαζί ανακατεύοντας με σύρμα, να ψηθεί ελαφρά, για 2-3 λεπτά.

Αφαιρέστε από το γάλα το κρεμμύδι και προσθέστε το λίγο-λίγο, πάντα ανακατεύοντας με σύρμα, στο ψημένο αλεύρι με το βούτυρο.

Τρίψτε το μοσχοκάρυδο και αλατίστε.

Συνεχίστε το ανακάτεμα μέχρι να δέσει η κρέμα περίπου για 7-8 λεπτά περίπου.

Αφού δέσει, κλείστε το μάτι και προσθέστε πρώτα το ένα αυγό ανακατεύοντάς με σύρμα με γρήγορες κινήσεις ώσπου να απορροφηθεί και μετά ρίξτε το άλλο κάνοντας το ίδιο…

Πώς θα στήσετε τον μουσακά:

Έχετε ήδη φτιάξει στο ταψί μια στρώση με πατάτες…

Στρώστε κατά τον ίδιο τρόπο πάνω από τις πατάτες τις μελιτζάνες.

Πάνω από τις μελιτζάνες στρώστε όμορφα τον κιμά.

Τελειώστε με την κρέμα.

Απλώστε με ένα κουτάλι να πάει παντού ομοιόμορφα και πασπαλίστε με το κεφαλοτύρι.

Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις, στους 180°C με 200°C, στην τελευταία σχάρα, για περίπου 50 λεπτά, μέχρι να χρυσοροδίσει καλά η επιφάνεια…

Αφήστε να κρυώσει λίγο για να μπορέσετε να τον κόψετε όμορφα και σερβίρετε.

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλή απόλαυση μέχρι το επόμενο ραντεβού μας να περνάτε καλά αντλώντας χαρά από μικρά καθημερινά πράγματα γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Οι απλές καθημερινές χαρές είναι το τελευταίο καταφύγιο των ανθρώπων…»

Σας φιλώ αυγή…