Ετικέτα: βανίλιες
-
Βραστά κεκάκια στο… φλυτζάνι του τσαγιού!
Τα κέικ αρέσουν σε όλους. Είναι θα έλεγα το κλασικό γλυκό που η κάθε νοικοκυρά το φτιάχνει συχνότερα από κάθε άλλο και σχεδόν πάντα με επιτυχία. Ένα κέικ σε βγάζει πάντα από τη δύσκολη θέση γιατί είναι ιδανικό για το απογευματινό τσάι, ενώ συνοδεύει τέλεια τον καφέ, σαν γεύση και σαν παρουσία. Είναι όμως και εκείνα τα μικρά, μικρά, παιχνιδιάρικα κεκάκια,…
-
Γλυκό κουταλιού σταφύλι, εύκολη συνταγή λατρεμένη
Δεν πάει πολύς καιρός που τα γλυκά του κουταλιού ήταν το πρώτο πράγμα που πρόσφεραν οι νοικοκυρές στον επισκέπτη σαν καλωσόρισμα, μαζί με έναν ελληνικό καφέ και ένα ποτήρι παγωμένο νερό. «Για να είναι γλυκιά η ζωή», έλεγε η γιαγιά μου… Θυμάμαι το τελετουργικό του σερβιρίσματος στα φιλόξενα ελληνικά σπίτια του παλιού καιρού: απαιτούσε απαραίτητα…
-
Εύκολο, αλλά πραγματικά λαχταριστό γλυκό ψυγείου με μπισκότα σοκολάτας
Πάντα, στη σκέψη ενός γλυκού ψυγείου, ένα νοσταλγικό συναίσθημα με κατακλύζει. Τα γλυκά ψυγείου, είναι συνώνυμα του εύκολου, σπιτικού γλυκού που δεν απαιτεί φούρνο και που δεν έλειπε παλιότερα από κανένα οικογενειακό ψυγείο τις Κυριακές… Μη μου πείτε ότι δε θυμάστε το μαμαδίστικο, μπισκοτένιο «μωσαϊκό», με τα πτι-μπερ και το κακάο, που όσο και να έχουμε μεγαλώσει είναι αδύνατον να…
-
Γλυκό σιροπιαστό… “ακορντεόν” με φύλλο κρούστας
Τα γλυκά που φτιάχνονται με φύλλα κρούστας είναι θα έλεγα γλυκά… παλαιών αρχών. Είναι κλασσικά, όμορφα και γιορτινά και καθημερινά και κάθε εποχής και έχουν αντέξει στο διάβα των καιρών και έχουν εξελιχθεί γιατί το φύλλο κρούστας είναι ένα υλικό που εμπνέει και προσφέρεται για πειραματισμούς. Αποτέλεσμα πειραματισμού είναι και ετούτο εδώ το γλυκό, που φτιάχνεται με διπλωμένο…
-
Νηστίσιμα, μοσχομυριστά, τραγανά κουλουράκια πορτοκαλιού
Πόσες είναι οι συνταγές για κουλουράκια; Αμέτρητες θα μου πείτε. Κάθε σπίτι έχει και τη δική του. Κάποιες περισσότερο, κάποιες λιγότερο αγαπημένες. Ε, πάρτε άλλη μια για να έχετε κακό δεν θα σας κάνει.. Γιατί όταν μιλάμε για κουλουράκια όπως και να τα φτιάξει κανεις ποτέ δεν μένουν. Αυτά εδώ ήταν τα αγαπημένα της μάνας μου.. Δεν έλειπαν σχεδόν ποτέ από…
-
Εκμέκ κανταΐφι με πανεύκολη βελουδένια κρέμα
Ετούτο το γλυκό, που σε μεγάλα τραπεζώματα, σε γιορτές, πανηγύρια και κάθε λογής οικογενειακές συνάξεις το βάζουμε σε πρώτη ζήτηση, έχει ρίζες τούρκικες και μάλιστα είναι το βαρύ πυροβολικό της τούρκικης κουζίνας. Παρ’ όλα αυτά το οικειοποιήθήκαμε και λίγο-πολύ του αλλάξαμε τον αδόξαστο αφού προσαρμόσαμε προς το ελληνικότερο τα υλικά του. Πού να τρέχεις τώρα…
-
Κυδώνια ψητά με κόκα κόλα
Παλιά στο χωριό σε κάθε κήπο υπήρχε και μια κυδωνιά. Τα κυδώνια δεν ήταν τέλεια σε εμφάνιση όπως αυτά που βρίσκει κανείς σήμερα στην αγορά. Ήταν ασχημούτσικα και κακοσχηματισμένα και τις περισσότερες φορές είχαν και σκουληκάκι στη σάρκα τους. Όμως το άρωμά τους – αχ αυτό το άρωμα αλλά και η γεύση τους και το…
-
Αφράτο γλυκό με μήλο στον φούρνο
Αυτό το «μηλένιο γλυκό», έγινε με μήλα από τις μηλιές του κ. Τάκη του γείτονα. Οι μηλίτσες μας φέτος δυστυχώς κακόπαθαν και δεν κάρπισαν. Τις πρόλαβε ο παγετός επάνω στον ανθό τους και τις άφησε στέρφες. Όταν όμως έχεις καλό γείτονα ε, κάπως τη βολεύεις κι εσύ. Οι μηλιές του κ. Τάκη ίσως γιατί είναι…
-
Εύκολο μπισκοτένιο γλυκό με κρέμα γιαουρτιού
Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πως και γιατί αυτό το μπισκοτένιο γλυκάκι το φτιάχνω πάντα μετά από μια περίοδο γιορτινή όπου έχει προηγηθεί η γνωστή κραιπάλη σε φαγητά και γλυκά. Ίσως γιατί είναι ελαφρύ και δροσερό και οικονομικό και γρήγορο και μπορείς να φας αρκετό χωρίς πολλές ενοχές. Δεν λέω, τις έχει τις θερμιδούλες του, αλλά…
-
Το καζάν ντιπί του κυρ-Σταύρου
Για αυτό εδώ το καζάν ντιπί μπορώ να γράψω πολλά… Για τον κ. Σταύρο πάλι, πολύ λίγα. Σχεδόν τίποτα. Μόνο ότι είναι Καλαματιανός, ερωτικός μετανάστης στα μέρη μας, διαμένει μόνιμα στην πόλη του Αμυνταίου και είναι σεφ με πείρα πολυετή. Αυτό το τελευταίο το αναφέρω γιατί αποτελεί εγγύηση για το καζάν ντιπί του, που είναι από τα απολαυστικότερα και τα ωραιότερα…
-
Βασιλόπιτα εύκολη, χωρίς μίξερ
Πρώτα από όλα θα ήθελα να σας πω πως Βασιλόπιτα για μένα είναι μία: Η βασιλόπιτα της μαμάς μου, η Πιτερόνια. Μια πίτα αλμυρή με δώδεκα φύλλα ψημένα, ένα για κάθε μήνα του χρόνου, με βούτυρο φρέσκο και μια τυρένια μοσχοβολιστή γέμιση. Την έφτιαχνε μια φορά τον χρόνο, παραμονή πρωτοχρονιάς και την περιμέναμε όλοι μας…