Δε θα φλυαρίσω πολύ σήμερα, ένα μόνο θα σας πω. Οι μυρουδιές από τους πατατοκεφτέδες της Σοφίαs, (γειτόνισσα και φίλη στο χωριό) μου έσπασαν την μύτη κυριακάτικα.

Τους δοκίμασα (αυτό το καλό έχει το χωριό, οι μυρουδιές ξεχύνονται στις γειτονιές και αρκεί μια φωνή, «τι καλό μαγειρεύεις πάλι βρε Σοφία;» για να έρθει η πιατέλα με το… «καλό» στο τραπέζι σου για να το γευτείς και να ευφρανθεί η ψυχή σου) και σας τους προτείνω…

Δείτε και τη συνταγή για αγιορείτικους ταραμοκεφτέδες που έχουμε δημοσιεύσει στα ηχωμαγειρέματα.

Yλικά:

• 10 πατάτες μέτριες
• 1 πράσο
• 4 αυγά
• ¾ φλυτζανιού τσαγ. ελαιόλαδο
• 1 φλυτζάνι τσαγ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
• 1 φλυτζάνι τσαγ. ψιλοκομμένο άνηθο
• Μαυροπίπερο και αλάτι

Εκτέλεση:

Καθαρίστε τις πατάτες και βάλτε τις να βράσουν με λίγο αλάτι.

Ψιλοκόψτε το πράσο, τον μαϊντανό και τον άνηθο…

Βάλτε το λάδι στο τηγάνι και αχνίστε το πράσο.

Μόλις οι πατάτες βράσουν, αδειάστε το νερό και όπως είναι ζεστές, χτυπήστε τις με το μίξερ καλά-καλά, να γίνουν ένας πουρές χωρίς σβώλους.

Ρίξτε μέσα στον πουρέ το τσιγαρισμένο πράσο, τον μαϊντανό και τον άνηθο, το αλάτι και το πιπέρι.

Προσθέστε τα αυγά ένα-ένα και συνεχίστε το χτύπημα ώσπου να απορροφηθούν εντελώς.

Μπορείτε να προσθέσετε ακόμα και οποιοδήποτε μυρωδικό σας αρέσει…

Συνεχίστε το χτύπημα για λίγο ακόμα. Το μίγμα που θα προκύψει θα είναι σαν παχύ κουρκούτι.

Αλείψτε με πινέλο την επιφάνεια του ταψιού και με ένα κουτάλι της σούπας παίρνετε λίγο-λίγο το μίγμα και το βάζετε στο ταψί (δημιουργώντας λοφάκια), σε μικρή απόσταση το ένα από το άλλο…

Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200 βαθμούς και ψήστε τους πατατοκεφτέδες μέχρι να ροδίσουν.

Αν ο φούρνος σας διαθέτει πρόγραμμα ψησίματος με αέρα, οι κεφτέδες σας θα γίνουν ακόμα καλύτεροι…

Μιας και μιλάμε όμως για πατατοκεφτέδες, θα σας δώσω και τη συνταγή και για τηγανητούς έτσι όπως τους έφτιαχνε η Θεία μου η Μαρία (θεός σχωρέστην). Ανεπανάληπτοι σε γεύση.

Θυμάμαι που μαζευόμασταν όλοι γύρω από το τηγάνι της, (ένα τσούρμο παιδιά, τέσσερα τα δικά της και τρεις εμείς οι ανιψιές, που και που και κανένα γειτονόπουλο) και περιμέναμε ρουφώντας μυρουδιές, με τους σιαλογόνους αδένες σε… υπερλειτουργία, πότε θα τους βγάλει για να ορμήσουμε στην πιατέλα…!

Τους φτιάχνω κι εγώ αλλά τι να πω; Δεν μπορώ να πετύχω εκείνη την γεύση την παλιά τη μοναδική. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, κάτι μαγικό έκαναν αυτές οι παλιές νοικοκυρές και έβγαζαν από τα χεράκια τους γευστικά αριστουργήματα.

Λοιπόν, σας προτείνω να δοκιμάσετε και τις δυο συνταγές. Δεν έχετε να χάσετε τίποτα. Θα κερδίσετε σε εμπειρία και επιπλέον θα ασκήσετε το γευστικό σας κριτήριο.

Βράστε τις πατάτες, με τη φλούδα και αφήστε τις να χλιαρώσουν για να μπορέσετε να τις καθαρίσετε. Πατήστε τις με το πηρούνι ή με το εργαλείο του πουρέ. Αν μείνουν και λίγα κομματάκια δε χάλασε κόσμος. Ίσα- ίσα, που θα γίνουν πιο τραγανοί και πιο νόστιμοι.

Ψιλοκόψτε το πράσο και δυο κρεμμυδάκια φρέσκα, πατήστε τα για λίγο ανάμεσα στις χούφτες σας για να… σπάσουν και προσθέστε τα έτσι ωμά μαζί με τον μαϊντανό 4-5 κουταλιές αλεύρι.

Νοστιμίστε με μαύρο πιπέρι, αλατίστε (εγώ βάζω και λίγο κόκκινο πιπεράκι που ταιριάζει πολύ με την πατάτα και λίγο μπούκοβο γιατί μου αρέσουν τα καυτερά) και ανακατέψτε.

Αφήστε το μίγμα να μείνει για λίγο για να ανακατευτούν οι γεύσεις και οι μυρουδιές των υλικών και πλάστε στρογγυλούς κεφτέδες. Αλευρώστε τους ή περάστε τους από φρυγανιά (ή γαλέτα) τριμμένη.

Βάλτε μπόλικο ελαιόλαδο στο τηγάνι, αφήστε το να κάψει και τοποθετήστε τους στη σειρά. Μόλις ροδοκοκκινίσουν από τη μία μεριά, γυρίστε τους από την άλλη και βάλτε τους αν θέλετε σε χαρτί κουζίνας για να απορροφήσει το περιττό λάδι.

Ένα έχω να σας πω: Με όποιον τρόπο και να τους φτιάξετε, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τους ευχαριστηθείτε πολύ, μικροί και μεγάλοι.

Αξίζει το κόπο να ασχοληθείτε γιατί όπως έλεγε και γιαγιά Αθηνά, «Μην ζαλίζετε και πολύ το μυαλό σας. Ένα καλό φαγητό, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί στο μάγουλο, μια καλημέρα, μια καληνύχτα, αυτή είναι η ζωή».

Σας φιλώ αυγή…