Δεν το θέλω αλλά θα το παινευτώ φίλες μου. Ετούτη εδώ η μαρμελάδα φράουλα είναι η καλύτερη μαρμελάδα που έχετε ποτέ δοκιμάσει.

“Δεμένη” όσο πρέπει, με χρώμα λαμπερό, ευωδιά ανεπανάληπτη και γεύση …μμμμμ δεν σας λέω τίποτα. Και είναι εύκολη όσο δεν πάει.

Τώρα που οι φράουλες, οι δικές μας φράουλες, οι Φλωρινιώτισσες, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα, την ευωδιά που τους χαρίζει η γη και ο αέρας του Βιτσίου είναι στην πιο καλή τους ώρα, εκμεταλλευτείτε το και φτιάξτε την.

Και φτιάξτε μπόλικη.

Θα με θυμηθείτε όταν θα την απολαμβάνετε μέσα στο καταχείμωνο αλειμμένη επάνω στο ψωμί σας.

Θα είναι σαν να φέρνετε μια μικρή ανοιξιάτικη ανάσα μέσα στη μουντάδα του χειμώνα.

(Δείτε και τη συνταγή για γλυκό φράουλα, απο εκεί μπορείτε να κρατήσετε το μισό σιρόπι για να φτιάξετε και λικέρ φράουλα)…

Τι θα χρειαστείτε:

• 1 κιλό φράουλες
• 700 γρ. ζάχαρη
• Χυμός από δύο λεμόνια
• Άρωμα βανίλιας προαιρετικά

Πώς θα τη φτιάξετε:

Διαλέξτε φράουλες γερές και ώριμες. Όχι όμως παραωριμασμένες.

Οι φράουλες είναι από τα φρούτα που περιέχουν πηκτίνη, μια ουσία που βοηθάει το γλυκό να δέσει όμορφα. Όσο όμως ωριμάζει τόσο η περιεκτικότητά της σε πηκτίνη ελαττώνεται.

Τις πλένετε καλά-καλά για να φύγουν τα χώματα, χωρίς όμως να βγάλετε το κοτσανάκι τους. Έτσι δεν θα απορροφήσουν νερό.

Αφήστε τις να στραγγίξουν καλά…

Καθαρίστε τα κοτσανάκια τους και βάλτε τις σε βαθιά κατσαρόλα.

Ραντίστε τις με το χυμό του λεμονιού και σκορπίστε επάνω τους τη ζάχαρη.

Με τα χέρια σας ζουλήξτε τις και φτιάξτε ένα ζαχαροφραουλοπολτό.

Αν θέλετε τη μαρμελάδα σας με κομματάκια ζουλήξτε ελαφρά. Αν τη θέλετε πιο λεία, ζουλήξτε τις με περισσότερη επιμέλεια.

Αυτή τη δουλίτσα καλύτερα να την κάνετε το βραδύ, οπότε αφήστε τον ζαχαροφραουλοπολτό να καθίσει μια νύχτα ολόκληρη, να δέσει η φράουλα με τη ζάχαρη.

Έτσι θα κρατήσει και το φωτεινό της χρώμα και δε θα σας σκουρύνει κατά τον βρασμό…

Το πρωί βάζετε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά και βράζετε τη μαρμελάδα για ένα εικοσάλεπτο με μισή ώρα.

Εν τω μεταξύ ανακατεύετε που και που για να μην κολλήσει…

Κατά τον βρασμό εμφανίζεται στην επιφάνεια ένας ροζ αφρός.

Παλιά έμπαινα στον κόπο να ξαφρίζω και αυτό με κούραζε. Τώρα δεν ξαφρίζω.

Προσέχω να μην ξεχειλίσει ο αφρός ο οποίος όσο προχωράει ο βρασμός συμπυκνώνεται και μαζεύεται στις άκρες της κατσαρόλας. Τότε τον αφαιρώ εύκολα και γρήγορα…

Στον χρόνο που σας προανέφερα η μαρμελάδα θα είναι σίγουρα έτοιμη αλλά δε χάνετε τίποτα να δοκιμάσετε το τεστ με το κρύο πιατάκι.

Βάλτε ένα πιατάκι στην κατάψυξη και αφού κρυώσει ρίξτε μια μικρή ποσότητα μαρμελάδας. Αφήστε για λίγο και μετά περάστε το δάχτυλό σας ανάμεσα από τη μαρμελάδα…

Αν το αυλάκι που σχηματίστηκε μείνει σταθερό και δεν κλείσει, η μαρμελάδα σας είναι έτοιμη…

Ρίξτε προς το τέλος λίγο ακόμα χυμό λεμονιού και αρωματίστε αν θέλετε με βανίλια.

Η βανίλια δένει υπέροχα με τη φράουλα.

Προσωπικά δεν αρωματίζω. Προτιμώ να οσφραίνομαι ατόφια το άρωμα της Φλωρινιώτισσας φράουλας γιατί οι δικές μας, οι ντόπιες φράουλες, δεν είναι σαν τις άλλες. Είναι μοναδικά αρωματικές, μοναδικά εύγευστες. Είναι γενικά μοναδικές.

Βάλτε τη μαρμελάδα σε αποστειρωμένα βαζάκια και αποθηκεύστε σε δροσερό και σκιερό μέρος.

Αν ανοίξετε κάποιο βάζο βάλτε το στο ψυγείο. Για τη διαδικασία αποστείρωσης για τα βάζα, ρίξτε μια ματιά στο γλυκό βύσσινο…

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλή απόλαυση.

Μέχρι το επόμενο ραντεβού ασχοληθείτε με ότι κάνει εσάς και τους γύρω σας ευτυχισμένους και αφήστε τον κόσμο να λέει και να κάνει τα δικά του γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά «Αν οι άνθρωποι επιθυμούσαμε τη δική μας ευτυχία περισσότερο από ότι επιθυμούμε τη δυστυχία των άλλων τότε η γη θα ήταν ένας παράδεισος…».

Σας φιλώ αυγή.

Και μια συμβουλή: Η εμπειρία μου έχει αποδείξει ότι είναι προτιμότερο να φτιάχνετε μικρές ποσότητες, γύρω στο ένα, ενάμισι κιλό κάθε φορά. Πετυχαίνει καλύτερα.