Προχθές, στη συνηθισμένη μου βόλτα στη λαϊκή της Τετάρτης συναντήθηκα με κάτι «Αρτινάαααα πορτοκάλιααααα» ωραιότατα, φρεσκότατα με το κοτσάνι και το φύλλωμα επάνω τους, καταπράσινα, λές και είχαν κοπεί λίγο πριν. Η πρώτη μου σκέψη ήταν μαρμελάδα! Ναι… ναι… άσχετο, το ξέρω, όμως ξάφνικά έκανα ένα γρήγορο υπολογισμό και διαπίστωσα πως είμαστε ήδη στα μέσα…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

«Η νύφη, πριν μπει στο νυφικό δωμάτιο, πρέπει να μασήσει ένα κυδώνι για να μην είναι δυσάρεστο και δύσοσμο το πρώτο φιλί που θα ανταλλάξει με τον σύζυγο επάνω στη νυφική κλίνη και για να μην είναι δύσκολη και χωρίς χαρά η πρώτη ερωτική συνεύρεση…» Δεν είναι δικό μου το παραπάνω. Το έχει πει πριν…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Τα υγρά χωράφια σου περιβόλι με ροδιές (Άσμα Ασμάτων) Πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατέλλει;…………………………………..πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρογέλιο της με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα,……………………………………………………………………………πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθροανοίγοντας όλα τα χρώματα…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Περνά περνά η ώρα κυλά πάνω στη γη, κυλά κυλά η ώρα σαν κρέμα σαντιγίκι ο ήλιος βασιλεύει ξανά, πέφτει στα κόκκινα βουνά, μαρμελάδα από κυδώνι και νυχτώνει… Ήταν πεσμένα κατά γης, χρυσοκίτρινο στρώμα και κανείς, μα κανείς δεν εδέησε να απλώσει τα χέρια του να τα μαζέψει. Και έμεναν εκεί να σαπίζουν, τα κυδώνια…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Παλιά φίλες μου όποιον και να ρωτούσες «ποιο είναι το εθνικό φαγητό των Ελλήνων;» θα σου απαντούσε χωρίς δισταγμό «η φασολάδα». Εκείνες οι μέρες βέβαια, που ο Έλληνας κατανάλωνε δυο φορές την εβδομάδα όσπρια και μια φορά την Κυριακή κρέας, έχουν περάσει – δεν τολμώ να πω ανεπιστρεπτί – γιατί δυστυχώς, δεν ξέρουμε έτσι όπως…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Μικρή, θυμάμαι στριφογύριζα σαν μαναράκι γύρω από τις φούστες της Γιαγιάς Αθηνάς. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν η ώρα που δημιουργούσε στην κουζίνα. Παρατηρούσα τα ροζιασμένα χέρια της που έπαιρναν τα υλικά, τα έκοβαν, τα ανακάτευαν, τα έπλαθαν, τα συνδύαζαν αριστοτεχνικά, τα μεταμόρφωναν με μαεστρία και στο τέλος πάντα κάτι ωραίο εμφανιζόταν στο τραπέζι……

Συνεχίστε την ανάγνωση.

ΕΧΕΤΕ ΠΟΤΕ σταθεί μπροστά από συκιά μήνα Αύγουστο; Αν ναι, απλά σκεφτείτε ότι η εικόνα που έχε­τε μπροστά σας εμπεριέχει χιλιάδες αναγωγές στην αρχαιότητα και στον ελληνικό πολιτισμό… Η συκιά είναι είναι ένα δέντρο με ιστορία χιλιάδων ετών μιας και είναι το πρώτο δένδρο που αναφέρεται στη Βί­βλο. Είναι γνωστή ακόμα από την δημιουργία του…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

«Έχει πλούτο μεγάλο η φύση και σου τον προσφέρει χωρίς να σου ζητάει τίποτα. Δε θα σ’ αφήσει ποτέ να πεινάσεις. Πώς νομίζεις ότι επιζήσαμε στα μαύρα χρόνια της κατοχής; Μα μια τσουκνίδα από εδώ, μα ένα αγριόχορτο από εκεί, μα ένα βολβό από παραπέρα, όλο και κάτι θα βρίσκαμε να βάλουμε στο τσουκάλι. Δόξα…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Όπως και να το κάνουμε, φίλες μου τα λαδερά φαγητά, είναι η καρδιά της δικής μας, ελληνικής, σπιτίσιας, αγαπημένης κουζίνας. Μυρίζουν καλοκαίρι. Οι κλασσικές συνταγές λαδερών με τα φασολάκια, τα κολοκυθάκια, τις μπάμιες, τα γεμιστά, τα ντολμαδάκια, θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να βρίσκονται στη Βίβλο της Παγκόσμιας Κουζίνας γραμμένες με χρυσά γράμματα, γιατί…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Η πριγκίπισσα έφτασε το βράδυ στο παλάτι. Είχε χάσει τη συνοδεία της μέσα στην καταιγίδα που άρχισε ξαφνικά. Ζήτησε να την φιλοξενήσουν. «Είμαι πριγκίπισσα» είπε. « Αληθινή πριγκίπισσα;». «Ναι!» απάντησε αυτή. Η βασίλισσα δεν την πίστεψε, όμως για να σιγουρευτεί, κάλεσε τις καμαριέρες και τους είπε:«Θα βάλετε τα πιο χοντρά μας στρώματα στο κρεβάτι και…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Η σχέση μου με τα ρεβύθια ήταν παιδιόθεν η χειρότερη που μπορούσε να είναι. Άκουγα ρεβύθια και ανακατεύονταν το στομάχι μου. Ίσως γιατί στο σπίτι μας δεν τα μαγειρεύαμε καθόλου. Πίεσα τον εαυτό μου να τα δοκιμάσει, σε φιλικό σπίτι για να μην προσβάλλω την οικοδέσποινα και η έκπληξή μου ήταν θετικότατη. Γύρισα στο σπίτι…

Συνεχίστε την ανάγνωση.