Ελάχιστους ξέρω που θα πουν όχι σε έναν καλοκαβουρντισμένο, μυρωδάτο σιμιγδαλένιο χαλβά, πασπαλισμένο με μπόλικη κανέλα…
Πέρα από την περίοδο των νηστειών, το φτιάχνω πολύ συχνά, γιατί αρέσει σε όλους μας πολύ και γίνεται στο άψε-σβήσε.
Παλιά, κυρίως στα χωριά του κάμπου της Φλώρινας, χρησιμοποιούσαν αντί για σιμιγδάλι αλεύρι, το οποίο καβούρδιζαν όπως ακριβώς το σιμιγδάλι και το αποτέλεσμα ήταν εξίσου νόστιμο αν και λίγο διαφορετικό στη γεύση.
Η σωστή δοσολογία του χαλβά – λέγανε οι «παλιές» – είναι… 1, 2, 3, 4.
Και εννοούσαν με αυτό 1 μέρος λάδι, 2 μέρη σιμιγδάλι χοντρό ή ψιλό, 3 μέρη ζάχαρη και 4 μέρη νερό. Εγώ όμως έχω την κακή συνήθεια να επεμβαίνω και να πειραματίζομαι.
Άλλοτε προσθέτω και άλλοτε αφαιρώ υλικά, κυρίως ζάχαρη από τα γλυκά και λιπαρά από τα φαγητά.
Προσθέτω άλλα υλικά και μυρωδικά, που επιβαρύνουν λιγότερο τον οργανισμό και δεν αφαιρούν τίποτε από τη νοστιμιά.
Σήμερα, λοιπόν λέω να βγάλουμε από τη παραδοσιακή συνταγή το 1 και να φτιάξουμε χαλβά χωρίς λάδι. Απλά θα αντικαταστήσουμε τη μια κούπα λάδι, με δυο μόνο κουταλιές ταχίνι. Επίσης θα μειώσουμε τη ζάχαρη από μία σε μισή κούπα και θα αυξήσουμε το νεράκι του σιροπιού κατά μισή κούπα.
Ο χαλβάς αν και αλάδωτος θα είναι το ίδιο αφράτος, νόστιμος, όπως το απαιτούν οι μέρες και συνάμα διαιτητικός.
Ζαλιστήκατε; Φοβάστε να το φτιάξετε μήπως και σας αποτύχει; Εμπιστευθείτε με φίλες μου. Ό,τι σας προτείνω είναι δοκιμασμένο και έχει επιτυχία σίγουρη.
Σας υπενθυμίζω ότι η μέτρηση γίνεται πάντα με το ίδιο σκεύος. Η προσθήκη ξηρών καρπών είναι προαιρετική. Άλλοι τους προτιμάνε και άλλοι όχι.
Προσωπικά προτιμάω το χαλβά σκέτο, αλλά «περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα» που έλεγε και η γιαγιά Αθηνά. Το χρώμα του χαλβά, εξαρτάται από το πόσο θα καβουρδίσουμε το σιμιγδάλι. Όσο πιο πολύ το καβουρντίζουμε, τόσο πιο σκούρος γίνεται.
Πάμε να φτιάξουμε χαλβά σιμιγδαλένιο λοιπόν και χωρίς λάδι! (Αν θέλετε να τον φτιάξετε με ελαιόλαδο δείτε και τη συνταγή για χαλβά σιμιγδαλένιο με σταφίδες και σιρόπι κακάο αλλά και τη συνταγή από τα ηχωμαγειρέματα για έναν αλλιώτικο νηστίσιμο χαλβά)…
Υλικά:
- 2 κούπες σιμιγδάλι χονδρό η ψιλό ή ανάμικτο
- 2 κουταλιές ταχίνι διαλυμένο σε νερό
- 2½ κούπες ζάχαρη
- 4½ κούπες νερό
- 2 ξύλα κανέλας
- 2-3 γαρυφαλλάκια
- 2-3 βανίλιες
- Τον χυμό από μισό λεμόνι (για να μη ζαχαρώσει ο χαλβάς)
- Ξύσμα πορτοκαλιού η λεμονιού (προαιρετικά)
- Ξηροί καρποί της προτίμησή σας
Εκτέλεση:
Σε μια κατσαρόλα βάλτε το νερό, τη ζάχαρη, την κανέλα, τα γαρυφαλλάκια, τις βανίλιες και τον χυμό λεμόνι.
Μόλις πάρουν βράση, χαμηλώστε τη φωτιά και αφήστε να βράσει για 5 λεπτά…
Αφαιρέστε κατόπιν τα κανελογαρύφαλλα από το σιρόπι και αφήστε το να κρυώσει..
Σε μια άλλη κατσαρόλα βάλτε το σιμιγδάλι να καβουρντιστεί σε μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συνεχώς, μέχρι να πάρει το χρώμα που θέλετε.
Αν σας αρέσουν οι ξηροί καρποί προσθέσετε τους λίγο πριν ολοκληρωθεί το καβούρδισμα…
Σιγά-σιγά και με προσοχή (μη μου πάθετε κανένα έγκαυμα) ρίξτε το αραιωμένο ταχίνι στο σιρόπι και ανακατέψτε.
Έπειτα ρίξτε το σιρόπι μέσα στη κατσαρόλα με το σιμιγδάλι και ανακατέψτε.
Προσθέστε και το ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού.
Συνεχίστε να ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα, ώσπου το σιμιγδάλι να απορροφήσει όλο το σιρόπι.
Ο χαλβάς μας θα είναι έτοιμος, όταν θα αρχίσει να ακούγεται το γνωστό πλοφ-πλοφ και το σιμιγδάλι αρχίσει να ξεκολλάει από την κουτάλα εύκολα.
Αποσύρετε από τη φωτιά και σκεπάστε την κατσαρόλα με μία καθαρή πετσέτα και πάνω από την πετσέτα τοποθετήστε το καπάκι της κατσαρόλας.
Αφήστε το να ησυχάσει 20-30 λεπτά, αδειάστε τον χαλβά σε φόρμα της αρεσκείας σας, ξεφορμάρετε, πασπαλίστε με κανέλα, καλέστε παρεούλα νηστεύοντες και μη νηστεύοντες και… γαία πυρί μοιχθήτω!
Αν σας αρέσει ο χαλβάς γενικά δείτε και τη συνταγή για χαλβά σιμιγδαλένιο με σταφίδες και σιρόπι κακάο…)
Η παρέα φίλες μου έστω και με το κίνητρο έναν χαλβά διώχνει την μοναξιά. Αν και η μοναξιά, έλεγε η γιαγιά Αθηνά, κάνει και καλό καμιά φορά. Γιατί ότι είναι η νηστεία για το σώμα είναι η μοναξιά για την ψυχή…
Σας φιλώ αυγή
Αφήστε μια απάντηση