Παλιά φίλες μου όποιον και να ρωτούσες «ποιο είναι το εθνικό φαγητό των Ελλήνων;» θα σου απαντούσε χωρίς δισταγμό «η φασολάδα».

Εκείνες οι μέρες βέβαια, που ο Έλληνας κατανάλωνε δυο φορές την εβδομάδα όσπρια και μια φορά την Κυριακή κρέας, έχουν περάσει – δεν τολμώ να πω ανεπιστρεπτί – γιατί δυστυχώς, δεν ξέρουμε έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα, τι μας ξημερώνει.

Πιστεύω όμως πως και η πατάτα θα μπορούσε να φέρει επάξια τον τίτλο του «εθνικού φαγητού». Σπίτι ελληνικό χωρίς πατάτα νοείται; Δε νοείται.

Η πατάτα, λοιπόν, αυτός ο δημοφιλής, αμυλώδης κόνδυλος, με την καφετιά φλούδα και τη χρυσή σάρκα, «το γεώμηλο», όπως το αποκαλούν πολλοί, έκανε τη γνωριμία της με τους Έλληνες σχετικά πρόσφατα – χάρη στον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Χρειάστηκε να δώσει μάχη για την καθιέρωσή της. Να παλέψει αρχικά με ένα σωρό προκαταλήψεις για να καταλήξει εν τέλει να αποτελεί την αγαπημένη τροφή μικρών και μεγάλων.

Η πατάτα είναι ένα τρόφιμο παντός καιρού αφού πρωταγωνιστεί στο τραπέζι μας χειμώνα- καλοκαίρι και μας χαρίζει ανεπανάληπτες γευστικές απολαύσεις με τη ξεχωριστή γεύση και την υψηλή θρεπτική της αξία.

Είναι άριστη συνοδός όλων των κρεάτων, των πουλερικών αλλά και των ψαριών και δένει σχεδόν… ερωτικά με τα αυγά.

Μπορεί ψηθεί για το χατίρι μας στα κάρβουνα ή στον φούρνο τυλιγμένη με αλουμινόχαρτο. Και βραστή, σαλάτα, σούπα, τηγανητή, ογκρατέν, κατσαρόλας ή γεμιστή κερδίζει τις εντυπώσεις.

Ωστόσο, θυμάμαι τη γιαγιά, εκεί κατά την Άνοιξη, που ξεδιάλεγε και πέταγε τις πατάτες που είχαν κάπως πρασινωπό χρώμα, γιατί όπως έλεγε είναι δηλητηριώδεις και επομένως επικίνδυνες. 

Το φαγητό, «πατάτες μπλούμ με μοσχαράκι» που θα μαγειρέψουμε σήμερα, ήταν η σπεσιαλιτέ της. Το μαγείρευε συνήθως τις Κυριακές και γλείφαμε και τα δάχτυλά μας! Το μικρό μας κουζινάκι ευωδίαζε και έκανε την προσμονή του φαγητού ανεπανάληπτη..!

Υλικά:

• 6 μερίδες κρέας μοσχαρίσιο
• 1 κρεμμύδι μέτριο ψιλοκομμένο
• 1 μεγάλη ντομάτα ή 2 μικρές
• 1 πιπεριά πράσινη ή μια κόκκινη ξερή
• ¾ φλυτζ. τσαγ. ελαιόλαδο
• ½ ποτηράκι κρασί
• 1 κοφτό κουτ. γλυκ. πιπέρι κόκκινο
• 1 δόντι σκόρδο (προαιρετικά)
• 1 μικρό φύλλο δάφνης
• Αλάτι και μαυροπίπερο
• Λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο

Εκτέλεση:

Πλύντε καλά το κρέας και σκουπίστε το με χαρτί κουζίνας.

Ρίξτε το λάδι σε κατσαρόλα, αφήστε το για λίγο να ζεσταθεί (όχι να κάψει) και τοποθετήστε τα κομμάτια του κρέατος το ένα δίπλα στο άλλο.

Αφήστε τα να τσιγαριστούν για δύο-τρία λεπτά από τη μία μεριά και γυρίστε τα για να πάρουν χρώμα και από την άλλη…

Προσθέστε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και ανακατέψτε μέχρι να γυαλίσει.

Προσέξτε να μην πάρει χρώμα γιατί θα πικρίσει. Συνεχίστε με τις πιπεριές και σβήστε με το κρασί…

Αφήστε για λίγο να εξατμιστεί το οινόπνευμα, προσθέστε το κόκκινο πιπέρι, το μαυροπίπερο, τη ντομάτα περασμένη από τον τρίφτη, το ψιλοκομμένο μαϊντανό, το σκόρδο, το φύλλο δάφνης και ανακατέψτε.

Χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε τα υλικά να σιγοβράσουν για πέντε-δέκα λεπτά.

Προσθέστε βραστό νερό τόσο όσο να σκεπαστούν τα υλικά και δυο δάχτυλα παραπάνω…

Κλείστε την κατσαρόλα και αφήστε το φαγητό να βράσει σε χαμηλή φωτιά ώσπου να μαλακώσει το κρέας…

Στο τέλος πρέπει να υπάρχει αρκετό ζουμί στην κατσαρόλα. Αν έχει εξατμιστεί, προσθέστε λίγο ζεστό νερό ακόμα.

Εν τω μεταξύ καθαρίστε τις πατάτες, κόψτε τις σε μεγάλα καρέ και ρίξτε τις στην κατσαρόλα.

Δοκιμάστε και αν χρειαστεί αλατίστε.

Αφήστε να βράσει λίγο ακόμα το φαγητό, να μαλακώσουν οι πατάτες και να χυλώσει το ζουμί…

Καλή επιτυχία φίλες μου! Ραντεβού στην επόμενη συνταγή!

Μέχρι τότε να θυμάστε πως ό,τι κάνει κανείς, πρέπει να το κάνει με την καρδιά του γεμάτη αγάπη, γιατί όσο μακριά και να πάει ο νους ποτέ δεν φθάνει εκεί που μπορεί να φθάσει η καρδιά…

Σας φιλώ, αυγή.