Τώρα είναι η εποχή της, και δε χρειάζεται να πάτε στην άκρη της γης για να την ανακαλύψετε. Μια βολτίτσα στην εξοχή και θα τη δείτε να ξεπροβάλλει μέσα από τα ξεραμένα αγριόχορτα, μικρή τρυφερή, χλωροπράσινη, φαινομενικά αθώα, αλλά πανέτοιμη να εκδικηθεί όποιον τολμήσει  να χαλάσει την ησυχία της.

Στη τσουκνίδα αναφέρομαι.

Αυτό το… ζιζάνιο που είναι ίσως το πιο πολύτιμο βότανο  που γνωρίζουμε. Ο Ιπποκράτης θεωρεί την τσουκνίδα φυτό «πανάκεια», φυτό δηλαδή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για όλες τις ασθένειες, χωρίς καμία παρενέργεια.

Ολόκληρο το φυτό, φρέσκο ή ξερό, είναι χρήσιμο, ακόμα και οι ρίζες του. Ο λαός της υπαίθρου, κυρίως οι ορεινοί πληθυσμοί, εκτιμώντας τις πολλαπλές ιδιότητες της, την είχε εντάξει στη διατροφή του.

Η τσουκνίδα είναι πεντανόστιμη σαν σαλάτα με ελαιόλαδο και λεμόνι.  Είναι εξαιρετική σαν γέμιση για πίτες, μόνη ή παρέα με άλλα αγριόχορτα, ανακατεμένη με τυρί και αυγά.

Η γιαγιά Αθηνά τη μαγείρευε με φρέσκο βούτυρο, γάλα, λίγο αλεύρι (για το χύλωμα). Με φρέσκο, αχνιστό, ζυμωτό ψωμάκι, (αχ αχ) βουτούσαμε και τελειωμό δεν είχαμε.

Δίνει επίσης εξαιρετική γεύση στις διάφορες χορτόσουπες και τις κάνει πιο πλούσιες και πιο θρεπτικές. Η τσουκνίδα για όσους δεν το γνωρίζουν περιέχει: βιταμίνη Α (πιο πολύ από το καρότο), Β, Κ, Ε, πολύ βιταμίνη C, σίδηρο, κάλλιο, ασβέστιο, ποτασσικά άλατα, ισταμίνη, φορμικό οξύ, χλωροφύλλη και πολλά άλλα σημαντικά ιχνοστοιχεία.

Τα φύλλα της περιέχουν μυρμηκικό οξύ, χλωροφύλλη, σεροτονίνη, ακετυλοχολίνη, γλυκοκινόνες και τανίνες. 

Έχει στυπτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες, ελέγχει τις αιμορραγίες, καθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες, αυξάνει την αιμογλομπίνη, τονώνει το κυκλοφοριακό σύστημα και χαμηλώνει την πίεση και τα επίπεδα σακχάρου του αίματος.

Διεγείρει τη λειτουργία του παγκρέατος. Είναι ένα και ένα για την αναιμία, την αιμορραγία, τη διάρροια, τα υπερβολικά έμμηνα, τις αιμορροΐδες και τους ρευματισμούς.

Κάνει πολύ καλό στις γυναίκες που θηλάζουν γιατί αυξάνει το γάλα, δυναμώνει και τονώνει τη μήτρα και όλα τα θρεπτικά στοιχεία της περνούν και στο μωρό.

Η τσουκνίδα βελτιώνει τη λειτουργία των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος. Είναι τέλειο διουρητικό και αντιφλεγμονώδες. Άριστο διαλυτικό για τις πέτρες στα νεφρά και στη χολή, θεραπευτικό σε νεφρίτιδα και κυστίτιδα.

Καταλύει το ουρικό οξύ. Ενδείκνυται  επίσης και στις ασθένειες του συκωτιού και της χολής. Ακόμα, χάρη στις διουρητικές ιδιότητες που έχει, βοηθάει στην απώλεια βάρους και την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας!

Τονώνει τα μαλλιά και δυναμώνει την τρίχα. Καταπραΰνει τους αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους, χάρη στο μυρμηγκικό οξύ που περιέχει. Τι άλλο να σας πω για να σας πείσω να σπεύσετε στην πιο κοντινή εξοχή και να μαζέψετε τις πρώτες τρυφερές τσουκνιδούλες της φετινής άνοιξης;

Σήμερα λοιπόν θα φτιάξουμε εύκολο, παραδοσιακό τσουκνιδόρυζο… Αν θέλετε δείτε και τη συνταγή για παραδοσιακή βλάχικη τσουκνιδόπιτα.

Υλικά:

• 2-3 χούφτες τρυφερές τσουκνίδες
• 1 φλ. καφέ ρύζι
• ⅓ φλ. τσαγ. ελαιόλαδο
• 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
• Λίγο πιπέρι κόκκινο
• Αλάτι

Εκτέλεση:

Πλύνετε πολύ καλά τις τσουκνίδες σε μπόλικο νερό, όπως ακριβώς κάνετε και με τα άλλα χόρτα.

Επειδή οι τσουκνίδες, αν και τρυφερές, τσιμπάνε και το κάψιμο από το τσίμπημα κρατάει αρκετά και μερικές φορές είναι ανυπόφορο, φροντίστε να χρησιμοποιήσετε γάντια μια χρήσης.

Βάλτε σε βαθιά κατσαρόλα αρκετό  νερό και όταν αρχίζει να κοχλάζει ρίξτε τις τσουκνίδες.

Μην τις βάλετε κατ’ ευθείαν στο κρύο νερό γιατί θα μείνουν στην επιφάνεια και δεν πρόκειται να βράσουν. Εξ’ άλλου δε χρειάζονται και πολύ βράσιμο. Έτσι τρυφερές που είναι, 2-3 λεπτά είναι αρκετά.

Βγάλτε τις με το τρυπητό και κρατήστε το σκουροπράσινο ζουμί.

Χρησιμοποιήστε τόσο, όσο χρειαστεί για να βράσει το ρύζι και το υπόλοιπο πιείτε το σαν ρόφημα κρύο ή ζεστό, με λίγο αλατάκι ή μέλι. Είναι πρώτης τάξεως τονωτικό ρόφημα.

Ψιλοκόψτε το κρεμμυδάκι και τσιγαρίστε το ελαφρά στο λάδι. Ρίξτε το κόκκινο πιπέρι, το ρύζι και αφήστε το να τσιγαριστεί για λίγο.  

Προσθέστε το τσουκνιδόζουμο, το αλατάκι, χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε το να σιγοβράζει. Όταν  το ρύζι είναι σχεδόν έτοιμο ρίξτε τις τσουκνίδες.

Ανακατέψτε ελαφρά, αφήστε άλλα 2-3 λεπτά και το τσουκνιδόρυζο είναι έτοιμο.

Σερβίρετέ το με λίγο λεμονάκι και καλή σας όρεξη.

Αυτό το ταπεινό φαγάκι φίλες μου είναι η απόδειξη της αξιοθαύμαστης ευφυΐας και αξιοσύνης των παλιών νοικοκυράδων, οι οποίες έφτιαχναν αριστουργήματα με μια «ποδιά χόρτα και μια χούφτα ρύζι», που έλεγε και η γιαγιά Αθηνά και χόρταιναν πολυμελείς οικογένειες εκείνους τους καιρούς, τους δύσκολους, της φτώχιας και της ανέχειας.

Σας φιλώ αυγή.