«Η νύφη, πριν μπει στο νυφικό δωμάτιο, πρέπει να μασήσει ένα κυδώνι για να μην είναι δυσάρεστο και δύσοσμο το πρώτο φιλί που θα ανταλλάξει με τον σύζυγο επάνω στη νυφική κλίνη και για να μην είναι δύσκολη και χωρίς χαρά η πρώτη ερωτική συνεύρεση…»

Δεν είναι δικό μου το παραπάνω.

Το έχει πει πριν μερικές χιλιάδες χρόνια ο σοφός Σόλων, ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος νομοθέτης και, ως τέτοιος, κάτι παραπάνω θα γνώριζε.

Έτσι τουλάχιστον μας πληροφορεί ο Πλούταρχος: «μήλου κυδωνίου τήν νύμφην ἐντραγοῦσαν εἰς τόν θάλαμον βαδίζειν͵ ὅπως τό πρῶτον ἄσπασμα μή δυσχερές γένηται μηδ’ ἀχάριστον».

Αυτά σκεφτόμουν καθώς έριχνα τον ρουμπινένιο κυδωνάτο πελτέ που έφτιαξα μέσα στα γυάλινα βαζάκια και έτσι καθώς τον έβλεπα να πέφτει, πηχτός, τρεμάμενος, λαμπερός, έμοιαζε με ρόδινα, φιλήδονα χείλη παρθένου που ετοιμάζεται να δεχτεί το πρώτο της φιλί.

Ρομαντικές σκέψεις θα μου πείτε, που δεν ταιριάζουν σε μια εποχή όπου οι παρθένες σπανίζουν και που δεν μασάει κανείς κυδώνια για την κακοσμία γιατί τα καθαριστικά σκευάσματα δοντιών και στόματος περισσεύουν.

Έχει μείνει όμως κλασσική αξία από την αρχαιότητα έως σήμερα αυτό το υπέροχο, χρυσοκίτρινο φρούτο, το κυδώνι, το αγαπημένο φρούτο της θεάς Αφροδίτης, θεάς του έρωτα, το “μελίμηλο” όπως το ονόμαζαν…

Μελίμηλο! Μμμμμ… υπέροχη, εξαιρετικά εύηχη λέξη!

Οι παλιές λέγανε πως αν κατά την εγκυμοσύνη η γυναίκα τρώει πολλά κυδώνια, τα παιδιά που θα γεννηθούν θα είναι όμορφα, φρόνιμα, έξυπνα και ευχάριστα στη συμβίωση.

Το έχω αναφέρει και σε άλλες δημοσιεύσεις στα ηχωμαγειρέματα πως το βασικό χαρακτηριστικό του κυδωνιού είναι η πολύ υψηλή περιεκτικότητά του σε πηκτίνη, γι’ αυτό και η μαρμελάδα κυδώνι πετυχαίνει σχεδόν αυτόματα.

Όπως και το γλυκό κυδώνι άλλωστε.

Το ίδιο εύκολα γίνεται και ο υπέροχος πελτές, αυτό το διάφανο, λαμπερό, πεντανόστιμο, αρωματικό ζελεδάκι, με το υπέροχο ρουμπινί χρώμα, απόλαυση των ματιών και του ουρανίσκου.

Μπορείτε να τον φτιάξετε με ολόκληρα κυδώνια αλλά και με τα περισσεύματα που θα αφήσετε στην άκρη, τις καρδιές και τις φλούδες δηλαδή, όταν αποφασίσετε να φτιάξετε γλυκό κυδώνι ή μαρμελάδα κυδώνι…

Δείτε και τη συνταγή για κυδώνια ψητά.

Υλικά:

• Κυδώνια
• Ζάχαρη
• Μήλα (προαιρετικά)
• Χυμό λεμονιού
• Φυλλαράκια αρμπαρόριζας δεμένα ματσάκι
• Βανίλιες

Πώς θα το φτιάξετε:

Καθαρίστε το χνούδι των κυδωνιών και πλύνετέ τα καλά.

Σκουπίστε τα και κόψτε τα στα δύο και αν είναι μεγάλα στα τέσσερα.

Κάντε το ίδιο και με τα μήλα.

Να ξέρετε ότι τα μήλα περιέχουν και αυτά πηκτίνη και δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στον πελτέ σας.

Στα έξι κυδώνια μπορείτε να βάλετε τρία μικρά μηλαράκια ή δύο μεγαλύτερα…

Βάλτε σε κατσαρόλα τα κομμάτια των φρούτων χωρίς να καθαρίσετε τα φλούδια και τις καρδιές, εκτός αν θέλετε να κάνετε κυδωνόπαστο (άλλη νοστιμιά αυτή), οπότε τα καθαρίζετε και βάζετε τις καρδιές σε ένα τούλι.

Το δένετε και το ρίχνετε στην κατσαρόλα μαζί με τα κομμάτια των φρούτων.

Προσθέστε νερό, τόσο όσο να τα σκεπάζει και δυο τρία δάχτυλα παραπάνω.

Αφήστε τα να βράσουν περίπου μια ώρα για να βγάλουν τα φρούτα όλες τις μαγικές ουσίες και τα αρώματα…

Στραγγίξτε…

Περάστε το ζουμί από λεπτή σίτα ή τουλουπάνι

. Μην τα ζουλάτε για να είναι το ζουμί όσο το δυνατόν πιο διαυγές.

Πετάξτε το τούλι με τις καρδιές και τα κουκούτσια. 

Μετρήστε το ζουμί με φλυτζάνια και προσθέστε ζάχαρη σε αναλογία 2 προς ένα.

Δηλαδή 2 φλυτζάνια ζουμί – 1 φλυτζάνι ζάχαρη…

Προσθέστε τον χυμό του λεμονιού και το ματσάκι με τα αρωματικά φύλλα αρμπαρόριζας.

Βράστε τον πελτέ σε δυνατή φωτιά για περίπου μισή ώρα…

Δοκιμάστε αν έγινε με τον γνωστό τρόπο.

Στάξτε μια σταγόνα σε ένα πιάτο και αν αυτή δεν απλώσει αλλά μείνει σταθερή σαν κόμπος, σημαίνει ότι έγινε το γλυκό.

Προσθέστε μια κάψουλα βανίλια, κλείστε το μάτι και αφαιρέστε το ματσάκι της αρμπαρόριζας.

Αδειάστε το περιεχόμενο σε βάζα σχετικά ρηχά. Θα πήξει πολύ πιο γρήγορα.

Σερβίρεται όπως τα γλυκά του κουταλιού και είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό στην εμφάνιση και εννοείται υπέροχο στη γεύση!

Καλή επιτυχία φίλες μου!

Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού, να περνάτε καλά και να προσέχετε τους υπέροχους και μοναδικούς εαυτούς σας.

Ζήστε το σήμερα και μην ασχολείστε με το αύριο, γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αλλά μπορείς να καταστρέψεις το παρόν με το να στενοχωριέσαι για το μέλλον…»

Σας φιλώ αυγή.