Η Πισπιλίτα, φίλες μου, είναι μια πίτα που φτιάχνεται με καλαμποκάλευρο. Στο σπίτι μας δεν τη φτιάχναμε πολύ συχνά γιατί έμεινε να θεωρείται φαγητό της κατοχής και της πείνας. “Κατοχικό… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Κατηγορία: Παραδοσιακά
Σήμερα φίλες μου θα φτιάξουμε σπιτικό, αληθινό γιαούρτι, «ζωντανό», όπως έλεγε και μια παλιά διαφήμιση, χωρίς τα διάφορα επικίνδυνα για την υγεία μας πρόσθετα. Tο γιαούρτι το έχω εντάξει στη… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Είναι κάποιες μυρουδιές, φίλες μου κάποιες γεύσεις που είτε το θέλουμε είτε όχι είναι ταυτίσμένες με συγκεκριμένες γιορτές. Η μυρουδιά και η ντελικάτη γεύση του τσουρεκιού για παράδειγμα, ακόμα και… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα φαγητά του καλοκαιριού αν και πέφτει λίγο βαρύ στο στομάχι. Άλλωστε από εκεί έχει πάρει και το όνομά του το “Ιμάμ Μπαϊλντί” που στα… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Το ρόδι φίλες μου αυτήν την εποχή έχει την τιμητική του. Ποιος δεν έχει σπάσει πρωτοχρονιάτικα ρόδι στην πόρτα του για γούρι; Για να «γεμίσει το σπίτι όπως γεμίζει το… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Η μουσταλευριά φίλες μου είναι ένα γλυκό απλό, αγνό, αρχέγονο, ιδιαίτερα δημοφιλές το Φθινόπωρο, κατά την εποχή του τρύγου. Ένα παραδοσιακό, μυρωδάτο και πολύ γευστικό γλυκό. Οι ρίζες χάνονται στα… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Είμαι σίγουρη, φίλες μου, ότι μόλις διαβάσετε το τίτλο της σημερινή συνταγής θα αναρωτηθείτε…! Μα ποιος φτιάχνει τώρα τουρσί; Μπελάς δεν είναι; Ναι, είναι! Το τουρσί είναι μπελάς και μεγάλος,… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Τα ζυμαρικά ως γνωστό φίλες μου είναι μια τροφή απλή και νόστιμη. Επιπλέον, αρέσουν σε όλους, μαγειρεύονται γρήγορα και έτσι μας λύνουν τα χέρια. Ανοίγεις το πακέτο, τα μπουμπουνίζεις στη… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Για την παραδοσιακή ποντιακή κουζίνα και τα καλά της, έχω γράψει σε προηγούμενη συνταγή, φίλες μου, οπότε λέω σήμερα να μην αναλωθώ σε επαναλήψεις. Θα σας πω μόνο ότι επειδή… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Έκανα τη συνηθισμένη μου βολτίτσα στην λαϊκή την προηγούμενη Τετάρτη φίλες μου και διαπίστωσα ότι πρωτεύουσα θέση ανάμεσα στα άλλα λαχανικά έχουν ακόμα, οι κόκκινες πιπεριές. Και ξέρετε τι παθαίνω… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Ελάχιστους ξέρω που θα πουν όχι σε έναν καλοκαβουρντισμένο, μυρωδάτο σιμιγδαλένιο χαλβά, πασπαλισμένο με μπόλικη κανέλα… Πέρα από την περίοδο των νηστειών, το φτιάχνω πολύ συχνά, γιατί αρέσει σε όλους… [Συνέχεια ανάγνωσης]
«Γκίζα» στα βλάχικα ονομάζεται η μυζήθρα. Είναι ένα πανάρχαιο είδος τυριού που προέρχεται από τα υγρά που προκύπτουν από την παρασκευή της φέτας και άλλων σκληρών τυριών. Στο χωριό μου… [Συνέχεια ανάγνωσης]
«Κόρες», φίλες μου, όπως έχουμε πει είναι οι χυλοπίτες. «Κόρες με κεφτέδες» είναι παραδοσιακό φαγητό που το μαγείρευαν κυρίως οι ««ντόπιοι» πληθυσμοί στην περιοχή της Φλώρινας και στη λεκάνη του… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Η έκφραση «καβγάς για το πάπλωμα» είναι σε όλους γνωστή. Τον «καβγά για την εθνικότητα του μπακλαβά », ένα ακόμα θέμα που έχει διχάσει δύο λαούς (τούρκους και Έλληνες) λίγοι… [Συνέχεια ανάγνωσης]
«Ρεβανί της Μαίρης» θα φτιάξουμε σήμερα φίλες μου. Πώς λέμε «ρεβανί Βεροίας»; Κάτι τέτοιο, αλλά κατά πολύ ευκολότερο, κατά πολύ νοστιμότερο και με σίγουρη επιτυχία. Το έχω βαφτίσει «ρεβανί της… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Πέτουλα, φίλες μου, ονομάζουν οι βλαχαρβανήτες της Δροσοπηγής και του Φλαμπούρου (Φλώρινα), τις λαγκίτες ή λαλαγκίτες ή τηγανίτες ή πετουλίτσες όπως αποκαλούνται στα «ντόπια» χωριά. Τα πέτουλα ήταν παλαιότερα συνυφασμένα… [Συνέχεια ανάγνωσης]
Η πίτα αυτή λέγεται “Λιακρούαρ τάρδουρ” στα αρβανίτικα και την έφτιαξε η θεία μου η Βέρα… Λιακρούαρ ονομάζουν οι αρβανίτες, την πίτα, κάθε είδους πίτα, πρασόπιτα, κολοκυθόπιτα, τυρόπιτα, αυγόπιτα κλπ…. [Συνέχεια ανάγνωσης]