Η γιαγιά Μαρίκα πάει καιρός που δεν είναι κοντά μας αλλά όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντοτε θα νοσταλγούμε τη νοστιμιά και τις μυρωδιές από τα μαγειρέματά της.

Έχω κρατήσει πάρα πολλές συνταγές της και προσπαθώ να την μιμηθώ, μερικές φορές με επιτυχία και άλλες όχι και αυτό γιατί η γιαγιά Μαρίκα ήταν κάτι σαν μάγος της κουζίνας.

Ήξερε τόσο καλά να συνταιριάζει τα υλικά, να τα ζυγίζει να τα μετράει, αλλά πάντα “με το μάτι”. Ένα μάτι ζωηρό που ήταν ταυτόχρονα και ζυγαριά και μεζούρα.

Όταν λοιπόν τη ρωτούσα «Έλα τώρα, πες. Πόσο έβαλες από αυτό και πόσο από εκείνο;», μου απαντούσε: «Εεεε, τι ρωτάς κι εσύ; Με το μάτι».

Οπότε έπρεπε να μπω στην διαδικασία, τις ποσότητες που η γιαγιά Μαρίκα ζύγιζε τόσο εύκολα με το εξασκημένο της το μάτι, να τις μετατρέψω σε γραμμάρια γιατί το δικό μου μάτι δεν σκάμπαζε γρι από τέτοιου είδους πρακτικές.

Στις πρώτες θέσεις της λίστας με τα σουξέ της, ήταν το κοτόπουλο με το τσιγαριστό ρύζι, οι πιτουλίτσες της, οι χυλοπίτες με τους κεφτέδες τα κεμπαπάκια και τούτο εδώ το κέικ, που το έφτιαχνε γρήγορα-γρήγορα ανακατεύοντας τα υλικά με μια ξύλινη κουτάλα χωρίς μίξερ, κάθε φορά που μας άκουγε να λέμε φωναχτά «αχ και να ‘χαμε τώρα ένα κομματάκι κέικ».

Αυτό το κέικ, είναι κάπως διαφορετικό. Είναι λίγο πιο υγρό από τα συνηθισμένα, εννοείται αφράτο και ιδιαίτερα νόστιμο…

Θυμάμαι, καθώς το έφερνε ζεστό-ζεστό, μοσχομυριστό, συνήθιζε να του πλέκει και το εγκώμιο. «Πω πω πω ένα κέικ που σας έφτιαξα. Τέτοιο κέικ δεν έχει ξαναγίνει..!»

Και να μην ήθελες, που λέει ο λόγος, να φας, -που πάντα ήθελες- σου έτρεχαν τα σάλια. Το ίδιο έκανε με όλα τα της τα φαγητά. Πριν τα σερβίρει μας τα παρουσίαζε εκθειάζοντάς τα σαν να ήταν κάτι μοναδικό.

Μετά μας κοίταζε με κρυφό καμάρι που πέφταμε με τα μούτρα και γλείφαμε τα πιάτα.

Κέικ είμαι σίγουρη ότι φτιάχνετε και μάλιστα με πολλούς και διάφορους τρόπους. Φτιάξτε και αυτό. Δεν έχετε τίποτα να χάσετε. Πού ξέρετε; Μπορεί και να γίνει το αγαπημένο σας…

Τι θα χρειαστείτε:

• 4 αυγά
• 150 γρ. ζάχαρη
• 200 ml. σπορέλαιο
• 110 γρ. γιαούρτι
• 160 ml. νερό
• 380 γρ. αλεύρι
• 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
• 2 βανίλιες
• 60 γρ. νιφάδες σοκολάτας

Πώς θα το φτιάξετε:

Ξεκινήστε προθερμαίνοντας τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Βουτυρώστε ή λαδώστε καλά ένα στρόγγυλο ταψάκι νούμερο 30 (εκατοστά).

Σε μπολ χτυπήστε τα αυγά με τη ζάχαρη για 4-5 λεπτά να αφρατέψουν…

Μετά προσθέστε ένα-ένα τα υπόλοιπα υλικά, χωρίς να σταματήσετε το χτύπημα.

Πρώτα το σπορέλαιο, μετά το γιαούρτι, το νερό, τις βανίλιες, τις νιφάδες σοκολάτας και τέλος το αλεύρι αφού το κοσκινίσετε μαζί με το μπέικιν πάουντερ.

Με το σύρμα της κουζίνας ή με μια απλή ξύλινη κουτάλα ανακατέψτε καλά ώσπου να ενσωματωθεί το αλεύρι και να προκύψει ένας λείος χυλός, χωρίς γρομπαλάκια, σχετικά ρευστός.

Ρίξτε το μίγμα στο βουτυρωμένο ταψάκι και φροντίστε να απλωθεί ομοιόμορφα…

Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 35 με 40 λεπτά.

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλά μαγειρέματα.

Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού να περνάτε καλά, να προσέχετε τους μοναδικούς και υπέροχους εαυτούς σας και να έχετε κατά νου αυτό που έλεγε η γιαγιά Αθηνά: «Να θυμώσει μπορεί ο καθένας. Αυτό είναι το μόνο εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με τον σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για τον σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με τον σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο…»

Σας φιλώ, αυγή.

ΣΗΜ.: Αντί για νιφάδες σοκολάτας εγώ έβαλα σταγόνες γιατί έτυχε να μην έχω νιφάδες. Έχω φτιάξει όμως αυτό το κέικ και με τρούφα σοκολατένια αλλά έχει τύχει να τρίψω και σοκολάτα κουβερτούρα…