Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κόρη πεντάμορφη και ζηλεμένη.
Ήρθαν από όλα τα μέρη της γης βασιλόπουλα να την πάρουν για γυναίκα τους αλλά αυτή δεν ήθελε κανέναν γιατί κανένας δεν ήταν τέλειος. Κανένας δεν έμοιαζε με τον άνδρα που είχε φτιάξει στα όνειρά της.
Ο ένας της μύριζε ο άλλος της ξίνιζε, ο τάδε είχε αυτό το κουσούρι ο δείνα το άλλο. Έτσι τους απόδιωχνε, ώσπου οι άνδρες το πήραν απόφαση και δεν την αναζητούσαν πλέον…
Κλείστηκε που λέτε αυτή στο δωμάτιό της και παράγγειλε να της φέρουν κάμποσα τσουβαλάκια σιμιγδάλι, ζάχαρη και νερό.
Τα ανακάτεψε σε μια μεγάλη σκάφη, έφτιαξε ζυμάρι και με το ζυμάρι έπλασε έναν άνδρα, όμοιο μ’ αυτόν που ή εικόνα του ήταν θρονιασμένη στο μυαλό της: γλυκό και τρυφερό, ψηλό και λεβέντη και δυνατό και όμορφο.
Τον ονόμασε Σιμιγδαλένιο…
«Ο Σιμιγδαλένιος» φίλες μου είναι ένα από τα ωραιότερα παραμύθια των παιδικών μου χρόνων.
Στην πορεία η ζωή μ’ έμαθε πως «Σιμιγδαλένιοι», τέλειοι άνδρες αλλά και γυναίκες, (τέλειοι άνθρωποι γενικά) δεν υπάρχουν. «Οι Σιμιγδαλένιοι», ζουν μόνο στα παραμύθια της γιαγιάς Αθηνάς και πως με το σιμιγδάλι μόνο χαλβά, άντε και κανένα σιροπιαστό μπορώ να φτιάξω…!
Υλικά:
- 1 κούπα ελαιόλαδο
- 2 κούπες σιμιγδάλι (1+1 ψιλό και χοντρό)
- 3 κούπες ζάχαρη
- 4 κούπες νερό
- ½ κουταλάκι κανελογαρύφαλλο (προαιρετικά)
- 1 χούφτα σταφίδες
- Χυμός μισού λεμονιού
Για το σιρόπι κακάο:
- 60 γρ. κακάο
- 340 γρ.ζάχαρη
- 300 ml. νερό
- 1 βανίλια
Εκτέλεση:
Η κλασική συνταγή, όπως θα καταλάβατε θέλει αναλογία… 1, 2, 3, 4.
Προσωπικά τον θέλω μεν νόστιμο τον χαλβά αλλά όχι πολύ βαρύ και πολύ γλυκό, και με δεδομένο… το κουσούρι μου να πειράζω τις συνταγές, τη… μερεμέτισα λίγο και τούτη και την προσάρμοσα στα γούστα μου.
Βάζω πάντα λιγότερο λάδι (γύρω στα ¾ της κούπας) και μισή κούπα λιγότερη ζάχαρη. Έτσι τον απολαμβάνω χωρίς καμιά τύψη.
Ο χαλβάς για να γίνει νόστιμος θέλει το ελαιόλαδο του (όμως υπάρχει και ο χαλβάς σιμιγδαλένιος χωρίς λάδι).
Αν όμως νομίζετε ότι θα σας πέσει βαρύ το ελαιόλαδο ή αν νηστεύετε από ελαιόλαδο, μπορείτε να το ελαφρύνετε λίγο χρησιμοποιώντας μόνο σπορέλαιο ή ελαιόλαδο και σπορέλαιο σε αναλογία μισό-μισό.
Βάλτε σε βαθιά κατσαρόλα το λάδι να ζεσταθεί.
Μην το αφήσετε να κάψει πολύ γιατί θα χάσει τα θρεπτικά συστατικά του…
Ρίξτε το σιμιγδάλι και αρχίστε το ανακάτεμα με μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα.
Σε αυτή τη φάση πρέπει να δείξετε υπομονή για 4-5 λεπτά και να μην εγκαταλείψετε τη θέση σας πάνω από την κατσαρόλα.
Το πόσο θα κρατήσει αυτή η διαδικασία εξαρτάται από το πώς επιθυμείτε το χαλβά σας… ξανθό ή μελαχρινό…
Όταν δείτε ότι έχει μοσχομυρίσει και έχει πάρει το χρώμα που θέλετε, ρίξτε τη ζάχαρη και ανακατέψτε.
Αποσύρετε για λίγο την κατσαρόλα από το μάτι, ρίξτε μεμιάς το νερό, το χυμό του λεμονιού, το κανελογαρύφαλλο, τις σταφίδες και συνεχίστε το ανακάτεμα.
Θα προκύψει ένα νερουλό μίγμα, σαν σούπα…
Ξαναβάλτε τη κατσαρόλα στο μάτι και συνεχίστε το ανακάτεμα με προσοχή γιατί σιγά, σιγά, θα αρχίσει να πήζει, να πιτσιλάει και μπορεί να σας πετύχει καμιά πιτσιλιά και να σας προκαλέσει εγκαύματα…!
Ο χαλβάς είναι έτοιμος όταν πήξει τόσο, όσο να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας.
Σκεπάστε τον με καθαρή πετσέτα και αφήστε τον να ηρεμήσει, να πέσει λίγο η θερμοκρασία του.
Φορμάρετέ τον στη φόρμα του κέικ ή σε μικρές φορμίτσες ή ακόμα δημιουργήστε διάφορα σχήματα με ένα κουτάλι.
Φτιάξτε και έναν «Σιμιγδαλένιο» όπως στο παραμύθι αν πιάνουν τα χεράκια σας!
Τέλος ανακατέψτε τα υλικά για το σιρόπι και δώστε τους μια βράση. Αφήστε το να χλιαρώσει, περιχύστε τον χαλβά, σερβίρετε και …αλληλούια!
Το σιρόπι του κακάου που θα περισσέψει, μπορείτε να το φυλάξετε σε γυάλινο μπουκάλι για μήνες και να το χρησιμοποιήσετε όπου χρειαστεί…
Αν θέλετε να κάνετε τον χαλβά εντελώς νηστίσιμο (χωρίς λάδι) δείτε και αυτή τη συνταγή για χαλβά…
Καλή επιτυχία φίλες μου και καλή δύναμη σε όλους αλλά κυρίως σε όσους κάνουν αγώνα για κάθαρση της συνείδησης.
Όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά, «Να προσπαθείς να είσαι το αφεντικό της θέλησής σου και ο δούλος της συνείδησής σου».
Σας φιλώ αυγή…
Αφήστε μια απάντηση