Μπορεί, φίλες μου, τούτο το καλοκαιράκι να μας ταλαιπωρεί λιγάκι με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του μια ζέστη μια κρύο, αλλά εδώ και δυο τρεις μέρες ο καιρός έστρωσε και οι ζέστες που ήρθαν είναι καλοδεχούμενες.

Με το που σφίγγουν λοιπόν, οι ζέστες, δυο πράγματα σκεφτόμαστε οι νεοέλληνες: παγωτά και μπάνια σε μια από τις εκατοντάδες ελληνικές καταγάλανες ακρογιαλιές.

Και επειδή οι ελληνικές ακρογιαλές δεν είναι πια προσιτές στον καθένα, ας ασχοληθούμε με το παγωτό…

Νομίζω, λοιπόν ότι είναι η κατάλληλη εποχή να ξανασυστηθούμε με αυτήν τη λαχταριστή παγωμένη κρέμα, που κάνει μικρούς και μεγάλους να… λιώνουν στη σκέψη και στη θέα της.

Για την καταγωγή και την ιστορία του παγωτού… σφάζονται παληκάρια.

Η αλήθεια είναι ότι το παγωτό δεν ήταν ένα γλύκισμα που το εφηύρε κάποιος μονομιάς αλλά ακολούθησε εξελικτική πορεία, αντίστοιχη με αυτήν της ψύξης.

Όσο πιο πολύ εξελίσσονταν οι τεχνικές ψύξης τόσο περισσότερο τελειοποιούνταν το παγωτό.

Η ιστορία ξεκινάει από πολύ παλιά. Πηγές από το 3000 π.Χ. αναφέρουν ότι οι Κινέζοι ανακάτευαν χιόνι με χυμούς φρούτων για να δροσιστούν. Υπάρχουν αναφορές για παρασκευή ενός γλυκίσματος με γάλα, βρασμένο ρύζι και χιόνι, που μοιάζει πολύ με αυτό που ονομάζουμε σήμερα παγωτό και φυλάσσονταν στην κινέζικη αυτοκρατορική αυλή, σε μεγάλες τετράγωνες δεξαμενές πάγου, κάτω από το έδαφος.

Μαρτυρίες υπάρχουν επίσης από τον 5ο αι. π.Χ. οι οποίες αναφέρουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες σέρβιραν αντίστοιχα επιδόρπια με χιόνι, μέλι και φρούτα στα συμπόσια τους.

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πώς διαδόθηκε το παγωτό στην Ευρώπη αφού οι μύθοι και οι θρύλοι μπλέκονται με την πραγματικότητα…

Μια εκδοχή λέει ότι ο Μάρκο Πόλο πήρε την συνταγή για παγωμένο γάλα από τους Κινέζους και την έφερε στην Ιταλία, το 1295. Ως τότε οι συμπατριώτες του ήξεραν μόνο την γρανίτα, που προήλθε από τα αραβικά σερμπέτια και είχε γίνει εμμονή στους Σικελούς, αλλά δεν είχαν σκεφτεί ποτέ την ιδέα του παγωτού με γάλα.

Διάσημη όμως είναι και η ιστορία για τον Νέρωνα, ο οποίος λέγεται ότι έστελνε τους σκλάβους του στα Απένινα Όρη, να συλλέγουν χιόνι, για να του φτιάχνουν οι μάγειρες του το παγωτό που τόσο επιθυμούσε.

Ένας ακόμη μύθος, μας λέει ότι μια ιταλίδα πριγκίπισσα, η Αικατερίνη των Μεδίκων, εισήγαγε το παγωτό στην Γαλλία όταν παντρεύτηκε τον Γάλλο βασιλιά και μετακόμισε στην χώρα του…

Το παγωτό, γενικά, ήταν ένα γλύκισμα της υψηλής κοινωνίας, καθώς η παρασκευή του κόστιζε πολύ. Η ευρεία κατανάλωση ξεκίνησε από την Αμερική. Το 1843 μια αμερικανίδα νοικοκυρά ανακάλυψε την παγωτομηχανή.

Η υστερία των Αμερικανών για το παγωτό ξεκίνησε περίπου το 1919, όταν λόγω της ποτοαπαγόρευσης έκλεισαν πολλά μπαρ και ανοιξαν χιλιάδες παγωτατζίδικα.

Στην Ελλάδα η πρώτη γαλακτοβιομηχανία άνοιξε το 1934, στον Βοτανικό και βρίσκεται ακόμα και σήμερα στην ίδια θέση.

Λίγα χρόνια αργότερα άνοιξε και στην Β. Ελλάδα μεγάλη γαλακτοβιομηχανία, με έδρα τις Σέρρες. Τότε κυκλοφόρησε το πρώτο τυποποιημένο παγωτό αλλά και διάφορες καινοτομίες όπως ο «πύραυλος», το παγωτό ξυλάκι κτλ.

Οι πλανόδιοι παγωτατζήδες έγιναν σύμβολο μιας μεταπολεμικής Ελλάδας που εκσυγχρονίζονταν. Με το καρότσι τους γεμάτο παγωμένη κρέμα και παγωτά κασάτα περιφέρονταν στις γειτονιές και πούλαγαν την γλυκιά πραμάτια τους.

Στη Φλώρινα οι παλαιότεροι θα θυμούνται τον γνωστό παγωτατζή “Ματσκαλούλε” και το απαράμιλλης γεύσης παγωτό κρέμα που όμοιο του, εγώ που το έχω γευτεί, δεν έχει ξαναυπάρξει.

Αν σας αρέσει η παρασκευή παγωτού δείτε και το εύκολο παγωτό αλλά και τη συνταγή για παγωτό… αληθινό με γεύση βανίλια.

Υλικά:

• 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
• 1 κουτί γάλα εβαπορέ
• 1 συσκευασία κρέμα γάλακτος (φυτική)
• Βανίλιες
• Μπισκότα ή φρούτα της αρεσκείας σας, ξηροί καρποί (όλα προαιρετικά)

Εκτέλεση:

Χτυπήστε την κρέμα με το ζαχαρούχο γάλα ώσπου να γίνει ένας σφιχτός αφρός…

Προσθέστε το γάλα εβαπορέ και τις βανίλιες και συνεχίστε το χτύπημα για λίγο ακόμα να ομογενοποιηθούν τα υλικά…

Θρυμματίστε τα μπισκότα και κόψτε τα φρούτα σε κομματάκια, αν επιλέξετε να προσθέσετε μπισκότα ή/και φρούτα.

Βάλτε το παγωτό για μισή ωρίτσα στην κατάψυξη και μετά ρίξτε τα μπισκότα και τα φρούτα.

Ξαναβάλτε το στην κατάψυξη, αφήστε το να παγώσει καλά και μετά… ζήστε την απόλαυση!

Καλή επιτυχία φίλες μου.

Μέχρι το επόμενο ραντεβού μας, απολαύστε τις πρώτες μέρες του καλοκαιριού, χαλαρώστε και μη βιάζετε τα πράγματα γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: “Κάθε πράγμα στο καιρό του. Κοιτάξτε τη φύση. Δεν βιάζεται ποτέ, κι όμως τα πάντα γίνονται στην ώρα τους…”

Σας φιλώ, αυγή.