Τα είδα στο ψυγείο του γειτονικού σούπερ μάρκετ, ολοστρόγγυλα, τρυφερά σαν μωρά, βελούδινα και μυρωδάτα, αραδιασμένα με προσοχή και τάξη στο καφασάκι τους και τα λιμπίστηκα.

Εκτός αυτού θυμήθηκα τα παλιά.

Τότε που μικρά παιδιά, μετά τη βροχή, ξαμολιόμασταν στις δασωμένες πλαγιές και τα λιβάδια του πατρογονικού μου Βιτσίου, μικροί… αλιείς μανιταριών και τα ξεκολλούσαμε με προσοχή από την αγκαλιά της μάνας γης, γεμίζαμε τα καλάθια μας και τα πηγαίναμε στη δική μας μάνα.

Τα μαγείρευε με χίλιους δυο τρόπους.

Εγώ τα προτιμούσα ψημένα επάνω στη σόμπα με λίγο αλατάκι στη ροζ κοιλίτσα τους, που γέμιζε καθώς ψήνονταν, με ένα καφετί, πεντανόστιμο ζουμάκι.

Άφηναν ένα άρωμα γύρω στο μικρό κουζινάκι, μια ευωδιά ιδιαίτερη, φίνα και ντελικάτη και είχαν μια γεύση… δεν ξέρω πώς να την περιγράψω…  χάρμα και όνειρο!

Για αυτό και θυμώνω όταν στα διάφορα φαγάδικα σερβίρουν τα μανιτάρια με ένα σωρό πρόσθετα, κασέρια, λάδια, βούτυρα, πιπέρια, ρίγανες και σάλτσες και αλλαντικά και το μόνο που καταφέρνουν είναι να  καλύπτουν αυτή την εύθραυστη χαρακτηριστική ευωδιά και τη λεπτή, την ιδιαίτερη γεύση που από μόνη της είναι αρκετή για να κάνει τον ουρανίσκο σας να ριγήσει από ευχαρίστηση…

Θα μου πείτε, «Άλλο τα μανιτάρια του Βιτσιού και άλλο τα καλλιεργημένα» και θα έχετε δίκιο.

Όμως εγώ θα επιμένω: Την επόμενη φορά ζητήστε να σας τα ψήσουν σκέτα, μόνο με λίγο χοντρό αλατάκι στην κοιλίτσα τους. Θα εκπλαγείτε από την μοναδική νοστιμιά τους και στην τελική θα καταλάβετε ποια είναι η πραγματική γεύση και ευωδιά του μανιταριού.

Μετά φτιάξτε και τη μανιταρόσουπα με τον τραχανά και τα λέμε…

Δείτε και τη συνταγή για παρασκευή παραδοσιακού τραχανά όπως και τη συνταγή για πρασομανιταρόσουπα…

Υλικά:

• ½ κιλό μανιτάρια (πορτομπέλο)
• 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
• 2-3 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
• 1 δόντι σκόρδο ψιλοκομμένο
• 3-4 καρότα ψιλοκομμένα
• 1½ φλυτζανάκι του καφέ τραχανά
• 2 κουταλιές της σούπας μαργαρίνη
• ⅓ φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο
• Αλάτι και πιπέρι
• Μαϊντανός ή άνηθος (προαιρετικά)

 Εκτέλεση:

Τα υλικά που σας δίνω είναι για 6 πιάτα.

Σκουπίστε τα μανιτάρια με καθαρή πετσέτα να φύγουν οι βρωμιές. Μην τα πλύνετε γιατί θα απορροφήσουν νερό.

Αν πάλι δε σας ικανοποιεί το απλό σκούπισμα ξεφλουδίστε τα…

Αφαιρέστε τα κοτσανάκια (στηρίγματα) και βάλτε τα σε μια κατσαρόλα όπου θα τα βράσετε (για λίγο) με νερό το οποίο θα το μετρήσετε με το βαθύ πιάτο στο οποίο θα σερβίρετε τη σούπα.

Βάλτε λοιπόν 6 πιάτα γεμάτα νερό +1 ακόμα. Αφήστε τα να βράσουν 10-15 λεπτά.

Εν τω μεταξύ κόψτε το πάνω μέρος των μανιταριών σε κομματάκια στο μέγεθος της αρεσκείας σας. Εγώ τα ψιλοκόβω όπως ακριβώς στη μαγειρίτσα.

Βάλτε σε κατσαρόλα το λάδι μαζί με το βούτυρο. Αφού λιώσει το βούτυρο ρίξτε τα κρεμμύδια και το σκόρδο και ανακατέψτε…

Μόλις αρχίσουν να γυαλίζουν προσθέστε τα φρέσκα κρεμμυδάκια και στη συνέχεια το καρότο, ανακατέψτε ένα-δυό λεπτά και συνεχίστε με τα μανιτάρια.

Ανακατέψτε και αφήστε τα να αχνιστούν με τα υπόλοιπα υλικά μέχρι να «πέσουν» (να μειωθεί δηλαδή ο όγκος τους).

Στο σημείο αυτό προσθέστε το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν τα κοτσανάκια των μανιταριών, αλατοπιπερώστε, χαμηλώστε το μάτι και αφήστε να βράσει για ένα δεκάλεπτο…

Ρίξτε τον τραχανά σαν βροχή και ανακατέψτε για να μη σβολιάσει. Ενώ η σούπα σας βράζει εσείς ετοιμάστε το αυγολέμονο…

Εδώ, θέλω να δώσετε μεγάλη προσοχή γιατί από το σωστό «κόψιμο» της σούπας εξαρτάται και η απόλυτη επιτυχία της.

Σπάστε 2 αυγά και κρατήστε μόνο τους κρόκους. Βάλτε τους σε μεταλλικό δοχείο, στύψτε ένα λεμόνι και χτυπήστε με το σύρμα να ενωθούν τα δύο υλικά.

Προσθέστε σιγά-σιγά με την κουτάλα λίγο από το ζουμί της σούπας.

Βάλτε το μεταλλικό δοχείο σε μπεν μαρί και συνεχίστε το χτύπημα μέχρι το υλικό σας να πήξει και να γίνει σαν κρέμα. Βγάλτε το από το μπεν μαρί, προσθέστε λίγο ζουμάκι ακόμα.

Ρίξτε όλο το μίγμα μέσα στην κατσαρόλα και ανακατέψτε…

Αν η σούπα σας φαίνεται παχιά, ρίξτε ζεστό νερό όσο χρειαστεί.

Σερβίρετέ την ωραία, ωραία και αχνιστή, σε πιάτα βαθιά, πασπαλίστε με μαϊντανό η άνηθο και καλή σας όρεξη…!

Ραντεβού στην επόμενη συνταγή… Μέχρι τότε ζήστε όμορφα την κάθε στιγμή γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της…».

Σας φιλώ αυγή.

Save