Τι είναι αυτό που στις Σέρρες καταναλώνεται όλες τις ώρες της ημέρας και πουλιέται με το κιλό, στη Θεσσαλονίκη έχει κατοχυρωθεί ως το πιο πλήρες και λαχταριστό πρωινό, ενώ σε πολλές πόλεις της Ελλάδας θεωρείται τοπικό έδεσμα;

Ο λόγος για τη μπουγάτσα, μια μοναδική λιχουδιά με μεγάλη παράδοση.

Το όνομά της προέρχεται από την αντίστοιχη τουρκική λέξη πογάτσα (POĞAÇA) (πίτα με κρέμα ή τυρί).

Στον τόπο μας την έφεραν Μικρασιάτες πρόσφυγες μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στη Βόρεια Ελλάδα, ειδικά στη Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες, που θεωρούνται πόλεις φημισμένες για τη μπουγάτσα τους…

Και τώρα μη μου πείτε μου ότι στο όνομα και μόνο της μπουγάτσας δεν τρέχουν τα σάλια σας ε;

Γιατί αυτή η “κυρία”, με το φύλλο το ροδοψημένο και το τραγανό και τη λαχταριστή γέμιση τυριού ή κρέμας ή κιμά… μμμμμμ… είναι αληθινός πειρασμός!

Μόνο που για να φτιάξεις μπουγάτσα με τον τρόπο που τη φτιάχνουν οι μερακλήδες Θεσσαλονικείς ή Σερραίοι μπουγατσοποιοί, χρειάζεται εμπειρία τέχνη, μυϊκή δύναμη, χρόνο και πολλά, πολλά μικρά μυστικά, που ο καθένας από αυτούς τα κρατάει κρυμμένα και τα προσέχει «Ως κόρην οφθαλμού»  και τα παραδίδει στην επόμενη  γενιά…

Και εδώ έρχομαι εγώ που σας το δηλώνω με το χέρι στη καρδιά: Μυστικά δεν κρατάω και επιπλέον, ότι σας προτείνω είναι δοκιμασμένο, εύκολο, γίνεται γρήγορα, έχει σίγουρη επιτυχία.

Μου αρέσει να ασχολούμαι με την κουζίνα και να  πειραματίζομαι. Βάζω τη φαντασία μου, κάνω τις παρεμβάσεις μου και σας καταθέτω όλες τις λεπτομέρειες που κάνουν τις  συνταγές μου πετυχημένες. 

Η μπουγάτσα που σας προτείνω μπορεί να μην είναι σαν της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει ούτε σε εμφάνιση ούτε σε νοστιμιά από αυτήν..

Γίνεται γρήγορα και επιπλέον είναι πολύ, πολύ εύκολη, τόσο, που μπορεί να τη φτιάξει και κάποιος που δεν πολυασχολείται με την κουζίνα.

Κάθε φορά λοιπόν που σας πιάνει λιγούρα ή εμφανίζεται απρόσμενος επισκέπτης φτιάξτε την. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εισπράξετε εκτός από γεύση και πολλά κοπλιμέντα…

Υλικά:

• 600 γρ. φύλλο κρούστας
• 3 αυγά
• 1 κούπα ζάχαρη
• 2-3 βανίλιες
• 1 ποτήρι γάλα εβαπορέ
• 1 ποτήρι νερό
• 1 πακέτο μαργαρίνη των 250 γρ.
• Άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα

Εκτέλεση:

Προθερμάνετε τον φούρνο σας στους 200 βαθμούς.

Σε βαθύ μπολ, ανακατέψτε καλά το γάλα, τα αυγά, τη ζάχαρη και τις βανίλιες μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Θα προκύψει μια αραιή κρέμα…

Βάλτε τη μαργαρίνη μέσα σε κατσαρολάκι και αφήστε την επάνω στο μάτι να λιώνει σιγά, σιγά.

Πάρτε ένα-ένα τα φύλλα κρούστας και διπλώστε τα κάνοντας τα πιέτες μέσα στο ταψί.

Περιχύστε καλά καλά, τα σουρωμένα φύλλα με το καυτό βούτυρο φροντίζοντας να πάει παντού…

Βάλτε το ταψί στο φούρνο και αφήστε να ψηθεί για 20 λεπτά περίπου, ώσπου τα φύλλα να πάρουν ένα απαλό ροδοκόκκινο χρώμα…

Βγάλτε το ταψί από τον φούρνο και έτσι όπως είναι καυτό το φύλλο περιχύστε το με την αραιή κρέμα.

Κάντε το με προσοχή και επιμέλεια για να βραχεί το φύλλο σε όλη του την επιφάνεια.

Ξαναβάλτε το στον φούρνο για άλλα 20 λεπτά, να ψηθεί με την κρέμα του και να ροδοκοκκινίσει…

Αφού τη βγάλετε από τον φούρνο, αφήστε τη για κανένα δεκάλεπτο να συνέλθει και πασπαλίστε τη με ζάχαρη άχνη.

Πρέπει να σας πω πως και χωρίς την άχνη είναι απίστευτα νόστιμη.

Απολάυστε τη ζεστή-ζεστή… Και κρύα όμως, (αν μείνει… που δεν θα μείνει) τρώγεται μια χαρά!

Καλή επιτυχία φίλες μου, μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού φροντίστε τους αγαπημένους σας με οποιονδήποτε τρόπο γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά «…ο άνθρωπος χρειάζεται κάποιον που να τον νοιάζεται, έστω και έναν. Φθάνει να νοιάζεται πραγματικά και δεν μιλάω για μεγάλες εξάρσεις. Μιλάω για μικροπράγματα, για μικρές χειρονομίες που δείχνουν ενδιαφέρον…»

Σας φιλώ αυγή…