Το καλοκαίρι φίλες μου έχει τις δικές του γεύσεις, τις δικές του μυρουδιές. Ερεθίζει τα πιο αρχέγονα αισθητήρια.

Σ’ εμάς τους μεγαλωμένους στην ύπαιθρο, που σκαλίσαμε κάποτε το χώμα, που βυθίσαμε σ’ αυτό σπόρους γόνιμους, που το μυρίσαμε και το ποτίσαμε, ανακαλεί ολοζώντανους κήπους παιδικής ηλικίας, ξεχασμένους -θαρρείς- παραδείσους, και όλα τα φέρνει πάλι μπροστά.

Σαν αστραπή, σαν πυροτέχνημα, σαν φως. Φως αναλυμένο, όμοιο μ’  αυτό που περνάει μέσα από μια σταγόνα βροχής, και ξεχύνεται στα εκτυφλωτικά χρώματα του ουράνιου τόξου.

Σκέφτομαι λοιπόν, μια και σήμερα θα  μαγειρέψουμε κολοκυθάκια, δεν θα υπήρχε λόγος να μιλάω γι’ αυτά, αν δεν είχα ζήσει εκείνα τα παιδικά καλοκαίρια, να τα βλέπω, να παίζουν κρυφτό με το φλογερό ήλιο, κάτω από τα πλατιά φύλλα της μάνας τους, να τα παίρνει η ζέστη, να τα μεγαλώνει από τη μια στιγμή στην άλλη και μετά να τα μαζεύω, με δέρμα ανοιχτοπράσινο, δέρμα στιλπνό.

Να τα μαζεύω στο πανέρι μωρά κι ολάνθιστα, γιατί όπως έλεγε η γιαγιά μου: «Μάζεψέ τα ζωντανά, με τον ανθό. Το κολοκυθάκι χωρίς ανθό δε λέει!».

Η αλήθεια είναι πως, ο όποιος μύθος, φήμη ή γοητεία των κολοκυθιών, σ’ αυτόν τον κιτρινοπορτοκαλί ανθό οφείλεται.

Σ’ αυτόν το λαμπερό και αυθάδη ανθό, που σε κοιτάει ολάνοιχτος, σαν κάτι μυστικό να έχει εκραγεί μέσα του και του χάρισε σχήμα, και χρώματα και μυρουδιές.

Σ’ αυτόν τον ανθό, η γιαγιά μου, γνωστή για τις μαγειρικές της ικανότητες, φέρονταν τρυφερά, καθώς ξεδίπλωνε με ευγένεια περισσή, τα βελουδένια πέταλα, ξερίζωνε του στήμονες και το παραγέμιζε με ρύζια κιμάδες, μυρωδάτους δυόσμους, άνηθους και μπαχαρικά.

Δεν πιστεύω όμως να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει λιγουρευτεί, μια τηγανιά ροδοτηγανισμένα, κολοκυθένια μπαστουνάκια, περασμένα πρώτα από το αλεύρι.

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην υπέκυψε στον πειρασμό να δοκιμάσει χρυσές κολοκυθένιες ροδέλες, με τη συνοδεία γιαουρτιού, αρωματισμένου με σκόρδο και ψιλοκομμένο δυόσμο ή γεμιστά κολοκυθάκια περιχυμένα με βελούδινη σάλτσα αυγολέμονου.

Όμως μια και τα τηγανητά δεν θέλουν και πολλά- πολλά για να τα καταφέρει κανείς σήμερα ετοιμαστείτε για γεμιστά κολοκυθάκια αυγολέμονο στην κατσαρόλα…

Αν θέλετε δείτε και τη συνταγή για κολοκυθάκια με κιμά στον φούρνο που έχουμε δημοσιεύσει στα ηχωμαγειρέματα.

Υλικά:

• ½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
• ½ φλυτζάνι τσαγιού ρύζι
• 1 φλυτζάνι τσαγιού μαϊντανό ψιλοκομμένο
• 1 φλυτζανάκι του καφέ νερό
• 1 φλυτζανάκι του καφέ λάδι για τη γέμιση
• ¾ του φλυτζανιού τσαγιού λάδι για την κατσαρόλα
• 1 μεγάλο κρεμμύδι περασμένο από τον τρίφτη
• 1 ντομάτα περασμένη από τον τρίφτη
• Αλάτι, μαυροπίπερο
• Ζεστό νερό (όσο χρειαστεί για να σκεπαστούν τα κολοκυθάκια)

Για το αυγολέμονο:

• 2 αυγά
• Χυμός  μισού λεμονιού, (περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με το γούστο σας)

Εκτέλεση:

Σε βαθύ σκεύος, ανακατέψτε τον κιμά, το ρύζι, το λάδι, το νερό, και όλα τα υπόλοιπα υλικά.

Ζυμώστε καλά, και αφήστε για μισή ώρα να μείνουν στο ψυγείο για να ανταλλάξουν τα υλικά τις γεύσεις και τις μυρουδιές τους…

Διαλέξτε τρυφερά κολοκυθάκια, με τον ανθό τους.

Αν είναι πολύ φρέσκα και τρυφερά αφήστε τα με τη φλούδα τους, αν όχι καθαρίστε τα γύρω-γύρω με ένα κοφτερό μαχαιράκι.

Κόψτε τα στη μέση και με το ειδικό εργαλείο, ή ένα κουταλάκι του γλυκού, αδειάστε το περιεχόμενό τους…

Γεμίστε τα προσεχτικά με το μίγμα που ετοιμάσατε προηγουμένως.

Αν σας περίσσεψε λίγο μίγμα, μην το πετάξετε, φτιάξτε μικρές μπαλίτσες που θα τις μαγειρέψετε μαζί με τα κολοκυθάκια…

Σε μια πλατιά κατσαρόλα, ρίξτε τα ¾ του φλυτζανιού τσαγιού λάδι. Μόλις αρχίσει να ζεσταίνεται, αραδιάστε με προσοχή ένα-ένα τα κολοκυθάκια.

Γυρίστε τα με ένα πηρούνι να αχνιστούν από όλες τις πλευρές.

Αν σας περίσσεψε κιμάς και φτιάξατε μικρές μπαλίτσες, μοιράστε τις στα κενά πάνω από τα κολοκυθάκια.

Ρίξτε ζεστό νερό, τόσο όσο να τα σκεπάζει και έπειτα τη τριμμένη ντομάτα…

Βράστε το φαγητό σε σιγανή φωτιά -αυτό για μένα είναι κανόνας- και σε είκοσι λεπτά θα είναι έτοιμο.

Βγάλτε την κατσαρόλα από το μάτι και αφήστε τα κολοκυθάκια για ένα δεκάλεπτο να ηρεμήσουν…

Χτυπήστε καλά τα αυγά ολόκληρα, ρίξτε το χυμό λεμονιού και συνεχίστε το χτύπημα για λίγο ακόμα.

Με μια βαθιά κουτάλα πάρτε λίγο-λίγο από το ζουμί που έχει μείνει στη κατσαρόλα και ρίξτε το στο μίγμα αυγών-λεμονιού, εξακολουθώντας το χτύπημα.

Περιχύστε με αυτό τα κολοκυθάκια αλλά προσοχή! Μην ανακατέψετε! Απλά πιάστε την κατσαρόλα από τα χερούλια και ανακινείστε την, για να πάει το αυγολέμονο παντού και να μην κόψει.

Έχω δοκιμάσει να φτιάξω τα κολοκυθάκια και σε χύτρα ταχύτητας. Το αποτέλεσμα είναι επίσης γευστικό και χρειάζεται το μισό χρόνο για να βράσει…

Καλή επιτυχία φίλες μου, και μέχρι την επόμενη συνταγή, καλά να περνάτε…!

Σας φιλώ αυγή…