Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αλλά πιστεύω πως υπάρχουν γεύσεις που σε ηρεμούν και σε ανακουφίζουν. Μια από αυτές είναι η γεύση του ρυζόγαλου.
Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος, από τη δικιά μας γενιά τουλάχιστον, που να μπορεί να πει όχι σε ένα μπολ ρυζόγαλο πασπαλισμένο με μπόλικη μυρωδάτη κανελίτσα.
Είναι ένα γλυκό παραδοσιακό, μαμαδίστικο, λιτό και απέριττο που κουβαλάει μνήμες από χρόνια παιδικά και ανέμελα και μπορώ να βεβαιώσω με το χέρι στην καρδιά πως έχει κατευνάσει άπειρες φορές το στομάχι μας από πείνα ή από απλή επιθυμία για κάτι γλυκό.
Απλά πράματα, σπιτίσια, λίγο γαλατάκι λίγη ζαχαρίτσα, ρυζάκι και το γλυκάκι είναι έτοιμο.
Οι νεότεροι δεν το πολυσυνηθίζουν γιατί εν τω μεταξύ μπήκαν ένα σωρό άλλα μοντέρνα και πολύπλοκα και πιο φανταχτερά εδέσματα στη ζωή μας και το ταπεινό ρυζόγαλο όπως και άλλα πολλά παραδοσιακά μπήκαν στο περιθώριο.
Να λοιπόν, είναι ευκαιρία να το γνωρίσουν και να το εντάξουν στη διατροφή τους γιατί εκτός από γεύση προσφέρει και ποιότητα.
Έχω δοκιμάσει άπειρα ρυζόγαλα εδώ και αλλού, με κορν φλάουρ, σοκολάτα κ.τ.λ. αλλά τολμώ να πω πως σαν αυτό της γιαγιάς Αθηνάς δεν υπάρχει.
Φτιάξτε το. Τέσσερα υλικά και λίγη υπομονή αρκούν για να συνθέσουν αυτό το τέλειο ρυζόγαλο!
Τι θα χρειαστείτε:
- 1½ λίτρο γάλα
- ¾ φλυτζ. τσαγ. (ή 165 γρ.) κρυσταλλική ζάχαρη
- 220 γρ. μικρόκοκκο ρύζι
- 1 κουτ. γλυκ. εκχύλισμα βανίλιας
- Κανέλα και φλούδα από 1 λεμόνι (προαιρετικά)
Πώς θα το φτιάξετε:
Σε κατσαρολάκι ρίξτε το ρύζι.
Σκεπάστε το με κρύο νερό και βάλτε να βράσει σε χαμηλή φωτιά ώσπου να απορροφηθεί όλο το νερό…
Σε άλλη κατσαρόλα βράστε το γάλα.
Προσθέστε τη ζάχαρη και τη βανίλια.
Ανακατέψτε για να λιώσει η ζάχαρη και ρίξτε το μισοβρασμένο ρύζι και μια φλούδα λεμονιού ακέρωτου.
Ανακατέψτε και αφήστε το μίγμα να βράσει 20-30 λεπτά, αφού χαμηλώσετε τελείως τη φωτιά, ώσπου το μίγμα να πήξει ελαφρώς.
Όλο αυτό το διάστημα θα πρέπει να ανακατεύετε τακτικά για να μην «πιάσει» το ρυζόγαλο και σχηματίσει κρούστα στον πάτο της κατσαρόλας…
Απομακρύνετε την κατσαρόλα από τη φωτιά και αφήστε το ρυζόγαλο να κρυώσει. Έπειτα σερβίρετέ το μοιράζοντάς το σε μικρά μπολάκια…
Πασπαλίστε με κανελίτσα και αν σας αρέσει, ξύσμα από φλούδα λεμονιού.
Σε μερικούς αρέσει να το απολαμβάνουν αχνιστό, αχνιστό μόλις βγει από την κατσαρόλα.
Άλλοι το προτιμούν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Άλλοι πάλι το θέλουν παγωμένο.
Πάνω σ’ αυτό δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Ρυζόγαλο να ‘ναι και όπως να ‘ναι. Περί ορέξεως… ρυζόγαλο!
Καλή επιτυχία φίλες μου και καλή απόλαυση, μέχρι το επόμενο ραντεβού μας, ασχοληθείτε με λίγα πράγματα αλλά ασχοληθείτε καλά, γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Το λίγο είναι πολύ και το πολύ λίγο…»
Σας φιλώ αυγή.
Αφήστε μια απάντηση