Ιδανικό φαγητό για τις κρύες χειμωνιάτικες μέρες, το ποντιακό Μπόρτς, κρατάει τις ρίζες του από τις παγωμένες Ρωσικές στέπες. Είναι μια σούπα νόστιμη, θρεπτική που ευωδιάζει και ταυτόχρονα αποτοξινώνει. Είναι ένα πολύχρωμο πιάτο, ένα πιάτο χάρμα οφθαλμών και γεύσης, αφού  προκύπτει από το πάντρεμα πολλών λαχανικών με απόλυτο πρωταγωνιστή το λάχανο. Το λάχανο, πλούσιο σε…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Η σχέση μου με τα ρεβύθια ήταν παιδιόθεν η χειρότερη που μπορούσε να είναι. Άκουγα ρεβύθια και ανακατεύονταν το στομάχι μου. Ίσως γιατί στο σπίτι μας δεν τα μαγειρεύαμε καθόλου. Πίεσα τον εαυτό μου να τα δοκιμάσει, σε φιλικό σπίτι για να μην προσβάλλω την οικοδέσποινα και η έκπληξή μου ήταν θετικότατη. Γύρισα στο σπίτι…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Ένα πλούσιο γεύμα με ένα …..«ταπεινό» υλικό! Μια μέρα ο Διογένης, ο γνωστός κυνικός φιλόσοφος, έτρωγε ένα πιάτο φακή καθισμένος έξω από το πιθάρι του. Εκείνη την ώρα έτυχε να περνάει από εκεί ένας απεσταλμένος του άρχοντα. Κοντοστάθηκε, λοιπόν και του είπε: «Α! Διογένη, αν μάθαινες να μην είσαι ανυπότακτος και αθυρόστομος και αν κολάκευες…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Είμαι σίγουρη φίλες μου πως την ιδέα να μαγειρέψετε μια σούπα, την ακολουθούν χειμωνιάτικοι συνειρμοί. Τσουχτερό κρύο, χιόνι, αναμμένο τζάκι, ζεστασιά και σπιτική θαλπωρή. Ποιος τρώει σούπες εν μέσω Αυγουστιάτικου (έστω και στα τελευταία του) καύσωνα; Όμως, από την άλλη, ποιος είπε ότι οι σούπες είναι μόνο για τον χειμώνα; Αυτήν την περίοδο που τα …

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Το μεγάλο Σάββατο πλησιάζει φίλες μου και είμαι σίγουρη ότι έχετε ήδη αρχίσει, τις προετοιμασίες για την μαγειρίτσα μιας και η παράδοση τη θέλει, μαζί με τα τσουρέκια και τα κόκκινα αυγά, να πρωταγωνιστούν στο αναστάσιμο τραπέζι. Μετά από μια μακριά περίοδο νηστείας, είναι το πρώτο πιάτο με κρέας που καταναλώνεται. Είναι μια σούπα, θα έλεγα,…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Τα γιουβαρλάκια είναι ένα φαγητό εύκολο, νόστιμο, υγιεινό και συνήθως αρέσει σε όλους, ακόμα και στα παιδιά. Προσωπικά δεν είχα και την καλύτερη σχέση με αυτό το φαγητό, γιατί οι εμπειρίες μου ήταν σχεδόν… τραυματικές. Το… κακό συνέβη όταν μαθήτρια του γυμνασίου, είχα κατέβει στη Φλώρινα από το χωριό για να φοιτήσω στο γυμνάσιο. Νοικιάζαμε…

Συνεχίστε την ανάγνωση.

Τα είδα στο ψυγείο του γειτονικού σούπερ μάρκετ, ολοστρόγγυλα, τρυφερά σαν μωρά, βελούδινα και μυρωδάτα, αραδιασμένα με προσοχή και τάξη στο καφασάκι τους και τα λιμπίστηκα. Εκτός αυτού θυμήθηκα τα παλιά. Τότε που μικρά παιδιά, μετά τη βροχή, ξαμολιόμασταν στις δασωμένες πλαγιές και τα λιβάδια του πατρογονικού μου Βιτσίου, μικροί… αλιείς μανιταριών και τα ξεκολλούσαμε…

Συνεχίστε την ανάγνωση.