Μηλόπιτα… η αφράτη… η τέλεια… η πανεύκολη! (Δες και τη συνταγή για μηλόπιτα τριφτή).

«Λόλα… να ένα μήλο».

Η φράση, σφηνωμένη στον παιδικό μαθητικό εγκέφαλο, είναι μία από τις πρώτες ισχυρές αναμνήσεις αυτού του φρούτου, αν εξαιρέσουμε τις μωρουδιακές φρουτόκρεμες και τα καραμελωμένα μήλα της προσχολικής ηλικίας.

Το μήλο, με ιστορία που χάνεται στις απαρχές του χρόνου, κουβαλά στους σπόρους του συμβολισμούς αιώνων, θεραπευτικές αλλά και μεταφυσικές ιδιότητες.

Η ιστορία του μήλου ξεκινά από την αρχαία Αίγυπτο όπου, όπως υποστηρίζουν οι περισσότεροι ιστορικοί, περίπου τον 13ο αιώνα π.Χ. ο Φαραώ Ραμσής φύτεψε τις πρώτες μηλιές στις όχθες του Νείλου.

Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι έχουν βρεθεί απολιθώματα μήλων σε διάφορα χωριά της Ελβετίας, τα οποία χρονολογούνται από τη Λίθινη Εποχή. Εμείς βέβαια ξέρουμε ότι τα πρώτα μήλα εμφανίστηκαν με τη δημιουργία του κόσμου στον Κήπο της Εδέμ.

Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, τα μήλα αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι των γαμήλιων τελετών, (πράγμα που ισχύει σε μερικές περιοχές ακόμα και σήμερα.

Στο χωριό μου τη Δροσοπηγή για παράδειγμα η νύφη μετά την γαμήλια τελετή αντί για ανθοδέσμη ρίχνει ένα μεγάλο μήλο που έχει σφηνωμένο στην σάρκα του ένα κέρμα για υγεία και πλούτο. Όποιος ή όποια το πιάσει θα παντρευτεί σύντομα).

Επίσης μήλα με κέρμα μοιράζουν οι νεόνυμφοι μετά την γαμήλια τελετή στα πρωτότοκα παιδιά των συγγενικών οικογενειών για να είναι το ζευγάρι καρπερό.

Στην αρχαιότητα  όταν κάποιος έριχνε ένα μήλο προς το μέρος μιας γυναίκας, αυτό ισοδυναμούσε με πρόταση γάμου. Εμείς μάθαμε από την μυθολογία ότι η προσφορά μήλου, ειδικά εάν πρόκειται γι’ αυτό της Έριδος, ισοδυναμεί με τον Τρωικό Πόλεμο…

Η Εύα είναι ο πρώτος άνθρωπος που συνέδεσε την ύπαρξή του με το μήλο. Αυτός που την… πλήρωσε, βέβαια, ήταν ο Αδάμ. Το γνωστό «μήλο του Αδάμ» μάλλον ήταν το κομμάτι που του κάθισε στον λαιμό.

Επίσης εάν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, αντίστοιχα δικαιώματα στο φρούτο, εκτός από την Εύα έχει και ο όφις. Το μήλο ονομάστηκε «ο καρπός του κακού και της γνώσης»…

Τα χρυσά μήλα σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία τα είχαν οι Εσπερίδες, στον κήπο τους αν και δεν μπορούσαν να τα απολαύσουν, καθώς βρίσκονταν συνέχεια σε επαγρύπνηση μην τυχόν τους τα κλέψουν.

Ένα τέτοιο μήλο, χρυσό από τον Κήπο των Εσπερίδων, κλήθηκε ο Πάρις να χαρίσει στην ομορφότερη θεά και η επιλογή του προκάλεσε τον έρωτα που οδήγησε στον Τρωικό Πόλεμο, ο οποίος έγινε ομηρικό έπος.

Εκατοντάδες χρόνια μετά, ο Θεόφιλος δεν είχε μελετήσει μυθολογία για να πάρει το μάθημά του και προσέφερε το σωτήριο έτος 830 μ.Χ. στο Βυζάντιο ένα χρυσό μήλο στην Κασσιανή, για να το πάρει πάλι πίσω, με μια κίνηση αντρικής κυριαρχίας και συντηρητισμού για τη θέση των γυναικών.

Ενισχυμένη είναι η παρουσία του μήλου και στους μύθους, τους θρύλους και τα παραμύθια σε όλη την Ευρώπη, ως ένα από τα πιο παλιά και ευρέως αναγνωρισμένα σύμβολα – σύμβολο απαγορευμένης γνώσης αλλά και της αιώνιας νεότητας. Κορυφαίο το μήλο της Χιονάτης…

Μεταφορά για την ψυχή του μήλου παραμένει η παροιμία «Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει», κάνοντας όλους μας να λυπόμαστε τα αχλάδια και τα πορτοκάλια, που δεν έχουν κερδίσει αντίστοιχη θέση στην καρδιά μας…

Υλικά:

• 3-4 μήλα
• 4 αυγά
• 1 κούπα ζάχαρη
• 1 κούπα ηλιέλαιο
• 3 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 μπέικιν πάουντερ
• 1 κουτ. γλυκ. κοφτό σόδα
• 1 κουτ. σούπ. κανέλα
• 1-2 βανίλιες
• Σταφίδες & καρύδια (προαιρετικά)

Εκτέλεση:

Κοσκινίστε το αλεύρι με το μπέικιν, τη σόδα και την κανέλα.

Καθαρίστε τα μήλα και κόψτε τα σε μικρά κομματάκια…

Χτυπήστε στο μπολ του μίξερ τη ζάχαρη με το ηλιέλαιο για 2-3 λεπτά και μετά προσθέστε ένα-ένα τα αυγά…

Συνεχίστε το χτύπημα για 3-4 λεπτά ακόμα και προσθέστε σιγά-σιγά το αλεύρι.

Θα προκύψει μια ζύμη λίγο δύσκολη, μαστιχωτή και σχεδόν σφιχτή, που δεν την πιάνει και πολύ το μάτι σας.

Μην ανησυχείτε, θα σας αποζημιώσει όταν τη δείτε να φουσκώνει ωραία-ωραία στον φούρνο.

Προσθέστε τα κομματάκια του μήλου και τις σταφίδες ή/και τα καρύδια (προαιρετικά) και ανακατέψτε με μια σπάτουλα.

Βουτυρώστε ή λαδώστε ένα ταψί και απλώστε το μίγμα σε όλη την επιφάνεια του ταψιού…

Ψήστε το γλυκό στις αντιστάσεις για 30-40 λεπτά στους 150 βαθμούς.

Βγάλτε το γλυκό από τον φούρνο, αφήστε το για λίγο να συνέλθει και να κρυώσει και πασπαλίστε με την άχνη.

Κόψτε σε κομματάκια και απολαύστε με τον καφέ, το τσάι, με το πρωινό ή το απογευματινό σας.

Καλή επιτυχία φίλες μου.

Έως την επόμενη συνταγή να προσέχετε τον εαυτό σας και να μην ανησυχείτε για πράγματα περιττά γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Μη βιάζεσαι και μην ανησυχείς. Είσαι εδώ για μια σύντομη επίσκεψη. Γι’ αυτό βεβαιώσου ότι βρίσκεις χρόνο να σταθείς και να απολαύσεις απλά πράγματα όπως τη μυρωδιά των λουλουδιών και το βούισμα της μέλισσας καθώς τρυγάει τη γύρη…»

Σας φιλώ αυγή.