Ένα πλούσιο γεύμα με ένα …..«ταπεινό» υλικό!
Μια μέρα ο Διογένης, ο γνωστός κυνικός φιλόσοφος, έτρωγε ένα πιάτο φακή καθισμένος έξω από το πιθάρι του. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνάει από εκεί ένας απεσταλμένος του άρχοντα. Κοντοστάθηκε, λοιπόν και του είπε: «Α! Διογένη, αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος και αθυρόστομος και αν κολάκευες λιγάκι τον άρχοντα δε θα ήσουν τώρα αναγκασμένος να τρως συνέχεια φακές.»
Ο Διογένης σταμάτησε να τρώει, σήκωσε το βλέμμα του και κοιτάζοντας τον πλούσιο στα μάτια του αποκρίθηκε. «Α, φουκαρά αδερφέ μου! Αν μάθαινες να τρως λίγες φακές, δεν θα ήσουν αναγκασμένος να υπακούς και να κολακεύεις συνεχώς τον άρχοντα…»
Από αυτήν τη μικρή ιστοριούλα συμπεραίνουμε πολλά αλλά κρατάμε αυτό: η ταπεινή φακή ταΐζει τον κόσμο εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πράγματι η καλλιέργειά της ήταν ευρύτατα διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη σύμφωνα με αναφορές κειμένων του Ηρόδοτου, Θεόφραστου, Αριστοφάνη, Διοσκουρίδη, Κολουμέλα, Πλίνιου και Βιργίλιου και ήταν γνωστή ως φακός εσθιόμενος.
Η καλλιέργεια της φακής ήταν γνωστή και στην αρχαία Αίγυπτο.
Αντικείμενα από φακές και υπολείμματα της τροφής έχουν βρεθεί στην περιοχή της Μεσοποταμίας σε αρχαιολογικές ανασκαφές που χρονολογούνται εδώ και 8000 χρόνια. Άλλωστε δεν ξεχνάμε και την ιστορία της Βίβλου που αναφέρει πως ο Ησαύ εγκατέλειψε τα πρωτοτόκια του για ένα πιάτο νόστιμη ευωδιαστή σούπα από κόκκινες φακές που μαγείρεψε ο αδελφός του ο Ιακώβ και ένα καρβέλι ψωμί.
Την παροιμιώδη έκφραση «αντί πινακίου φακής», τη λέμε όταν κάποιος παραχωρεί ένα πολύτιμο αγαθό για ένα ευτελές αντάλλαγμα.
Η φακή ήταν και εξακολουθεί να είναι συνώνυμο της ταπεινότητας και της πενίας. Κάποτε οι ευγενείς καλοφαγάδες δεν την έβαζαν στο τραπέζι τους. Την απαξίωναν γιατί θεωρούνταν «το φαΐ του φτωχού», καθώς ήταν ανέκαθεν πολύ φτηνή.
Σήμερα, η αξία της ταπεινής φακής έχει αναγνωριστεί διεθνώς και τη συναντάμε ακόμα και σε επίσημα γεύματα και σε γκουρμέ εκδοχές. Είναι ένας γαστρονομικός και διατροφικός θησαυρός, γιατί τα έχει όλα: Είναι φτηνή, είναι εύκολη στο μαγείρεμα, είναι θρεπτική και πάνω απ’ όλα νόστιμη. Η πιο νόστιμη από όλα τα όσπρια…
Υλικά (για 4 άτομα):
- 500 γρ. φακές
- 1 μεγάλο κρεμμύδι
- 1 μεγάλο καρότο
- 1 ματσάκι από δύο κλωνάρια σέλερι και μαϊντανό
- 4 σκελίδες σκόρδο
- 1 φύλλο δάφνης
- 1 κοφτή κουτ. σουπ. ρίγανη
- 1 πιπεριά κόκκινη ξερή
- 2 πιπεράκια καυτερά (προαιρετικά)
- ½ φλυτζ. τσαγ. ελαιόλαδο
- 1 φλυτζ. τσαγ. τριμμένη ντομάτα
- 2 με 2½ λίτρα ζεστό νερό
- Αλάτι, πιπέρι κόκκινο και μαύρο
- Μια πρεζούλα κύμινο
- Ξύδι για το σερβίρισμα
Εκτέλεση:
Καθαρίστε πολύ καλά τις φακές γιατί μπορεί να κρύβουν πετραδάκια και σπόρους από ζιζάνια και ξεπλένετε καλά-καλά κάτω από νερό τρεχούμενο.
Βάλτε τις φακές σε κατσαρόλα με λίγο νερό, ίσα να τις σκεπάζει, και αφήστε να πάρουν βράση…
Μετά από 10-15 λεπτά σουρώστε και βάλτε τις πίσω στην κατσαρόλα.
Ρίξτε το νερό, το λάδι, το κρεμμύδι, τα σκόρδα, το καρότο, την πιπεριά, (ολόκληρα), την ντομάτα, το ματσάκι με τα μυρωδικά και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Μην ξεχάσετε το κύμινο. Είναι ένα μυστικό της γιαγιάς Αθηνάς που απογειώνει τη γεύση της φακής.
Σκεπάστε την κατσαρόλα και αφήστε το φαγητό να βράσει.
Σε μια ώρα περίπου οι φακές είναι έτοιμες. Αφαιρέστε τα λαχανικά και περάστε τα από το μούλτι…
Ρίξτε τον πηχτό χυλό που θα προκύψει μέσα στην κατσαρόλα και ανακατέψτε καλά.
Δώστε μια-δυο βράσεις ακόμα και ένα φαγητό, πλούσιο, χυλωμένο, ευωδιαστό, θρεπτικό, χορταστικό και πεντανόστιμο είναι έτοιμο για να έρθει στο τραπέζι σας…
Καλή επιτυχία φίλες μου.
Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας ζήστε όμορφα και απλά την κάθε σας ώρα την κάθε σας μέρα γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά «η απλότητα κορίτσι μου, δεν είναι … απλό πράγμα»!
Σας φιλώ αυγή.
Συμβουλή:
Ένα άλλο μυστικό της γιαγιάς Αθηνάς για ωραία χυλωμένη φακή είναι να ανακατέψετε μαζί με τις ψιλές φακές και χοντρές σε αναλογία 1/3 χοντρές φακές και 2/3 ψιλές. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Και επιμένω, μην ξεχνάτε το κύμινο. Θα εκπλαγείτε όταν διαπιστώσετε πόσο τέλεια “δένει” αυτό το εξωτικό μπαχαρικό με τις ταπεινές φακούλες.
Αφήστε μια απάντηση