Το θυμάστε φίλες μου (στις Φλωρινιώτισες της ηλικίας μου αναφέρομαι), δεν μπορεί να μην το θυμάστε εκείνον τον γλυκό πειρασμό που σέρβιρε, ανάμεσα στους άλλους γλυκούς πειρασμούς, το πάλαι ποτέ ζαχαροπλαστείο «ΟΛΥΜΠΙΟΝ».
Εκείνη την αφράτη, ζουμερή αμαρτία, που πρώτα τη τρώγαμε -γιατί δεν μπορούσαμε να της αντισταθούμε- και μετά άρχιζαν να μας.τρώνε οι τύψεις και αισθανόμασταν την ανάγκη να εξομολογηθούμε και να νηστέψουμε για να χάσουμε τις θερμίδες που είχαμε πάρει…
Για τον «Μπαμπά» μιλάω που τον τρώγαμε παρέα με μια μπάλα παγωτό κρέμα και ευφραίνονταν οι αισθήσεις μας. Για μας τους παλαιότερους, «ο μπαμπάς» εκτός από νοστιμιά και θερμίδες, κουβαλάει και αναμνήσεις.
Γλυκές αναμνήσεις, σαν το σιρόπι που έσταζε από την άκρη των εφηβικών μας χειλιών όταν τον «τσακίζαμε» με βουλιμία, καθισμένες εκεί στα σιδερένια τραπεζάκια του «ΟΛΥΜΠΙΟΝ» με τη μαρμάρινη επιφάνεια.
«Σιγά κορίτσια, σιγά, θα πνιγείτε. Το γλυκό τρώγεται αργά-αργά, αλλιώς πώς θα απολαύσετε τη γλύκα του;» μας έλεγε ο συμπαθέστατος κ. Μάκης -θεός σχωρέστον- που παρακολουθούσε μισοκρυμμένος πίσω από το ψυγείο.
Δεν του ξέφευγε τίποτα. «Θα μας πεις το μυστικό σου κ. Μάκη; Τι βάζεις στα γλυκά σου και είναι τόσο νόστιμα;»
«Αν μου πείτε κι εσείς τα δικά σας μυστικά, τότε ευχαρίστως!» απαντούσε και τα γαλανά του μάτια σπιθίριζαν γεμάτα πονηριά και υπονοούμενα…
Η συνταγή που σας δίνω σήμερα, σίγουρα δεν θα έχει τη νοστιμιά της παλιάς συνταγής. Άλλωστε εκείνη την εποχή, εκτός από τα υλικά και το μεράκι του κ Μάκη, ήταν και άλλα πράγματα που αναμειγνύονταν μαζί με αυτά και έκαναν τα πάντα να μοιάζουν μοναδικά.
Όμως είναι μια συνταγή γρήγορη, πολύ νόστιμη, εύκολη και πετυχαίνει πάντα.
Μη ξεχνάτε όμως: Ο «μπαμπάς» τρώγεται πάντα συνοδευμένος από μια μπάλα παγωτό, φτιαγμένο με την παλια Φλωρινιώτικη συνταγή, την οποία επιφυλάσσομαι να σας την παρουσιάσω σύντομα.
Προς το παρόν πάμε για τον «μπαμπά»!
Υλικά:
- 2 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- ¼ κούπας ζάχαρη
- 1 και ½ φακελλάκι μαγιά ξερή ή 40 γρ. νωπή
- ½ κούπα γάλα (χλιαρό)
- ¼ κούπας μαργαρίνη (λιωμένη)
- 3 αυγά (σε θερμοκρασία δωματίου)
- 1-2 βανίλιες
- Κρέμα γάλακτος φυτική (30% λιπαρά)
Για το σιρόπι:
- 2 κούπες ζάχαρη
- 2 κούπες νερό
- Χυμός από μισό λεμόνι
- 2-3 βανίλιες
Εκτέλεση:
Διαλύουμε τη μαγιά στο γάλα.
Χτυπάμε για λίγο το λιωμένο βούτυρο, τη ζάχαρη και μια-δυο κουταλιές από το αλεύρι.
Ρίχνουμε και το γάλα με τη μαγιά συνεχίζοντας το χτύπημα…
Ρίχνουμε τα αυγά και μετά το υπόλοιπο αλεύρι…
Γίνεται μια ζύμη μαλακιά που κολλάει.
Βουτυρώνουμε μια φόρμα του κέικ. Αδειάζουμε τη ζύμη και με ένα κουτάλι τη στρώνουμε ομοιόμορφα…
Σκεπάζουμε τη φόρμα για μισή ώρα -ίσως και λίγο περισσότερο- ώσπου να φουσκώσει.
Ψήνουμε για 30 με 40 λεπτά, στους 185ο C βαθμούς.
Ετοιμάζουμε το σιρόπι βάζοντας τη ζάχαρη με το νερό να βράσουν για 5 λεπτά (αρχίζουμε να μετράμε από την ώρα που αρχίζει να βράζει) και πριν αποσύρουμε ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και τις βανίλιες.
Μόλις ψηθεί ο μπαμπάς τον τρυπάμε με ένα ξυλάκι σε διάφορα σημεία. Σιροπιάζουμε (χλιαρά και τα δύο) σιγά-σιγά…
Το αφήνουμε αρκετή ώρα να κρυώσει εντελώς και να ποτίσει το σιρόπι και στη συνέχεια το κόβουμε προσεκτικά στη μέση.
Το γεμίζουμε με μπόλικη σαντιγί ή κρέμα γάλακτος χτυπημένη, σφιχτή.
Για πιο εντυπωσιακή εμφάνιση διαλύουμε σε δυο-τρεις κουταλιές ζεστό νερό μια κουταλιά μαρμελάδα της αρεσκείας μας, το περιχύνουμε και το σερβίρουμε.
Και όπως είπαμε, δεν ξεχνάμε το παγωτό..!
Καλή επιτυχία, φίλες μου! Μέχρι την επόμενη συνταγή, καλά να περνάτε!
Σας φιλώ αυγή…
Αφήστε μια απάντηση