Τώρα για να λέμε αλήθειες, αν αποφασίσετε να μαγειρέψετε παστίτσιο, πρέπει να το πάρετε απόφαση, πρώτον ότι θα κουραστείτε λιγουλάκι γιατί, μεταξύ μας, είναι ένα φαγητό μπελάς -τρεις κατσαρόλες και ένα ταψί και μερικά άλλα ψιλολόγια για καθάρισμα, δεν είναι και μικρό πράγμα- και δεύτερον ότι θα βάλετε στη μπάντα τις λάιτ εκδοχές, τις δίαιτες, το μέτρημα θερμίδων και τα συναφή, διότι δίαιτα και παστίτσιο δεν συμβιβάζονται.
Ή που θα το μαγειρέψεις όπως πρέπει, πλούσιο-πλούσιο ή που μην το μαγειρεύεις καθόλου.
Διότι θα το πω και αμαρτίαν ουκ έχω, το παστίτσιο είναι μεν μπελάς αλλά ωραίος μπελάς, γευστικά υπέροχος μπελάς, απολαυστικός μπελάς, μπελάς που λες μακάρι Παναγίτσα μου να ήταν έτσι όλοι του κόσμου οι μπελάδες…

Το παστίτσιο το… θερμιδοφόρο παίζει κι έναν μυστήριο, ανεξήγητο, συμβολικό ρόλο στη ζωή της Ελληνίδας.
Αποτελεί, μάλλον λόγω της πολυπλοκότητας του και ένα τεστ, ας πούμε, αξιοσύνης, που αν δεν καταφέρεις να το περάσεις, μέχρι που και ο… γάμος σου, πάει περίπατο!
Αυτό το κατάλαβα προχθές όταν άκουσα χωρίς να το θέλω κάτι σκόρπιες κουβέντες από το κουτσομπολιό που είχε στηθεί στο απέναντι μπαλκόνι. «Τι λες Κούλα μου; Χώρισε η Λέτα; Εμ, βέβαια πώς να μην χώριζε… Καλέ αυτή ούτε ένα παστίτσιο της προκοπής δεν ήξερε να κάνει. Είδε και απόειδε ο άνθρωπος και τη χώρισε».

Και αν αυτά έπαθε η καημένη η Λέτα, δείτε τώρα τι παθαίνω εγώ όταν αποφασίζω να μαγειρέψω παστίτσιο. Τι συνειρμοί ανακαλούνται από τα βάθη του νου μου:
Η σχέση της γιαγιάς μου Αθηνάς με το παστίτσιο ήταν από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους εχθρικές.
Το παστίτσιο ήρθε σχετικά αργά στην κουζίνα μας μαζί με τον μουσακά οπότε, η καημένη η γιαγιάκα μου, συνηθισμένη στην λιτή καθημερινότητά μας δεν μπορούσε να χωνέψει το γεγονός ότι τόσα πολλά υλικά μπορούν να ξοδευτούν για να μαγειρευτεί ένα μόνο φαγητό που το λένε παστίτσιο.
Όταν λοιπόν η μαμά μου άρχισε να το μαγειρεύει αυτή αρνούνταν να υποκύψει στις προκλήσεις μια σπάταλης μαγειρικής. Ούτε καν το δοκίμαζε.
Έβραζε το μακαρονάκι της, το ράντιζε με λίγο σκορδόλαδο, πάντα μετρημένο με το κουτάλι, έτριβε και λίγο κατσικίσιο τυράκι, πετούσε και δυο τρία φυλλαράκια μυρωδάτο, φρεσκοκομμένο δυόσμο από το κηπάκι μας και όλα καλά όλα ωραία…

Ώσπου στα 97 της, όταν πια λόγω αδυναμίας εναπόθεσε τη διατροφή της στα χέρια της μαμάς μου, οι άμυνές της έπεσαν, ενέδωσε και παραδόθηκε ολοκληρωτικά στα θέλγητρα του παστίτσιου.
«Πότε θα κάνεις εκείνη την παστίτσα;» τη ρωτούσε. «Το παστίτσιο γιαγιά, όχι η παστίτσα. Δεν είναι θηλυκό είναι ουδέτερο…» τη διορθώναμε εμείς αλλά εκείνη επέμενε: «Η παστίτσα, ξέρω εγώ τι λέω. Δεν μπορεί ένα τέτοιο φαγητό με τόσα πλούσια τα ελέη να είναι ουδέτερο. Θηλυκό είναι και θηλυκό του διαβόλου».

Αυτό, λοιπόν, το διαβολικά νόστιμο παστίτσιο έφτιαξα σήμερα και το μοιράζομαι μαζί σας… (δείτε και τη συνταγή για μουσακά),
Τι θα χρειαστείτε:
- 1 συσκευασία μακαρόνια για παστίτσιο
- Για τη σάλτσα του κιμά μια ματιά εδώ στον μουσακά
- Για την κλασσική, μυρωδάτη, βελούδινη μπεσαμέλ μια ματιά εδώ στον μουσακά
Αν είστε από τις βιαστικές και δε θέλετε να σπαταλήσετε χρόνο, ή φοβάστε (κακώς βέβαια) ότι δεν θα σας πετύχει η κλασσική, φτιάξτε αυτήν την εύκολη μπεσαμέλ που σας προτείνω. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την κλασική, γίνεται γρήγορα και πετυχαίνει πάντα…
Για την εύκολη μπεσαμέλ:
- 1½ λίτρο φρέσκο γάλα
- 6 γεμάτες κουτ. σουπ. κορν φλάουρ
- 2 κουτ. σουπ. βούτυρο (γάλακτος κατά προτίμηση)
- 2 αυγά
- ½ κουτ. γλυκ. μοσχοκάρυδο
- Αλάτι
- 1½ φλυτ. τσαγ. κεφαλοτύρι τριμμένο
Πώς θα το φτιάξετε:
Βάλτε στο μάτι μια βαθιά κατσαρόλα και ρίξτε το γάλα, το βούτυρο, το κορν φλάουρ, το αλάτι και το μοσχοκάρυδο.





Ανακατέψτε καλά με το σύρμα για να μην κολλήσει το κορν φλάουρ στον πάτο της κατσαρόλας.

Συνεχίστε το ανακάτεμα ώσπου να αρχίζει να πήζει η κρέμα…

Κλείστε το μάτι.
Σπάστε τα δύο αυγά και ξεχωρίστε τους κρόκους από τα ασπράδια.
Αφήστε τα ασπράδια στην άκρη για να τα χρησιμοποιήσετε μετά στο στήσιμο του παστίτσιου.
Καθώς θα ρίχνετε έναν έναν τους κρόκους, ανακατέψτε με γρήγορες κινήσεις για να μην “κόψουν”.

Τέλος προσθέστε το κεφαλοτύρι.
Ανακατέψτε ώσπου να λιώσει καλά καλά το τυρί και να προκύψει μια αφράτη βελουδένια κρέμα.


Για το μίγμα των μακαρονιών:
- 250 γρ. φέτα τριμμένη
- 1 αυγό συν δυο ασπράδια που θα μείνουν από την μπεσαμέλ
- 1 κούπα νερό από αυτό που βράσατε τα μακαρόνια
- 1 κουταλιά βούτυρο (γάλακτος κατά προτίμηση)
- 2-3 κουταλιές γιαούρτι
- Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- Λίγη από τη μπεσαμέλ
Πώς ετοιμάζετε τα μακαρόνια:
Σε ευρύχωρη κατσαρόλα και σε δυνατή φωτιά βάλτε τουλάχιστον 4 λίτρα νερό.
Αφού έρθει σε βρασμό προσθέτετε 2 κουτ. σουπ. αλάτι και καθώς κοχλάζει, ρίξτε τα μακαρόνια μέσα.
Ανακατέψτε τα να μπουν σιγά-σιγά όλα κάτω απ’ το νερό που βράζει.
Ακολουθήστε τις οδηγίες για το χρόνο βρασμού που υπάρχουν πάνω στη συσκευασία…

Σουρώστε τα μακαρόνια αφού κρατήσετε μια κούπα από το νερό του βρασμού.
Βάλτε τα πάλι πίσω στην κατσαρόλα, ρίξτε το βούτυρο και με κυκλικές κινήσεις ανακατέψτε να λιώσει και να μείνει πάνω τους.

Προσθέστε την φέτα, το γιαούρτι, το αυγό και ασπράδια που σας έμειναν από την μπεσαμέλ ελαφρώς χτυπημένα, την κούπα με το νερό του βρασμού που κρατήσατε και το πιπέρι.


Ανακατέψτε. Πάρτε μια-δυο κουτάλες από τη μπεσαμέλ και ρίξτε τη μέσα στο μίγμα…

Ανακατέψτε απαλά και ετοιμαστείτε για την τελική σύνθεση.
Τελική σύνθεση:
Ανάψτε το φούρνο στους 180 με 200 βαθμούς στις αντιστάσεις.
Ρίξτε σε ταψί το πλούσιο μίγμα των μακαρονιών. Απλώστε με προσοχή έτσι ώστε να μην δημιουργηθούν κενά.

Στη συνέχεια, ρίξτε πάνω από τα τακτοποιημένα μακαρόνια τον κιμά.


Απλώστε ενιαία σε όλη την επιφάνεια και συνεχίστε ρίχνοντας την μπεσαμέλ.
Προσέξτε να μην αφήσετε ακάλυπτο κανένα σημείο.

Τελειώστε, πασπαλίζοντας με λίγο ακόμα κεφαλοτύρι.

Βάλτε το φαγητό στον προθερμασμένο φούρνο και ψήστε για 1 ώρα.

Ελέγξτε το εκεί γύρω στα 50 λεπτά, γιατί κάποιοι φούρνοι είναι πιο ζεστοί απ’ όσο δείχνουν οι ενδείξεις τους.
Όταν ροδοψηθεί βγάλτε το, ακουμπήστε στον πάγκο και αφήστε το να πάρει μια-δυο ανάσες…

Να είστε σίγουρες ότι έχετε φτιάξει ένα μαγειρικό αριστούργημα αλλά όσο και να σας σπάνε οι μυρωδιές τη μύτη, όσο και να το λιγουρεύονται οι γύρω σας, μην ενδώσετε στο πειρασμό και το σερβίρεται αμέσως.
Για να βγουν ωραία τα κομμάτια και να μη διαλυθούν και για να απολαύσετε σωστά αυτό το βασιλικό φαγητό, που καταβάλατε τόσον κόπο να το φτιάξετε, χρειάζεται, οπωσδήποτε να πέσει αρκετά η θερμοκρασία του.

Καλή επιτυχία φίλες και καλή απόλαυση.
Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού, να περνάτε καλά.
Μην σας πτοούν και σας γονατίζουν τα προβλήματα που καθημερινά προκύπτουν γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνα «Τα προβλήματα δεν πρόκειται να λείψουν ποτέ από τη ζωή μας. Όμως πνίγεσαι όχι αν πέσεις στο ποτάμι, αλλά αν παραμείνεις βυθισμένος σ’ αυτό...»
Σας φιλώ αυγή.
Αφήστε μια απάντηση