Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στη Νάπολη ένας περίεργος, μεγάλος σε ηλικία, άνθρωπος. Κανείς δεν ήξερε από πού κρατούσε η σκούφια του. Ίσως να είχε έρθει από την Ανατολή, ίσως από τη Σικελία ή τη Μπολόνια…
Ζούσε μόνος, παρέα με έναν υπηρέτη και τα βιβλία του, δεν έβγαινε ποτέ στο δρόμο και τα παράθυρά του έμεναν πάντα κλειστά.
Παράξενες φήμες κυκλοφορούσαν στη γειτονιά για το πρόσωπό του: κάποιοι έλεγαν ότι δεν κοιμόταν ποτέ και διάβαζε, κάποιοι άλλοι ότι περνούσε τη μέρα του μπροστά σε αναμμένες φωτιές, κάποιοι τρίτοι ότι τον είδαν να έχει τα χέρια του κόκκινα από αίμα.

Να ήταν μάγος, νεκρομάντης; Να ήταν δολοφόνος αθώων, μικρών παιδιών; Η μόνη του επαφή με τον έξω κόσμο ήταν ο λιγομίλητος υπηρέτης του, που έβγαινε, ψώνιζε και αμέσως κλεινόταν σπίτι με το αφεντικό του.
Σε κάθε άνθρωπο, όμως, αναλογεί και μια περίεργη, πονηρή γειτόνισσα. Και η γειτόνισσα της ιστορίας μας κατάφερε να μάθει το μυστικό του γέρου αλχημιστή.
Τον είδε να φτιάχνει μια αλλόκοτη ζύμη, με αλεύρι και αυγά, και ύστερα να την κόβει σε πολλά, περίεργα σχήματα και να τη βάζει σε καυτό νερό…

Τον είδε να ανακατεύει διάφορα παράταιρα υλικά, να τα χτυπάει σε γουδί και να τα ρίχνει πάνω στη ζύμη. Τον είδε να τρώει τα μυστικά του εδέσματα παρέα με τον υπηρέτη. Τον άκουσε να διηγείται ιστορίες παλιές, της νιότης του, όταν ήταν πλούσιος και χαιρόταν τη ζωή του…

Ο μύθος λέει ότι η πονηρή γειτόνισσα κατάλαβε το μυστικό του γέρου.
Αντέγραψε τις κινήσεις του, έκλεψε τις μυστικές συνταγές του και παρουσιάστηκε μια μέρα στο παλάτι, στον Σουηδό βασιλιά της Νάπολης, και του πρότεινε – έναντι αδράς, εννοείται, αμοιβής – να του φτιάξει ένα πρωτοφανέρωτο φαγητό.
Και ήταν τόση η χαρά του βασιλιά, που διέδωσε σε όλη τη Νάπολη τη συνταγή και ο γερος μάγος της κουζίνας… πικράθηκε τόσο πολύ για την αποκάλυψη του μυστικού του, που έφυγε μακριά και κανείς δεν ξανάκουσε γι αυτόν.
Και στη Νάπολη, έζησαν καλά, τρώγοντας από τότε μακαρόνια, κι εμείς ζήσαμε καλύτερα…!

Οι Ιταλοί μπορεί να μην προσαρμόστηκαν ποτέ στην ιδέα ότι τα μακαρόνια δεν είναι ιταλική εφεύρεση, μπορεί να έχουν τους δικούς τους θρύλους και δεν θέλουν να παρδεχτούν ότι ένα είδος μακαρονιών υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα – το «λαγανόν», που θυμίζει τα σημερινά λαζάνια – ή ότι ήρθαν στην Ιταλία από την Κίνα, ίσως μέσω Μάρκο Πόλο, είναι, όμως, ο λαός που έδωσε την ψυχή του στην «πάστα» και στους τρόπους μαγειρικής της.

Οι ιταλικές, αυθεντικές συνταγές των μακαρονιών, μετράνε ήδη στην πλάτη τους πολλούς αιώνες γαστρονομικής εμπειρίας, κι έχει, η καθεμιά, παρά το βαθμό ευκολίας της, συγκεκριμένους και σκληρούς νόμους παρασκευής της.
Σήμερα, βεβαίως, φτιάχνουμε ζυμαρικά με χιλιάδες συνταγές και νέα περίεργα υλικά – από χαβιάρι και σολωμό, μέχρι φύλλα χρυσού – αλλά καμιά μα καμιά, όσο περίπλοκη ή πρωτότυπη και αν είναι, δεν μπορεί να συναγωνιστεί το κορυφαίο πιάτο, το πιάτο που έρχεται πρώτο στις προτιμήσεις όλων, μικρών και μεγάλων:
Ένα πιάτο μακαρόνια με κιμά (ή αλλιώς μακαρονάδα ή σπαγγέτι μπολονέζ)…
Τι θα χρειαστείτε:
- 1 πακέτο μακαρόνια (συνήθως σπαγγετίνη)
- 6 κουτ. σουπ. ελαιόλαδο (έξτρα παρθένο)
- 750 γρ. κιμά μοσχαρίσιο (ή μισό χοιρινό, μισό μοσχαρίσιο, περασμένο μία φορά από τη μηχανή του κιμά)
- 2 ξερά κρεμμύδια
- ½ κουτ. γλυκ. ζάχαρη
- 1 ποτηράκι του κρασιού κρασί κόκκινο
- 2 δόντια σκόρδο
- 1 κουταλιά πελτέ ντομάτας
- 2 κουτιά ντοματάκια κονκασέ (ή 4 μεγάλες ντομάτες ώριμες)
- ½ κουτ. γλυκ. πάπρικα
- 1 κουτ. σουπ. ρίγανη
- 1 φύλλο δάφνης
- Αλάτι-μαυροπίπερο κατά βούληση
- 1 φλυτζ. τσαγ. μαϊντανό (προαιρετικά)
Πώς θα το φτιάξετε:
Ζεστάνετε το λάδι σε ένα τηγάνι ή σε ένα βαθύ σκεύος.
Προσθέστε το κρεμμύδι με τα σκόρδα ψιλοκομμένα ή περασμένα από το μούλτι..


Ρίξτε τη ζάχαρη, ανακατέψτε και αφήστε να αχνιστούν ώσπου να γυαλίσουν, χωρίς να πάρουν χρώμα.

Συνεχίστε προσθέτοντας τον κιμά.

Αφήστε τον να μαγειρευτεί γύρω στα 7-8 λεπτά ανακατεύοντας που και που ώσπου να αλλάξει χρώμα και να αρχίσει να τσιγαρίζεται.
Σβήστε με το κρασί για άρωμα και νοστιμιά και αφήστε να ξεθυμάνει το αλκοόλ και να μείνουν μόνο τα μαγικά αρώματα του κρασιού…

Ανοίξτε στο κέντρο του κιμά λίγο χώρο και προσθέστε τον πελτέ ντομάτας.

Τρίψτε στη βάση του τηγανιού να ψηθεί για 1-2 λεπτά μέχρι να βγάλει το έντονο άρωμά του.
Σε αυτό το σημείο βάλτε τα μυρωδικά, την πάπρικα, τη ρίγανη, το μαυροπίπερο, το δαφνόφυλλο και ανακατέψτε για λίγο να αναμιχθούν τα αρώματά τους με τα υπόλοιπα υλικά…


Προσθέστε τα ντοματάκια ή τις ντομάτες, αφού προηγουμένως τις περάσετε ένα-δυο γύρους από το μούλτι και τον μαϊντανό ψιλοκομμένο.

Αλατίστε κατά βούληση και σκεπάστε καλά το τηγάνι με το καπάκι.
Χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε τη σάλτσα του κιμά να σιγοβράσει ώσπου να μελώσει, να έχουν εξατμιστεί τα περιττά υγρά, να δέσει σωστά και ο κιμάς, να γίνει τρυφερός και μαλακός…

Βράστε τα μακαρόνια σε μπόλικο αλατισμένο νερό, σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται επάνω στο πακέτο ή σύμφωνα με τα γούστα σας.


Αφού βράσουν τα μακαρόνια στραγγίξτε τα απλά και ξαναβάλτε τα στην κατσαρόλα.
Σερβίρετέ τα αμέσως. Βάλτε από πάνω τη μελωμένη σάλτσα του κιμά και πασπαλίστε με μπόλικο κεφαλοτύρι.


Αν πάλι αργείτε να καθίσετε στο τραπέζι, αφού τα στραγγίξετε ξαναβάλτε τα στην κατσαρόλα στην οποία έχετε προηγουμένως ζεστάνει δυο τρεις κουταλιές λαδάκι, έξτρα παρθένο φυσικά, για να μην κολλήσουν μέχρι να σερβίρετε.
Πολλές νοικοκυρές συνηθίζουν να τα ξεπλένουν με νερό. Μην το επιχειρήσετε γιατί γίνονται άγευστα.
Εκτός αν πρόκειται να φτιάξετε μακαρονοσαλάτα, όπου επιβάλετε να τα περάσετε από κρύο νερό για μην κολλάνε μεταξύ τους.
Η σάλτσα του κιμά είναι μια από τις νοστιμότερες σάλτσες γι αυτό σας προτείνω να φτιάξετε μεγάλη ποσότητα, ειδικά αν εργάζεστε.
Όση περισσέψει βάλτε την σε τάπερ, φυλάξτε τη στην κατάψυξη και αποψύξτε την όταν χρειαστεί…

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλή σας όρεξη. Να περνάτε καλά και να προσέχετε τους μοναδικούς και υπέροχους εαυτούς σας. Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού… Χαμογέλατε!
Και αν νομίζετε πως δεν έχετε κανένα λόγο να το κάνετε, κάντε το απλά για τον εαυτό σας.
Όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Χαμογελάτε κοιτώντας το πρόσωπό σας στον καθρέφτη. Κάντε το αυτό κάθε πρωί και θα αρχίσετε να βλέπετε το πρόσωπό σας ομορφότερο και μια τεράστια διαφορά στη ζωή σας…»
Σας φιλώ αυγή
Αφήστε μια απάντηση