Όταν ακούτε τη λέξη «χαβιάρι», τι σας έρχεται αυτόματα στο νου;

Ρητορικό το ερώτημα.

Η απάντηση είναι δεδομένη: Όλοι μας έχουμε συνδυάσει το χαβιάρι με πλούτη και χλιδή, ακριβά πάρτι, άφθονη σαμπάνια, ανθρώπους της υψηλής κοινωνίας, πολυτελή εστιατόρια και γενικά με χώρους όπου το χρήμα ρέει πακτωλός.

Το χαβιάρι με λίγα λόγια είναι ένας… να το πω λαϊκά… μεζές για λίγους.

Όμως, εντάξει, δεν θα μελαγχολήσουμε κιόλας, ούτε θα πέσουμε στα πατώματα, επειδή ανήκουμε σε εκείνους που δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.

Έχουμε εδώ, ένα… χαβιάρι, που είναι για όλα τα βαλάντια. Ένα χαβιάρι που δεν είναι απαραίτητο να είσαι κροίσος για να το γευτείς και μπορείς να το έχεις καθημερινά στο τραπέζι σου.

Το κατακόκκινο χαβιάρι πιπεριάς!

Μάλιστα, όχι όποιας και όποιας πιπεριάς, αλλά πιπεριάς Φλωρινιώτισσας. Μιας πιπεριάς με τίτλους και περγαμηνές.

Ψητές πιπεριές έχουμε όλοι λίγο-πολύ δοκιμάσει. Οι περισσότεροι τις έχουν ετοιμάσει και στο σπίτι.

Προορίζονται συνήθως για βαζάκι καλυμμένες με ελαιόλαδο, και είναι συνοδευτικός μεζές φίνος που αντέχει πολύ καιρό…

Το “χαβιάρι” της κόκκινης πιπεριάς είναι μια φλωρινιώτικη παραδοσιακή συνταγή που, για να είμαι ειλικρινής, για να φτιαχτεί με τον παλιό, παραδοσιακό τρόπο, απαιτεί κόπο και χρόνο αλλά και να διαθέτει κανείς και την εμπειρία.

Βέβαια η νοστιμιά του είναι ανεπανάληπτη! Όταν το πρωτοδοκίμασα είπα: «Μα τι νόστιμο πράγμα είναι αυτό;»!

Ξετρελάθηκα αλλά όταν μου ανέλυσαν κατά γράμμα την διαδικασία παρασκευής του, αποφάσισα ότι δεν ήμουν διατεθειμένη να αφιερώσω μια ολόκληρη μέρα για το φτιάξω, οπότε αυτοσχεδίασα.

Ιδού, λοιπόν, σας παρουσιάζω με καμάρι τη δική μου συνταγή χαβιαριού: Πανεύκολη, γρήγορη αλλά εξίσου νόστιμη.

Η ετοιμασία της απλή, χωρίς πολλή φασαρία. Σκεφτείτε, ούτε καν σκεύη για πλύσιμο, όλη η δουλειά γίνεται μέσα στο μούλτι.

Την έφτιαξα χθες και άλειφε-άπλωνε σε ψωμί φρυγανισμένο, το πρώτο βαζάκι εξαφανίστηκε ως δια μαγείας και μαζί με τυρί φέτα και κάτι κασέρια που είχα στο ψυγείο σκαρώσαμε βραδινό ανέλπιστα νόστιμο…

Τι θα χρειαστείτε:

• 6-7 πιπεριές κόκκινες Φλωρίνης
• 3-4 κουτ. σούπ. ελαιόλαδο
• 1 κουτ. γλυκ. κοφτό αλάτι
• ½ σφηνάκι ξύδι
• 2 σκελίδες σκόρδο

Πώς θα το φτιάξετε:

Αν είστε από τους τυχερούς που διαθέτουν αυλή και ψησταριά, τότε θα ψήσετε τις πιπεριές στα κάρβουνα κάτι που θα τους δώσει και ιδιαίτερη νοστιμιά.

Αν πάλι η ψησταριά είναι μακρινό όνειρο μη μου πτοείστε. Θα τις ψήσετε μια χαρούλα και στο φούρνο της ηλεκτρικής σας κουζίνας.

Ζεστάνετε τον φούρνο στους 250 °C και στρώστε μια σχάρα με αλουμινόχαρτο. Απλώστε πάνω της τις πιπεριές.

Όταν ο φούρνος πυρώσει, ανάψτε το γκριλ και τοποθετήστε τη σχάρα με τις πιπεριές λίγο πιο πάνω από τη μεσαία σκάλα.

Ψήστε τις φροντίζοντας να τις γυρίζετε πού και πού ώσπου να ψηθούν από όλες τις πλευρές. Το πολύ σε 20 λεπτά θα έχουν καψαλιστεί…

Είτε τις ψήσετε στα κάρβουνα είτε στην κουζίνα, έτσι όπως είναι καυτές, μεταφέρτε τις σε σκεύος και καλύψτε τις με κομμάτι μεμβράνης, ή βάλτε τις μέσα σε πλαστική σακούλα και κλείστε την καλά.

Οι πιπεριές θα «ιδρώσουν» και θα μαλακώσουν πολύ.

Όταν κρυώσουν τελείως, καθαρίστε τις από την φλούδα. Αν έχουν ψηθεί καλά, η φλούδα βγαίνει πανεύκολα…

Αφαιρέστε τα σπόρια και το κοτσάνι.

Οι ψημένες πιπεριές, τρώγονται και έτσι ως έχουν πασπαλισμένες με λίγο αλατάκι και είναι τετρανόστιμες!

Γι’ αυτό σας συμβουλεύω να ψήσετε λίγες παραπάνω δεν θα πάνε χαμένες.

Στο θαυματουργό μούλτι ρίξτε τις πιπεριές κομμένες σε μεγάλα κομμάτια…

Προσθέστε το το σκόρδο,

…το αλάτι,

…το ξύδι,

…το λάδι,

…και φέρτε δυο-τρεις βόλτες το μούλτι, να ανακατευτούν τα υλικά, ώσπου να προκύψει μια πάστα κάπως ρευστή…

Αν σας αρέσουν τα πικάντικα προσθέστε λίγο μπούκοβο η ψήστε μαζί με τις γλυκιές και μια καυτερή πιπερίτσα, η γεύση του “χαβιαριού” θα απογειωθεί…

Δοκιμάζοντας διορθώστε αν θέλετε τη γεύση κατά τα δικά σας γούστα, προσθέτοντας αλάτι ή ξύδι (και λίγο ακόμα μπούκοβο, παρακαλώ, για τους φίλους των καυτερών).

Το κόκκινο χαβιάρι είναι έτοιμο!

Φέρτε ψωμί φρέσκο ή φρυγανισμένο, ετοιμάστε μπρουσκέτες, αλείφετε το σε μπριζόλες μόλις βγουν από τον φούρνο, βάλτε το δίπλα σε κεφτέδες αχνιστούς, γευτείτε το ως πρόχειρο κολατσιό με τυριά, ταιριάζει με όλα, ακόμα και σαν μεζές για τσίπουρο ή ούζο…

Η ποσότητα που θα προκύψει ίσα που θα γεμίσει ένα μικρό βαζάκι, αρκεί όμως για πρώτη απόπειρα για να βρείτε πώς ακριβώς σας αρέσει.

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλά μαγειρέματα.

Να προσέχετε τους μοναδικούς και υπέροχους εαυτούς σας, όσους αγαπάτε και όσους σας αγαπούν. Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού, μη παραμένετε στα ίδια και στα ίδια. Δοκιμάστε να κάνετε καινούρια πράγματα, ακόμα και αν τα κάνετε λάθος γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: «Μόνο από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει ο άνθρωπος ολόκληρη την αλήθεια…»

Σας φιλώ αυγή