Η απολαυστική «φανουρόπιτα» αποτελεί λατρεμένο έμβλημα της ελληνικής γαστρονομικής και ορθόδοξης εκκλησιαστικής παράδοσης, ένα εκλεκτό γλύκισμα με πνευματική σημασία.
Αυτό το νηστίσιμο έδεσμα, που μοιάζει με κέικ, κοσμεί τα τραπέζια των πιστών την ημέρα μνήμης του Αγίου Φανουρίου, που γιορτάζεται στις 27 Αυγούστου. Μια ιερή απόλαυση, απονέμεται στους πιστούς ως ευλογία, φέρνοντας μια ιστορία γεμάτη συμβολισμούς.
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού του αρτοσκευάσματος είναι η σύνθεσή του – χωρίς ζωικό ή μη βούτυρο, διαθέτει βάση ελαιόλαδου, που ενσωματώνει μια σύνδεση τόσο με τη διατροφή όσο και με την ευλάβεια.
Οι πιστοί συμμετέχουν σε ένα τελετουργικό αναζήτησης μέσω της προσφοράς της πίτας, μιας αναζήτησης για την αποκάλυψη κρυμμένων θησαυρών, είτε πρόκειται για απτά αντικείμενα είτε για άυλες αλήθειες.
Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που στη πιο σύγχρονη εποχή έχει τις ρίζες του σε μια οδυνηρή αφήγηση, που αναζητά τη λύτρωση για τα παραπτώματα της μητέρας του Αγίου Φανουρίου, μιας γυναίκας τυλιγμένης σε μια περίπλοκη κληρονομιά γεμάτη πόθους και ασέβεια.
Καθοδηγούμενα από τα τοπικά έθιμα, τα συστατικά στέκονται ως ένα σύνολο με περιττούς (μονούς) αριθμούς—επτά, εννέα ή έντεκα, υποδηλώνοντας μοναδικά κεφάλαια σε κάθε επανάληψη (π.χ. όταν είναι 7, συμβολίζουν για κάποιους τα εφτά μυστήρια της εκκλησίας).
Τα συστατικά, σχολαστικά επιλεγμένα, ευθυγραμμίζονται με τις αρχές της νηστείας, με την παρουσία ελαιολάδου ή φυτικού λαδιού διασφαλίζοντας την τήρηση της παράδοσης.
Το αλεύρι, η ζάχαρη, ο χυμός ή το ξύσμα πορτοκαλιού και στη πιο μοντέρνα έκδοση, το μπέικιν πάουντερ, συνδυάζονται με τον γήινο πλούτο των καρυδιών και τη γλύκα της σταφίδας. Μπορούμε να βρούμε παραλλαγές της συνταγής όπου ανάμεσα στα υλικά υπάρχουν η κανέλα, το γαρίφαλο, η μαγειρική σόδα τα οποία με την παρουσία ή όχι της ρευστότητας του νερού συνδυάζονται σε αυτό το αλχημικό μείγμα.
Σε μια πιο “αποσταγμένη” μορφή της, η «φανουρόπιτα» αποδίδει την απλότητα, αντικατοπτρίζοντας την ιερή φύση των μυστηρίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ετυμολογικά, η πίτα πήρε το όνομα της από τον Άγιο Φανούριο, μια αινιγματική, άγια μορφή. Το έθιμο, που διατηρήθηκε από γενιά σε γενιά, ξεπερνά την απλή γαστρονομία. Ο σκοπός του περιλαμβάνει βαθύτερα νοήματα, καθώς υποδηλώνει την επιρροή του αγίου για να φωτίσει τα χαμένα αντικείμενα, να αναστήσει ξεχασμένα καθήκοντα ή να δώσει ζωή σε μαραζωμένες φιλοδοξίες ή ελπίδες. Επιπλέον, χρησιμεύει ως φάρος ευεξίας, επικαλούμενος μια αγιασμένη ζωντάνια.
Σε περιοχές όπως η Κρήτη και η Κύπρος, η «φανουρόπιτα» συγκεντρώνει επιπλέον ρόλους και παραδόσεις. Προσπαθεί να ανάψει ρομαντικές προοπτικές, λειτουργώντας ως ελπιδοφόρος καταλύτης για τις ενώσεις των ανύπαντρων κοριτσιών και των συντρόφων που αυτές εύχονται να βρουν μέσω του Αγίου.
Μέσα από αυτό το κέικ, μια ταπισερί πνευματικής αφοσίωσης, ιστορίας και παράδοσης συνυφαίνονται, δημιουργώντας ένα αριστούργημα που δελεάζει τους ουρανίσκους ενώ γαλουχεί και τη ψυχή.
Στα παρακάτω δυο βίντεο (με γρήγορη και πιο αργή ταχύτητα αφήγησης) θα βρείτε τη συνταγή-πρόταση που κάνουν τα ηχωμαγειρέματα για τη φανουρόπιτα.
Ο τρόπος παρασκευής είναι ιδιαίτερα απλός και θέλει απλά λίγη προσοχή στο ψήσιμο. Σας προτείνουμε λοιπόν να τη φτιάξετε αλλά και να την τάξετε!
Δείτε εδώ τη συνταγή με λεπτομερείς περιγραφές και εικόνες.
Βίντεο 1 – Γρήγορη ταχύτητα αφήγησης:
Βίντεο 2 – Αργή ταχύτητα αφήγησης:
Για περισσότερα βίντεο δείτε τη τη σελίδα με τις βιντεοσυνταγές μας ή ρίξτε μια ματιά στο κανάλι μας ηχωμαγειρέματα στο Youtube όπου έχουμε δημοσιεύσει εκατοντάδες βίντεο. Αν θέλετε να ενημερώνεστε κάθε φορά που δημοσιεύουμε κάποιο νέο βίντεο κάντε …
Αφήστε μια απάντηση