Ξέρετε, καθώς έπλαθα αυτούς εδώ τους ρεβυθοκεφτέδες σκεφτόμουν πόσους τρόπους κατανάλωσης έχουμε για το ταπεινό ρεβύθι, μια ταπεινότητα που αντανακλάται στις λαϊκές ρήσεις και τα παραμύθια με πιο γνωστά εκείνο με τον κοντορεβυθούλη, και το άλλο με τα «δυο κουκιά και δυο ρεβύθια»… Ειλικρινά τώρα, ποιος δεν δοκίμασε μια σούπα ρεβυθιών, μία κρύα ρεβυθοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Η σχέση μου με τα ρεβύθια ήταν παιδιόθεν η χειρότερη που μπορούσε να είναι. Άκουγα ρεβύθια και ανακατεύονταν το στομάχι μου. Ίσως γιατί στο σπίτι μας δεν τα μαγειρεύαμε καθόλου. Πίεσα τον εαυτό μου να τα δοκιμάσει, σε φιλικό σπίτι για να μην προσβάλλω την οικοδέσποινα και η έκπληξή μου ήταν θετικότατη. Γύρισα στο σπίτι…

Συνεχίστε την ανάγνωση.