Λικέρ βύσσινο! Εξαιρετικό σπιτικό λικέρ, ένας θαυμάσιος επίλογος στα γεύματά σας! Υπάρχουν πολλές διαφορετικές συνταγές για λικέρ βύσσινο. Αν με ρωτάτε ποια είναι η καλύτερη δεν θα μπορέσω να είμαι αντικειμενική. Προσωπικά λατρεύω και θεωρώ σπουδαία τα λικέρ που έφτιαχνε η μαμά και η γιαγιά μου. Η συνταγή όχι μόνο διασώζεται αλλά εφαρμόζεται κάθε χρόνο.…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Και τι δεν κάνεις με τα λικέρ! Πέρα από τη χαρά της ετοιμασίας, γιατί είναι απλούστατα να τα φτιάξεις στο σπίτι, είναι ιδανική αρωματική και γλυκιά κατάληξη για κάθε γεύμα ή δείπνο, μπορούν να συνοδεύσουν γλυκά, να σερβιριστούν σαν χωνευτικά, να εμπλουτίσουν ροφήματα και κοκτέιλ, να νοστιμέψουν σαλάτες! Άντε λοιπόν στην κουζίνα μας να φτιάξουμε…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

«Εκείνη τη φεγγαρόλουστη νύχτα, καθόμασταν στην ταράτσα με διάφορους γνωστούς. Έσκυψε τρυφερά στο αυτί και μου λέει σιγανά: «Θέλω να πάμε ακόμη μια φορά στο λεμονόδασος, ένα βράδυ μοναχοί, δίχως βαρκάρη. Θα μπορέσεις να τραβήξεις μόνος σου κουπί; Θα γίνω τόσο ανάλαφρη για σένα, σαν μια ψυχή. Δε θα σου δώσω ποτέ κανέναν κόπο, κανέναν…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Τα υγρά χωράφια σου περιβόλι με ροδιές (Άσμα Ασμάτων) Πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατέλλει;…………………………………..πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρογέλιο της με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα,……………………………………………………………………………πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθροανοίγοντας όλα τα χρώματα…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Αυτό το λικεράκι με το εκθαμβωτικό χρυσαφένιο χρώμα, το χρώμα του ήλιου, του καλοκαιριού κουβαλάει πολλούς αιώνες ιστορίας και είναι γνωστό σαν «αμαρέτο», λέξη ιταλική που παραφρασμένη σημαίνει… λίγο πικρό ή καλύτερα πικρούτσικο. Έχει όντως μια μοναδική ιδιάζουσα υπόπικρη γεύση και ένα χαρακτηριστικό άρωμα που το κάνει ξεχωριστό και ακαταμάχητο. Αμαρέτο οι Ιταλοί λένε κάθε…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Δεν φέρθηκε καλά ετούτη η Άνοιξη στις καρυδιές μας. Τις πέτυχε η ανοιξιάτικη παγωνιά επάνω στη ανθοφορία τους και τις τσάκισε. Για ένα διάστημα στέκονταν εκεί με τα γυμνά κλαδιά τους, υψωμένα προς τον ουρανό, χωρίς ίχνος ζωής, σαν μάνες που θρηνούσαν τα παιδιά τους… Με το που ζέστανε όμως ο καιρός, ω του θαύματος,…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Το ρόδι φίλες μου αυτήν την εποχή έχει την τιμητική του. Ποιος δεν έχει σπάσει πρωτοχρονιάτικα ρόδι στην πόρτα του για γούρι; Για να «γεμίσει το σπίτι όπως γεμίζει το ρόδι»…; Το έθιμο αυτό κρατάει από τα ομηρικά χρόνια. Τότε οι νεόνυμφοι για να πάει καλά το ξεκίνημα της καινούριας τους ζωής, έσπαζαν ένα ρόδι…

Συνεχίστε την ανάγνωση.