Ετικέτα: κρεμμύδι
-
Κρεατόπιτα με τα περισσεύματα από το πασχαλινό αρνάκι με φύλλα κουρού
Νοστιμότατο το πασχαλιάτικο σουβλιστό αρνάκι, το τιμήσαμε δεόντως, δε λέω, αλλά περίσσεψε! Να ξανασερβίρω τα περισσεύματα ούτε λόγος. Ότι φάγαμε φάγαμε! «Νισάφι, όχι άλλο αρνάκι μάνα…», λένε τα καμάρια μου. Να το πετάξω; Αμαρτία μεγάλη, να πετάς φαγητό και μάλιστα σε τέτοιους καιρούς… Μια λύση είναι να το βάλω στην κατάψυξη και να το… ξαναμαγειρέψω…
-
«Μια σκέτη από γιουβέτσι» με λιαστές ντομάτες και τυρί
Κάθε φορά που μαγειρεύω αυτό το φαγάκι έρχονται στο νου μου δυο πρόσωπα. Ο… Βασίλης Αυλωνίτης, ο υπέροχος και ταλαντούχος ηθοποιός του ασπρόμαρου ελληνικού κινηματογράφου που μας χάριζε και εξακολουθεί να μας χαρίζει άφθονες στιγμές γέλιου με τις ταινίες του και η γιαγιά μου η Αθηνά. Τον Βασίλη Αυλωνίτη τον θυμάμαι να παραγγέλνει, μπατίρης γαρ,…
-
Μπακαλιάρος με ρύζι στον φούρνο
Διανύσαμε, φίλες μου την πρώτη εβδομάδα της μεγάλης Σαρακοστής, πράγμα που σημαίνει ότι ήδη ο χριστιανικός κόσμος έχει μπει σε διαδικασία προσευχής, αποχής και αγώνα. Αγώνα πνευματικό και σωματικό απέναντι σε κάθε πρόκληση και κάθε πειρασμό, έτσι ώστε να φτάσει στο τέρμα της σαρακοστιανής διαδρομής, καθαρός και πανέτοιμος, άξιος να συμμετάσχει στην «εορτή των εορτών»,…
-
Αγιορείτικα ταραμοκεφτεδάκια… νηστίσιμα αλλά μμμ… πεντανόστιμα!
Μεγάλη Σαρακοστή σημαίνει προσευχή και νηστεία. Η προσευχή, εντάξει δεν το συζητώ, είναι αυστηρά προσωπικη υπόθεση, αλλά η νηστεία όταν «έχεις τόσους νοματαίους να ταίσεις» -που έλεγε και η γιαγιά Αθηνά- τότε η κατάσταση ξεφεύγει από το προσωπικό και γίνεται πρόβλημα οικογενειακό και καθημερινό… Δεν είναι λίγες οι φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου…
-
Μπακαλιάρος με σπανάκι στο φούρνo… το τέλειο φαγάκι
Τώρα εσείς διαβάσατε τη λέξη «Μπακαλιάρος» και εικόνες ανοιξιάτικες καρφώθηκαν στο μυαλό σας. Και έχετε τα δίκια σας γιατί όπως και να το κάνουμε, έτσι τον έχουμε συνηθίσει, Μαρτιάτικο! Να φτιάχνουμε μπακαλιάρο τηγανητό με κουρκούτι ή αλεύρι, να τον σερβίρουμε ανήμερα του Ευαγγελισμού, εκεί καταμεσής περίπου της νηστείας της Μ. Σαρακοστής, συνοδευμένο με πικάντικη, μυρωδάτη,…
-
Πρασομανιταρόσουπα
Μπήκαμε αισίως στη νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής, που είναι μεν μεγάλη γιατί οδηγεί στο μεγάλο γεγονός του Θείου Πάθους και της Ανάστασης του Θεανθρώπου, αλλά δεν είναι Σαρακοστή. Σχεδόν πεντηκοστή είναι, αφού οι μέρες της νηστείας κοντεύουν τις πενήντα. Καλά κουράγια λοιπόν σε όσους και όσες νηστεύουν. Άλλωστε στις μέρες μας η νηστεία με τα…
-
Λαχανοντολμάδες
Πραγματικά δεν γνωρίζω πολλούς που θα μπορούσαν να αντισταθούν σε αυτό το νοστιμότατο, κλασικά χειμωνιάτικο φαγητό. Είναι Ιδανικό για το καθημερινό αλλά και για ένα γιορτινό ή κυριακάτικο γεύμα. Εδώ πάνω στη Μακεδονία θεωρείται και παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό. Παλαιότερα δεν νοούνταν χριστουγεννιάτικο τραπέζι χωρίς την παρουσία των λαχανοντολμάδων ή αλλιώς “λαχανοσαρμάδων” που τους έφτιαχναν μάλιστα –…
-
Τα κοκκινιστά αυγά της… Eυτυχίας
Αυγά! Τροφή πολύτιμη αλλά και νόστιμη όσο δεν πάει. Το αυγό, θα το ξέρετε άλλωστε είναι ένα σημαντικό στοιχείο της διατροφής μας… Είναι ένα οικονομικό προϊόν με μεγάλη θρεπτική αξία. Στην παραδοσιακή αγροτική κοινωνία η κατανάλωση αγαθών περιοριζόταν κυρίως στην αυτάρκεια και στην ανταλλαγή προϊόντων. Κάθε σπίτι στο χωριό «είχε και τις κοτούλες του». Σε…
-
Κολοκυθόπιτα αλμυρή σε φόρμα
Η κολοκυθόπιτα που σας προτείνω φίλες μου δεν είναι σαν τις κλασσικές πίτες που φτιάχνουμε ανοίγοντας φύλλο. Είναι όμως εντυπωσιακή και νόστιμη. Οι δικοί σας θα ξετρελαθούν, αλλά και σ’ ένα πιο επίσημο γεύμα θα εντυπωσιάσει και θα σας βγάλει ασπροπρόσωπη όταν την προσφέρετε σαν πρώτο πιάτο στους καλεσμένους σας. Δείτε και την συνταγή για…
-
Μοσχαράκι με πατατατούλες μπλουμ… στην κατσαρόλα!
Παλιά φίλες μου όποιον και να ρωτούσες «ποιο είναι το εθνικό φαγητό των Ελλήνων;» θα σου απαντούσε χωρίς δισταγμό «η φασολάδα». Εκείνες οι μέρες βέβαια, που ο Έλληνας κατανάλωνε δυο φορές την εβδομάδα όσπρια και μια φορά την Κυριακή κρέας, έχουν περάσει – δεν τολμώ να πω ανεπιστρεπτί – γιατί δυστυχώς, δεν ξέρουμε έτσι όπως…
-
Μακαρόνια με κιμά… ένα ασυναγώνιστο πιάτο
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στη Νάπολη ένας περίεργος, μεγάλος σε ηλικία, άνθρωπος. Κανείς δεν ήξερε από πού κρατούσε η σκούφια του. Ίσως να είχε έρθει από την Ανατολή, ίσως από τη Σικελία ή τη Μπολόνια… Ζούσε μόνος, παρέα με έναν υπηρέτη και τα βιβλία του, δεν έβγαινε ποτέ στο δρόμο και τα παράθυρά…