Η αρμπαρόριζα φίλες μου, είναι ένα καλλωπιστικό έντονα αρωματικό φυτό  με μικρά ροζ ανθάκια που προβάλλουν σαν μικρές πεταλουδίτσες ανάμεσα από τα σγουρά πλατιά φύλλα.

Ομορφαίνει τον κήπο ή το μπαλκόνι σκορπίζοντας γύρω το μεθυστικό του άρωμα.

Λόγω του έντονου αυτού αρώματος την ονομάζουν και μοσχόφυλλο, αλλά και λουκουμόχορτο, επειδή την χρησιμοποιούν οι λουκομοπαραγωγοί για να αρωματίζουν τα λουκούμια.

Είναι  ανθεκτικό φυτό και δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Δώσε της μια ηλιόλουστη γωνιά και λίγο νεράκι και θα τη δείτε να φουντώνει μέρα με τη μέρα.

Πολλαπλασιάζεται, επίσης πολύ  εύκολα, την άνοιξη,  με μοσχεύματα. Παλιά στο χωριό δεν έλειπε από κανένα σπίτι. Το κλίμα όμως εκεί ψηλά στις πλαγιές του Βιτσίου είναι σχεδόν πολικό το χειμώνα και  δεν αστειεύεται.

Θυμάμαι λοιπόν τη γιαγιά Αθηνά να μεταφέρει με τα πρώτα φθινοπωρινά κρύα τις αρμπαρόριζες, φυτεμένες σε μεγάλους λαδοτενεκέδες, μαζί με άλλα ευαίσθητα φυτά, σε ασφαλές μέρος για να μην τα «ξεπαστρέψει» η παγωνιά…

Και μεγάλωνε και φούντωνε τα σγουρά της φύλλα η αρμπαρόριζα της γιαγιάς και άνθιζαν την άνοιξη τα μωβ ανθάκια και ζάλιζε με τη μοσχοβολιά  της τη γειτονιά.

Η γιαγιά αρωμάτιζε το γλυκό κυδώνι, τις μαρμελάδες και τις κομπόστες, με τα φύλλα της αρμπαρόριζας  και μερικές φορές τα  στέγνωνε κιόλας και έφτιαχνε ένα αρωματικό χαλαρωτικό αφέψημα που το νοστίμιζε με μέλι και λεμόνι.

Το έπινε ζεστό- ζεστό και μουρμούριζε: «Αχ, κορίτσι μου, τι βάλσαμο, τι ευλογία είναι αυτό το τσαγάκι, για τα κοκαλάκια μου!».

Σίγουρα κάτι θα ήξερε η σοφή μου γιαγιούλα, γιατί απ’ ότι διαβάζω το αφέψημα της αρμπαρόριζας  θεωρείται από τα πλέον αποτελεσματικά κατά της αρθρίτιδας και της  ναυτίας, ανακουφίζει από τις ημικρανίες και μειώνει την χοληστερόλη.

Λικέρ όμως δε θυμάμαι να είχε φτιάξει ποτέ, η γιαγιά. Και λέω δε θυμάμαι γιατί το λικέρ αρμπαρόριζας αν το δοκιμάσεις είναι τόσο αρωματικό, τόσο φίνο και ντελικάτο, τόσο υπέροχο, που σκαλώνει στα γρανάζια της μνήμης και δεν ξεχνιέται ποτέ…

Η συνταγή  για το λικέρ αρμπαρόριζας  που σας  προτείνω ήρθε στα χέρια μου, μαζί με ένα μικρό μπουκαλάκι καταπληκτικό λικέρ, από την Κοζανίτικη ομάδα «Πελίτι».

Το έφτιαξα και ομολογώ ότι πιο εύκολο και πιο γρήγορο λικέρ δεν έχω ξαναφτιάξει ποτέ μου.

Και επειδή όπου να ‘ναι θα αρχίσουν τα κρύα και τα φύλλα της αρμπαρόριζας θα αρχίσουν να κιτρινίζουν, φτιάξτε το! Προλαβαίνετε ακόμα. Διαφορετικά θα πρέπει να περιμένετε ως την άνοιξη.

Υλικά:

• 1 λίτρο κρασί κόκκινο ή ροζέ
• 350 γραμ. ζάχαρη
• 1 χούφτα φύλλα αρμπαρόριζας

Εκτέλεση:

Την ξέρετε πια την κακιά μου συνήθεια να… “πειράζω” λίγο τις συνταγές και να τις προσαρμόζω στα δικά μου γούστα.

Έκανα λοιπόν και εδώ τη μικρή μου παρεμβασούλα και αντί για το κόκκινο ή ροζέ κρασί που προτείνει η συνταγή της ομάδας «Πελίτι», εγώ προτίμησα να φτιάξω το λικέρ με λευκό και δεν το μετάνιωσα.

Το λευκό κατά την ταπεινή μου γνώμη δένει πολύ περισσότερο με το άρωμα της αρμπαρόριζας και το αποτέλεσμα είναι θεϊκό.

Εσείς όμως μπορείτε να το φτιάξετε με ότι κρασί έχετε πρόχειρο και δε χρειάζεται απαραίτητα να είναι εμφιαλωμένο. Και το χύμα μια χαρά την κάνει τη δουλειά του.

Άλλωστε γίνεται τόσο γρήγορα που μπορείτε να πειραματιστείτε με όλους τους τύπους κρασιών.

Λοιπόν, κόψτε τα φύλλα της αρμπαρόριζας (όλο και κάποια γειτόνισσα θα έχει καμιά γλαστρούλα στο μπαλκόνι ή την αυλή της) και πλύνετε τα κάτω από τη βρύση γιατί τα φύλλα είναι σγουρά και πιθανόν να έχουν συγκρατήσει σκόνη και μικρά σκουπιδάκια.

Στεγνώστε τα καλά με απορροφητικό χαρτί. Βάλτε μια κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας και ρίξτε το κρασί…

Μόλις αρχίσει ο βρασμός και το κρασί βγάζει φουσκάλες, ρίξτε τη ζάχαρη.

Ανακατέψτε μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και ρίξτε μέσα τα φύλλα της αρμπαρόριζας.

Κλείστε το μάτι και αφήστε το μίγμα να κρυώσει και να βγάλει το φυτό τα αρώματα και τα ευεργετικά συστατικά του.

Σουρώστε το πρώτα σε χοντρό σουρωτήρι και μετά περάστε το λικέρ από το φίλτρο του καφέ ή από τουλουπάνι να λαμπικάρει…

Σφραγίστε το μέσα σε γυάλινο μπουκάλι και πιείτε το στην υγειά σας.

Καλή επιτυχία φίλες μου..!

Σας φιλώ αυγή