Για να είμαι ειλικρινής φίλες μου δε θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό να  μιλήσει για γαρίδες. Δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για θαλασσινά γενικά.

Άλλωστε, σας το έχω ομολογήσει στο παρελθόν, ότι μεγάλωσα στα όρη, στ’ άγρια βουνά. Πού να βρει κανείς γαρίδες στους πρόποδες του Βιτσίου;

Να σας μιλήσω για πέστροφες, που κάποτε το ποτάμι μας είχε μπόλικες- κάτι πέστροφες πανέμορφες, με πορτοκαλί βούλες, πεντανόστιμες, που τις ψαρεύαμε μάλιστα με τα χέρια – αυτό, ναι, μπορώ να το κάνω.

Να σας μιλήσω για γριβάδια, που τα έφερναν στο χωριό, φρέσκα-φρέσκα και σπαρταριστά σχεδόν κάθε εβδομάδα Πρεσπιώτες ψαράδες, μάλιστα. Αλλά για θαλασσινά, όχι, δεν το κατέχω και πολύ καλά το θέμα…

Όταν όμως δεν κατέχω κάτι, τότε στρέφομαι στον ειδικό. Σας το έχω ξαναπεί νομίζω, ότι έχω γαμπρό μάγειρα -και τι μάγειρα- από τους καλύτερους!  Η συνταγή «γαρίδες σαγανάκι» δική του είναι.

Τη δοκίμασα, τη βρήκα νόστιμη, εύκολη, γρήγορη και τη μαγειρεύω πολύ συχνά, ιδίως όταν έρχονται ξαφνικά φίλοι στο σπίτι για τσιπουράκι και μου λένε: «Φτιάξε μας κανένα μεζεδάκι στα γρήγορα! Ξέρεις εσύ…!».

Πάντα κρατάω γαριδούλες στην κατάψυξη, οπότε σε χρόνο μηδέν, ο γαριδομεζές είναι έτοιμος.

Οι γαρίδες καταναλώνονται από τους Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων και είναι συγγενείς με τα  καβούρια, τις καραβίδες και τους αστακούς. Μαγειρεύονται με διάφορους τρόπους.

Μαγειρεύονται στον ατμό ή στο ζεστό αλατισμένο νερό. Τις βρίσκουμε ανακατεμένες σε ωραίες σαλάτες, σε πίτες, σε ομελέτες ή σε πιλάφι, γίνονται πανέ, ωραιότατες γαριδομακαρονάδες ή σαγανάκι, όπως αυτές που θα μαγειρέψουμε μαζί…

Οι γαρίδες περιέχουν πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας και είναι λάθος ότι  αυξάνουν την τιμή της χοληστερίνης όπως πίστευαν παλιά. Έχουν φώσφορο και ασβέστιο. Έχουν όμως και αλλεργιογόνες ουσίες και δεν πρέπει να καταναλώνονται από άτομα αλλεργικά που γνωρίζουν ότι έχουν πρόβλημα με τις γαρίδες.

Καλό είναι να φτιάξουμε το σαγανάκι μας με φρέσκες γαρίδες, αλλά πού τέτοια πολυτέλεια…! Και οι κατεψυγμένες όμως καλές είναι.

Μπορεί να μην έχουν την ίδια νοστιμιά με τις φρέσκες αλλά… «Από το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα», που έλεγε και η γιαγιά μου. Τι λέτε, ξεκινάμε;

(Δείτε και τη συνταγή “Γαρίδες με πιλάφι” από την Σοφία την Κερκυραία)

Υλικά:

• ½ κιλό γαρίδες καθαρισμένες
• Τυρί φέτα (μερίδα εστιατορίου)
• 1 μεγάλη ντομάτα
• Λίγο μαϊντανό
• 1 μεσαία πιπεριά καυτερή (προαιρετικά)
• ½ φλυτζανιού του τσαγιού λευκό κρασί
• ⅓ φλυτζανιού του τσαγιού ελαιόλαδο
• Αλάτι
• Πιπέρι

Εκτέλεση:

Μπορείτε να φτιάξετε το σαγανάκι με δύο τρόπους. Ένα όμως είναι σίγουρο:  Όποιον τρόπο και να επιλέξετε, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο νόστιμο.

Ρίξτε σε ένα βαθύ τηγάνι το ελαιόλαδο και μετά τις γαρίδες. Αφήστε τις να πάρουν λίγο χρώμα και έπειτα σβήστε τις  με το κρασάκι.

Αφού πάρουν μια βράση προσθέστε την ντομάτα τριμμένη, την πιπερίτσα ψιλοκομμένη, το μαϊντανό, το αλάτι, το πιπέρι και αφήστε τα γύρω στο δεκάλεπτο να βράσουν μαζί, μέχρι να ασπρίσουν οι γαρίδες.

Λίγο πριν τις αποσύρετε από το μάτι της κουζίνας προσθέστε τη φέτα, θρυμματισμένη σε μεγάλα κομμάτια. Αφήστε λίγο ακόμα να πάρουν μια βράση όλα μαζί τα υλικά και σερβίρετε…

Ο δεύτερος τρόπος είναι ακόμα πιο εύκολος.

Ζεσταίνετε το λάδι στο τηγάνι και προσθέστε την ντομάτα, την πιπεριά προαιρετικά, τον μαϊντανό και τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από τις γαρίδες.

Αφήστε να πάρουν μια – δυο βράσεις και προσθέστε τις γαρίδες.

Το σαγανάκι είναι έτοιμο όταν οι γαριδούλες μας πάρουν ασπριδερό χρώμα…

Καλή επιτυχία φίλες μου!

Θα τα πούμε πάλι στην επόμενη συνταγή, αλλά ως τότε να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ξεχνάτε ότι, δεν είναι το μέγεθος των πράξεών μας που έχει αξία, αλλά η ποσότητα της αγάπης που βάζουμε σ’ αυτές.-

Σας φιλώ, αυγή