Όταν σκέφτομαι πόσο δεμένη είναι η πατάτα σήμερα με το καθημερινό μας διαιτολόγιο, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι πριν από λίγους αιώνες μας ήταν σχεδόν ή εντελώς άγνωστη (βέβαια το ίδιο ισχύει και με τη ντομάτα).

Διότι, έστω κι αν έφτασε στην Ισπανία περί το 1550, η πατάτα άργησε πολύ να πάρει τη θέση που έχει σήμερα. Από την αρχή την αντιμετώπισαν με δυσπιστία, για διάφορους λόγους.

Καταρχάς, για κανα-δυο αιώνες κανείς δεν είχε σκεφτεί να την ξεφλουδίσει.

Έπειτα, πολλοί δοκίμασαν να τη φάνε ωμή, με αποτέλεσμα να αρρωστήσουν –έτσι, διαδόθηκε ότι η πατάτα προκαλεί λέπρα.

Απωθητικό ήταν και το γεγονός ότι φύτρωνε κάτω από τη γη, και έδωσε λαβή να αναπτυχθούν διάφορες δεισιδαιμονίες. Έπειτα, δεν έκανε καμιά εντύπωση έτσι όπως ήταν άοσμη και άγευστη. Την καλλιεργούσαν κυρίως για ζωοτροφή.

Στην Ελλάδα την πατάτα μας την έφερε ο  Ιωάννης Καποδίστριας το 1828 – τότε ήταν που την είπαν και «γεώμηλο».  

Ωστόσο, κι εδώ τα πρώτα βήματα ήταν διστακτικά. Όλοι θα έχουμε ακούσει, στο σχολείο συνήθως, μια γουστόζικη ιστορία, ότι τάχα ο Καποδίστριας στην αρχή έβαλε να μοιράσουν τζάμπα τις πατάτες αλλά δεν τις έπαιρνε κανείς.

Για να υπερνικήσει τη δυσπιστία των χωρικών, τότε, τις έκλεισε σε μιαν αποθήκη στο λιμάνι της Αίγινας που έβαλε να τη φρουρούν πάνοπλοι στρατιώτες – όμως, είχε δώσει εντολή στους φρουρούς να αποσυρθούν τη νύχτα ή να κάνουν ότι αποκοιμιούνται, και φυσικά οι ντόπιοι, που είχαν πεισθεί ότι κάτι πολύ πολύτιμο θα είναι αυτές οι πατάτες, άρχισαν να μπαίνουν στην αποθήκη και να τις κλέβουν!

Αλήθεια η ψέμματα; Ποιος να το ξέρει.

Όπως και να’χει όμως η πατάτα μπήκε στη ζωή μας και εγκαταστάθηκε με τέτοιον τρόπο που δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι θα ζήσουμε χωρίς αυτήν.

Έγινε το αγαπημένο υλικό στην κουζίνα μας, αφού και φτηνή είναι και νόστιμη είναι και μπορεί να μαγειρευτεί με πολλούς τρόπους, σαν κύριο πιάτο, σαν ορεκτικό, σαν συνοδευτικό, τηγανητή (εκεί κι αν γίνεται χαμός) και να συνδυαστεί άψογα με πάρα πολλά άλλα υλικά.

Για σήμερα σας έχω πατατοσυνταγή μούρλια.

Εύκολη, δεν θα σας πάρει πολύ χρόνο να τη φτιάξετε, είναι άπειρα νόστιμη, και θα σας δώσει την ευκαιρία να αξιοποιήσετε και ότι τυριά ή αλλαντικά έχετε στο ψυγείο σας.

Πάμε να φτιάξουμε πατάτες ογκρατέν με διάφορα τυριά.   

 Τι θα χρειαστείτε:

• 1 κιλό πατάτες καθαρισμένες και ολόκληρες
• 1 κ.σ. πάπρικα
• 100 γραμμάρια φέτα
• 600 γρ. διάφορα τυριά, (έμενταλ, κεφαλογραβιέρα, ρεγκάτο)
• 2 σκ. σκόρδο ψιλοκομμένο
• 500 γραμ. κρέμα γάλακτος
• 150 ml. γάλα
• Φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Πώς θα το φτιάξετε:

Καθαρίστε τις πατάτες και βάλτε τις σε κρύο νερό να βράσουν για 20′ περίπου, ώσπου να μισομαλακώσουν. Στραγγίστε τις, αφήστε τις στην άκρη και ασχοληθείτε με τα τυριά.

Τρίψτε όλα τα τυριά. Βουτυρώστε καλά ένα πυρέξ.

 Κόψτε τις πατάτες σε λεπτές ροδέλες και αραδιάστε τις στο βουτυρωμένο πυρέξ.

 Πασπαλίστε τις  με την πάπρικα και το πιπέρι.

Τρίψτε από πάνω τους τις δυο σκελίδες σκόρδο.

Προσθέστε την τριμμένη φέτα και μετά  κάντε μια στρώση με τα υπόλοιπα τυριά.

Αναμίξτε την κρέμα γάλακτος με το γάλα και περιχύστε… Τρίψτε από πάνω μπόλικο πιπέρι.

Ψήστε σε δυνατό φούρνο στους 200ºC για 25-30 λεπτά περίπου για να λιώσουν τα τυριά και να πάρουν λίγο χρώμα…

Εντάξει! Δεν σας λέω τίποτα. Έχετε μόλις φτιάξει ένα απαράμιλλης γεύσης φαγητό.

Συνοδέψτε το με μια πράσινη σαλάτα και να είστε σίγουρες ότι δεν θα μείνει ψίχουλο.

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλά μαγειρέματα.

Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού να περνάτε καλά, να προσέχετε τους υπέροχους και μοναδικούς εαυτούς σας και να έχετε κατά νου αυτό που έλεγε η γιαγιά Αθηνά: « Αν θέλεις να μάθεις  τι λένε οι άλλοι για εσένα όταν δεν είσαι εκεί, άκου πως μιλάνε για τους άλλους μπροστά σου..» .

Σας φιλώ αυγή.

ΣΗΜ.1: Μπορείτε να προσθέσετε εκτός από τα τυριά  που σας ανέφερα και ότι άλλο τυρί υπάρχει στο ψυγείο σας.

ΣΗΜ.2: Αν προσέξατε στις φωτογραφίες έχω προσθέσει και λίγη ψιλοκομμένη γαλοπούλα που είχα στο ψυγείο και ταίριαξε περίφημα.