Σήμερα φίλες μου θα μαγειρέψουν για εσάς «οι αρχόντισσες» του ΚΗΦΗ. Για όσους και όσες το αγνοούν, Κ.Η.Φ.Η. είναι τα αρχικά των λέξεων Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων.
Η πόλη μας η Φλώρινα έχει την τύχη να διαθέτει μια τέτοια δομή.
Ηλικιωμένοι, άνδρες και γυναίκες, που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν απόλυτα και οι άνθρωποι του περιβάλλοντός τους αδυνατούν να ανταποκριθούν στη φροντίδα τους είτε γιατί εργάζονται είτε γιατί αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας, καταφεύγουν εκεί.
Ψυχή του ΚΗΦΗ τρεις νεαρές, κυρίες. Είναι οι άγγελοι του ΚΗΦΗ.
Εκτός από ουσιαστική κατ’ οίκον φροντίδα, και όταν λέω «ουσιαστική» το εννοώ, αφού λούζουν τους ηλικιωμένους, τους κόβουν τα νύχια, πλένουν τα ρούχα τους, τα σιδερώνουν, τρέχουν για τη συνταγογράφιση των φαρμάκων τους, φροντίζουν για τη διατροφή τους, ακόμα και για τα απαραίτητα ψώνια τους -προσφέρουν και κάτι ακόμα.
Κάτι που οι απόμαχοι της ζωής το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη: Έχουν μετατρέψει ένα χώρο μικρό, σε καταφύγιο όπου τα ξεχασμένα γηρατειά, βρίσκουν πολύ αγάπη, ενδιαφέρον, τρυφερότητα, συντροφιά και χαμόγελο.
Όλα αυτά που στις μέρες μας δύσκολα τα βρίσκει κανείς ακόμα και στο οικογενειακό του περιβάλλον.
Αυτή η φωλιά κινδυνεύει να κλείσει, λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Αν έχει απομείνει έστω και ένα μικρό ίχνος ευαισθησίας – και δεν αναφέρομαι μόνο στους φορείς αλλά και σε όλους εμάς που αποτελούμε το δυναμικό, το ενεργό κομμάτι της κοινωνίας – ας φροντίσουμε με κάθε τρόπο να μη γίνει αυτό.
Θα είναι ένας φόρος τιμής και ευγνωμοσύνης προς όλους αυτούς, τους απόμαχους της ζωής, που πρόσφεραν τόσα πολλά και τώρα βρίσκονται μόνοι και παραμελημένοι στο περιθώριο…
Την προηγούμενη εβδομάδα το ΚΗΦΗ γιόρτασε τη γιορτή της μητέρας με διάφορες εκδηλώσεις.
Οι ηλικιωμένοι τραγούδησαν, απήγγειλαν, αντάλλαξαν ευχές, μαγείρεψαν και κάθισαν όλοι μαζί στο τραπέζι και έφαγαν όλοι μαζί.
Μεταξύ των διαφόρων εδεσμάτων, κυριαρχούσαν τα «Φασόλια γίγαντες στο ταβά» μαγειρεμένα από την κ. Μάργα και τις φίλες της. «Ο άνδρας μου ήταν μάγειρας και τα έφτιαχνε πολύ νόστιμα» μου εξομολογήθηκε.
Εγώ, για του λόγου το αληθές τα δοκίμασα, και σας διαβεβαιώνω πως ή γλυκύτατη κ. Μάργα έλεγε την αλήθεια.
Ιδού, λοιπόν η συνταγή… (δες και τη συνταγή για πατροπαράδοτη φασολάδα)
Υλικά:
- ½ κιλό φασόλια γίγαντες
- 1 κούπα ελαιόλαδο
- 1-2 καρότα
- 2-3 δόντια σκόρδο
- 1 μεγάλο κρεμμύδι
- 1-2 πιπεριές Φλωρίνης ξερές
Για τη σύμβραση:
- 1 πράσο
- ½ φλυτζάνι δυόσμος φρέσκος ή 1 κουτάλι σούπας ξερός
- 1 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι κόκκινο
- Ελαιόλαδο
Εκτέλεση:
Βάλτε από βραδύς τα φασόλια να μαλακώσουν σε μπόλικο κρύο νερό.
Την επόμενη, στραγγίστε τα καλά και βάλτε τα σε κατσαρόλα με λίγο κρύο νερό τόσο όσο να τα σκεπάζει και λίγο παραπάνω…

Προσθέστε το κρεμμύδι, το σκόρδο, το καρότο, το σέλινο, το 1/3 από το ελαιόλαδο και τη ξερή πιπεριά.
Σε περίπτωση που δεν έχετε ξερή πιπεριά αντικαταστήστε τη με μια φρέσκια, κόκκινη ή πράσινη.
Αν προτιμάτε τα φασόλια σας πικάντικα προσθέστε και μια καυτερή…




Αφήστε τα να σιγοβράσουν για αρκετή ώρα ώσπου τα φασόλια να μαλακώσουν και να ασπρίσει το ζουμί τους.
Αφού τελειώσει ο βρασμός, αφαιρέστε το καρότο, την πιπεριά, το σκόρδο και τα υπόλοιπα και χτυπήστε τα στο μούλτι ώσπου να πάρετε έναν πηχτό χυλό.

Ψιλοκόψτε το πράσο.
Σε τηγάνι ρίξτε το λάδι, το ψιλοκομμένο πράσο, το αλάτι, τον δυόσμο, το κόκκινο πιπέρι και αφήστε τα να σιγοτσιγαριστούν.
Ανακατεύετε συχνά γιατί το πράσο είναι ευαίσθητο, καίγεται εύκολα και μαυρίζει…


Ρίξτε μέσα στο τηγάνι με το πράσο τα πολτοποιημένα λαχανικά και ανακατέψτε για λίγο.
Προσθέστε λίγο από το ζουμί των φασολιών, αφήστε να πάρει μια βράση και κλείστε το μάτι…

Προθερμάνετε τον φούρνο στους 200 βαθμούς. Ρίξτε τους γίγαντες σε ένα ταψί μαζί με το ζουμί τους.


Προσθέστε τη σύμβραση, λίγο λάδι ακόμα, ανακατέψτε, αλατίστε αν το χρειάζεται και βάλτε το ταψί στον φούρνο.


Ψήστε για 30-45 λεπτά ανάλογα με τον φούρνο σας. Είναι έτοιμα όταν σχηματιστεί μια ελαφριά κρούστα από πάνω…


Αυτά για σήμερα φίλες μου. Σας εύχομαι καλή επιτυχία.
Ραντεβού στην επόμενη συνταγή και μην ξεχνάτε να αγαπάτε και να φροντίζετε τους ηλικιωμένους, γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά πολύ συχνά: «Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ‘ρθεις…»
Σας φιλώ αυγή.
Αφήστε μια απάντηση