Πάντα την περιμένω αυτή την ημέρα του φθινοπώρου.
Εκεί στο τέλος Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου, όπου τα καφάσια με τα μανταρίνια κάνουν την εμφάνισή τους στη λαική. Τα διαλέγω ένα-ένα και μετά αρχίζει το γλέντι: το ξεφλουδίζω αργά και μεθοδικά και μετά κρατάω ακέραιο τον ζουμερό καρπό στο χέρι μου.
Τα χέρια μου έχουν ήδη πάρει ένα πορτοκαλοκίτρινο χρώμα από τα «ζουμιά» της φλούδας, ενώ αιθέρια έλαια έχουν ψιχαλίσει το πρόσωπο μου, εισβάλλοντας ερεθιστικά στα ρουθούνια μου.
Α, όλα κι όλα, το πρώτο μανταρίνι της χρονιάς τρώγεται αργά-αργά, φέτα-φέτα, ποτέ δεν δαγκώνω ολόκληρο τον καρπό. Δεν κατασπαράζεις ένα θεσπέσιο φρούτο σαν κι αυτό, δροσιστικό, χυμώδες αλλά και ψωμωμένο, που σε πλημμυρίζει από διπλά αρώματα, τα μυστηριώδη διαπεραστικά της φλούδας που επιτίθενται κατά κύματα και τα γλυκά, ήπια, στρογγυλά της σάρκας του.
Αλλιώς μυρίζουν οι κλημεντίνες, αλλιώς τα κοινά μανταρίνια και διαφορετικά τα άλλα τα «χιώτικα» που λένε.
Υπέροχο φρούτο το μανταρίνι και για τούτο φίλες μου σας έχω σήμερα υπέροχη μανταρινοδημιουργία δύο σε ένα. Εμ, λικεράκι, εμ γλυκάκι .
Για το φανταστικό λικεράκι μανταρίνι, είχα υποσχεθεί να σας δώσω τη συνταγή μέσα στις γιορτές, αλλά δεν τα κατάφερα.
Εδώ που τα λέμε καλύτερα που θα το φτιάξουμε μεθεόρτια γιατί σκέφτομαι πως μ’ ένα ποτηράκι λικέρ μανταρινάκι και μια καλή παρέα, μπορούμε να δώσουμε χρώμα και γεύση στις καθημερινές μας μέρες και να τις κάνουμε να μοιάζουν γιορτινές.
Κάντε λοιπόν μια εξόρμηση στη λαική και διαλέξτε μανταρίνια ώριμα και σφιχτά, χωρίς χτυπήματα. Αυτήν την εποχή θα βρείτε στην ολόφρεσκα με τα κοτσάνια τους και τα καταπράσινα φύλλα τους.
Υλικά:
- 10 μανταρίνια
- 10 γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια)
- 700 ml. κονιάκ
Για το σιρόπι:
- 1½ φλ. τσαγ. ζάχαρη
- 1½ φλ. τσαγ. νερό
Εκτέλεση:
Πλύντε τα πολύ καλά τα μανταρίνια.
Τρυπήστε τα πολλές φορές με πηρούνι γύρω -γύρω.
Καρφώστε από 1 γαρυφαλλάκι (μοσχοκάρφι) σε κάθε μανταρίνι.
Πλύντε με ζεστό νερό ένα γυάλινο βάζο (με καπάκι που κλείνει καλά) και τοποθετήστε τα μανταρίνια με προσοχή το ένα μετά το άλλο.
Ρίξτε το κονιάκ έτσι ώστε να καλυφτούν καλά.
Κλείστε το βάζο και αφήστε να μείνουν το λιγότερο για 3 εβδομάδες.
Μετά από 3 εβδομάδες κάνουμε σιρόπι με τη ζάχαρη και με το νερό, βράζοντας τα για 2-3 λεπτά.
Το αφήνουμε να κρυώσει καλά.
Σουρώνουμε το αλκοόλ από τα μανταρίνια και το ενώνουμε με το κρύο πλέον σιρόπι. Σουρώνουμε το λικέρ σε ψιλή σίτα, ή το περνάμε από φίλτρο του καφέ.
Το βάζουμε σε γυάλινο μπουκάλι που να κλείνει καλά.
Το αφήνουμε ξεχασμένο σε μια γωνιά για 2 εβδομάδες.
Έπειτα το παγώνουμε και το σερβίρουμε. Είναι ένα λικέρ, ντελικάτο, εύγευστο, με χαρακτήρα! Μοσχομυρίζει μανταρίνι και η μυρωδιά του γαρύφαλλου είναι απόλυτα διακριτική. Θα πάρετε σίγουρα συγχαρητήρια όταν αποκαλύψετε ότι είναι δικό σας δημιούργημα.
Επίσης έχω να σας πω να μην πετάξετε τα μανταρίνια.
Κόψτε τα στα δύο και πετάξτε τα γαρυφαλλάκια. Βάλτε στη φωτιά μια κατσαρόλα με 1 ποτήρι νερό, 3 ζάχαρη και μια βανίλια. Βράστε τα υλικά μέχρι να δέσουν σε σιρόπι και μετά ρίξτε μέσα τα μανταρίνια. Αφήστε να βράσουν σε χαμηλή φωτιά για 40 λεπτά. Αφήστε το γλυκό μέσα στην κατσαρόλα για όλο το βράδυ.
Την επόμενη μέρα, ξαναβράστε το γλυκό μέχρι να δέσει καλά.
Προτού το κατεβάσετε από τη φωτιά, προσθέστε το χυμό λεμονιού.
Τέλος μοιράστε το σε βάζα ακολουθώντας τις οδηγίες που σας έχω δώσει στο παρελθόν για τις μαρμελάδες και τα γλυκά κουταλιού (δείτε και τις συνταγές για γλυκό κυδώνι και γλυκό ακτινίδιο)…
Καλή επιτυχίας φίλες μου και ως την επόμενη συνταγή, αισιοδοξείτε και θα περνάτε καλά!
Αν σας αρέσουν τα λικέρ δείτε και τις συνταγές για λικέρ ρόδι και λικέρ αρμπαρόριζα)
Σας φιλώ αυγή…
Αφήστε μια απάντηση