Αυτό το αρωματικό σοκολατένιο, ιδιαίτερο κέικ το αφιερώνω σε όλους εκείνους που αρνούνται να απεξαρτηθούν από το καλοκαίρι, που θεωρούν ότι το φθινόπωρο είναι μια εποχή μουντή χωρίς χρώματα και χωρίς ενδιαφέρον, που γκρινιάζουν πως μυρίζει λιμνάζοντα βροχόνερα σε χαντάκια και πατημένα σάπια φύλλα, που έχουν κλειστεί μέσα στους τέσσερις τοίχους και μηρυκάζουν την καθημερινότητά τους φλερτάροντας επικίνδυνα με την κατάθλιψη…

Ναι, Το φθινόπωρο είναι εποχή μεταβάσεων και μεταπτώσεων, εμπεριέχει ετυμολογικά την έννοια της πτώσης.
Πτώση των φύλλων, της θερμοκρασίας, των βροχών, του φωτός… Μια περίοδος φαινομενικά μελαγχολική.
Όμως το φθινόπωρο μας καλεί μεταφορικά να αποφορτιστούμε από ό,τι παλιό, επαναπροσδιορίζοντας τις ζωές μας και το άμεσο μέλλον μας.
Μας ωθεί σε ενάρξεις και επανεκκινήσεις – σχολικές, ακαδημαϊκές και επαγγελματικές.

Με λίγα λόγια φθινόπωρο σημαίνει και αλλαγή. Αλλαγή παντού! Στη φύση, στις συνήθειες, στο σπίτι, στα ντουλάπια μου στην κουζίνα. Σημαίνει πόρτες κλειστές, αναμμένο τζάκι και χαλαρές συνάξεις «εντός των τειχών» για πιο ζεστές σπιτοκαταστάσεις…
Φθινόπωρο σημαίνει πανδαισία χρωμάτων, σημαίνει μυρουδιά υγρή, ζεστή, γήινη και αισθησιακή.

Το φθινόπωρο έχει ομορφιές τις οποίες μπορούμε να βρούμε… αρκεί να έχουμε τη διάθεση να τις ψάξουμε, ακόμα και σε ένα απλό κέικ που θα το φτιάξουμε με λίγο διαφορετικό τρόπο και εκείνο με τη σειρά του θα μας φτιάξει το κέφι.
Δοκιμάστε αυτό το γλυκάκι φίλοι μου, μοιραστείτε το με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και ζήστε έτσι γλυκά, με παρέα την πιο… παρεξηγημένη εποχή του χρόνου.
Το φθινόπωρο, είναι εδώ. Στο χέρι μας είναι, λοιπόν, να το απολαύσουμε μέχρι τη στιγμή που ο χειμώνας θα αποφασίσει να μας «κλείσει το μάτι»…
Τι θα χρειαστείτε:
- 20 γρ. βούτυρο σοφτ και λίγο για τη φόρμα
- 4 αυγά
- 450 ml. σοκολατούχο γάλα με γεύση φράουλας (θα βρείτε τη συσκευασία στα ψυγεία του σούπερ μάρκετ)
- 150 γρ. ζάχαρη
- 500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- 2-3 κάψουλες βανίλιας
Για το γλάσο:
- 125 γρ. κουβερτούρα
- 2 κουταλιές της σούπας γάλα
- 1 κουτ. σουπ. βούτυρο
- Ζαχαρωτά, ή χρωματιστή τρούφα για το στόλισμα
Πώς θα το φτιάξετε:
Προθερμάνετε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στον κάδο του μίξερ χτυπήστε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να αφρατέψουν, για ένα δεκάλεπτο περίπου…



Προσθέστε ένα-ένα τα αυγά.
Περιμένετε πρώτα να χτυπηθεί κάθε ένα αυγό καλά, να απορροφηθεί, να ομογενοποιηθεί το μίγμα και να ασπρίσει και συνεχίζετε με το επόμενο.


Ρίξτε τις βανίλιες και αφήστε να χτυπηθεί για λίγο ακόμα…

Χαμηλώστε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέστε το σοκολατούχο γάλα με το άρωμα φράουλας.

Τέλος προσθέστε λίγο-λίγο το αλεύρι εξακολουθώντας το χτύπημα σε χαμηλή ταχύτητα…


Βουτυρώστε μια φόρμα του κέικ με τρύπα στη μέση και αδειάστε μέσα το μίγμα.



Ψήστε στον προθερμασμένο φούρνο για 45 λεπτάκια.
Για καλό και για κακό κάντε το τεστ με το μαχαίρι. Τρυπήστε δηλαδή το κέικ στο κέντρο και αν βγαίνει υγρό ψήστε το για λίγο ακόμα…

Βγάλτε το κέικ από τον φούρνο, ξεφορμάρετέ το σε μια πιατέλα, αφήστε το να κρυώσει σκεπασμένο με μια καθαρή πετσετούλα και ασχοληθείτε με την παρασκευή του γλάσου.
Σε ένα μικρό σκεύος σπάστε σε μικρά κομματάκια τη σοκολάτα και προσθέστε το βούτυρο και το γάλα.


Βάλτε το σκεύος στον φούρνο μικροκυμάτων για 1 λεπτό.
Αν δεν συμπαθείτε τους φούρνους μικροκυμάτων, κάντε την ίδια δουλειά στον κανονικό φούρνο για 5 λεπτά, εννοείται σε μεταλλικό ή πυρίμαχο σκεύος.
Αφού λιώσουν τα υλικά ανακατέψτε καλά-καλά ώσπου να πετύχετε ένα ωραίο γλάσο γυαλιστερό…

Αλείψτε το κέικ με το γλάσο και στολίστε το με την τρούφα ή τα ζαχαρωτά ή και με τα δύο μαζί όπως έκανα εγώ…





Το υπέροχο, μυρωδάτο, σοκολατοφραουλένο αυτό κέικ μπορείτε να το φτιάξετε και να το απολαύσετε οποιαδήποτε εποχή και να το διακοσμήσετε ανάλογα.
Αν το φτιάξετε άνοιξη μιας και μοσχοβολάει φράουλα χρησιμοποιείστε οπωσδήποτε φρέσκες φράουλες για τη διακόσμηση…


Καλή επιτυχία φίλες μου, να περνάτε καλά και να προσέχετε τους υπέροχους εαυτούς σας.
Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού ακολουθήστε την «παραίνεση» του ποιητή: «Να μη λυπάσαι που πέφτουν τα φύλλα φθινόπωρο. Η δική σου τρυφερότητα θα τα φέρει και πάλι στα δέντρα. Δάκρυα μη χαλνάς· όλοι ανήκουμε στην ανάσταση…» (Από τη συλλογή «Θρίαμβος χρόνου», εκδ. Απόπειρα, 1997. Ο ποιητής αφιερώνει το ποίημα, γραμμένο τον Νοέμβριο του 1986, «Στη μικρούλα κι άγνωστη φίλη μου Μαρία, την κόρη του Σταύρου» –)…
Σας φιλώ αυγή
Αφήστε μια απάντηση