Του Φασουλή του Αυγουλάκη,Του άρεσε να κάθεται πάντα σ’ ένα τοιχάκι.Μα –ντουπ!- μια μέρα πάρ’ τον κάτω!Πάει το αυγουλάκι το μελάτο!Έτρεξαν καβαλάρηδες, γιατροί και νοσοκόμοι.Τον Φασουλή τον Αυγουλή δεν τον γιατρέψανε ακόμη! Να, αυτό το παιδικό ποιηματάκι της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, που το τραγούδαγα στα παιδάκια μου όταν ήταν μικρά και τα τάιζα το καθημερινό…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο σολωμός φίλες μου είναι ένα… γενναίο ψάρι. Όλη του η ζωή είναι ένα αδιάκοπο ταξίδι από τα γλυκά στα αλμυρά νερά. Γεννιέται και αναπτύσσεται σε γλυκό νερό, ωριμάζει σε αλμυρό νερό, όπου ζει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και τέλος, μετά από ένα εξαιρετικά δύσκολο, επίπονο, μακρύ και επικίνδυνο ταξίδι, γυρίζει εκεί που…

Συνεχίστε την ανάγνωση

«Ρεβανί της Μαίρης» θα φτιάξουμε σήμερα φίλες μου. Πώς λέμε «ρεβανί Βεροίας»; Κάτι τέτοιο, αλλά κατά πολύ ευκολότερο, κατά πολύ νοστιμότερο και με σίγουρη επιτυχία. Το έχω βαφτίσει «ρεβανί της Μαίρης», γιατί τη συνταγή μου την έδωσε προ αμνημονεύτων ετών η φίλη μου η Μαίρη που είναι καλονοικοκυρά και φτιάχνει με τα χεράκια της θαύματα.…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Πέτουλα, φίλες μου, ονομάζουν οι βλαχαρβανήτες της Δροσοπηγής και του Φλαμπούρου (κοινότητες στη Φλώρινα), τις λαγκίτες ή λαλαγκίτες ή τηγανίτες ή πετουλίτσες όπως αποκαλούνται στα «ντόπια» χωριά. Τα πέτουλα ήταν παλαιότερα συνυφασμένα με τα σημαντικότερα στάδια της ζωής του ανθρώπου: Τον αρραβώνα και τον γάμο, τη γέννηση και τη βάφτιση, τον θάνατο και τα ταφικά έθιμα.…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η πίτα αυτή λέγεται “Λιακρούαρ τάρδουρ” στα αρβανήτικα και την έφτιαξε η θεία μου η Βέρα… Λιακρούαρ ονομάζουν οι αρβανίτες, την πίτα, κάθε είδους πίτα, πρασόπιτα, κολοκυθόπιτα, τυρόπιτα, αυγόπιτα κλπ. Στην κυριολεξία όμως «λιακρούαρ» σημαίνει πίτα που η γέμιση της περιέχει χόρτα, κυρίως τσουκνίδες αφού «λιάκρα» στα αρβανήτικα είναι οι «τσουκνίδες». Μάλλον εκεί ψηλά στα…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Στη μελιτζάνα, την αρχόντισσα των λαχανικών και στις χάρες της, έχω αναφερθεί σε προηγούμενες δημοσιεύσεις φίλες μου. Οπότε σήμερα θα αφήσω τα πολλά-πολλά και θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Λέω, λοιπόν, να τη μαγειρέψουμε με μοσχαράκι στην κατσαρόλα. Είναι γνωστό σε όλες μας ότι, η μελιτζάνα χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο μαγείρεμα. Απαιτεί να της φερθείς…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η ιστορία του μπακαλιάρου, φίλοι μου, χάνεται βαθιά στο χρόνο. Ο θρύλος λέει ότι οι Βίκινγκς, κυνηγώντας τους μπακαλιάρους, έφτασαν ως την άκρη της θάλασσας και έτσι ανακάλυψαν κατά λάθος τον Νέο Κόσμο. Αυτοί που πρωτοπάστωσαν τον μπακαλιάρο ήταν οι Βάσκοι ψαράδες, οι οποίοι ήθελαν να εξασφαλίσουν τροφή για τα μακρινά τους ταξίδια στον άγριο…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η φανταστική χερσόνησος του Άθω, που υψώνεται μαγευτικά στα 2033 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, καλυπτόμενη από παρθένα δάση με μια φυσική ομορφιά που σαγηνεύει, είναι η μοναδική περιοχή του κόσμου αφιερωμένη στη λατρεία του Θεού και της Παναγίας για πάνω από χίλια χρόνια. Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Βασίλειος ο 1ος, ανακήρυξε την χερσόνησο του Αγίου…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Αυτό το αγαπημένο γλυκάκι, αυτόν τον μελαχρινό, τραγανό πειρασμό, τον έχω συνδέσει με τα γυμνασιακά μου χρόνια, τότε, που σπάνια μας περίσσευε μιάμιση δραχμή για να αγοράσουμε μια καριόκα από το ζαχαροπλαστείο του Τσελίκα. Δεν το συζητώ, ο Τσελίκας έφτιαχνε τις ωραιότερες καριόκες, μεγάλες, χορταστικές, υπέροχες τόσο, που όταν τις γευόμασταν ήταν πραγματικά, σαν να…

Συνεχίστε την ανάγνωση

Τα είδα στο ψυγείο του γειτονικού σούπερ μάρκετ, ολοστρόγγυλα, τρυφερά σαν μωρά, βελούδινα και μυρωδάτα, αραδιασμένα με προσοχή και τάξη στο καφασάκι τους και τα λιμπίστηκα. Εκτός αυτού θυμήθηκα τα παλιά. Τότε που μικρά παιδιά, μετά τη βροχή, ξαμολιόμασταν στις δασωμένες πλαγιές και τα λιβάδια του πατρογονικού μου Βιτσίου, μικροί… αλιείς μανιταριών και τα ξεκολλούσαμε…

Συνεχίστε την ανάγνωση