Τα καλαμαράκια είναι από τα αγαπημένα μας φαγητά. Τη Σαρακοστή, τρώμε βέβαια όσπρια και λαχανικά τις καθημερινές, αλλά τις Κυριακές θέλουμε να τρώμε κάτι διαφορετικό και ιδιαίτερο. Τώρα βέβαια η Σαρακοστή έχει περάσει.
Για όσους όμως έχουν μπουχτίσει από την κρεατοφαγία του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς προτείνω τη σημερινή συνταγή.
Τα τηγανητά καλαμαράκια, σίγουρα είναι τα πιο δημοφιλή και εννοείται όχι μόνο τις μέρες της νηστείας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να αντισταθεί στα τραγανά, ροδοτηγανισμένα «δαχτυλιδάκια».
Το μυστικό για να γίνουν μαλακά και τραγανά, το έμαθα από τον γαμπρό μου, που είχε δικό του εστιατόριο στο Μαρμαρά της Χαλκιδικής.
Τα καλαμάρια αφού πλυθούν, πρέπει να στραγγίξουν πάρα πολύ καλά. Το καλύτερο είναι να τα καθαρίσουμε το πρωί και να τα τηγανίσουμε μετά από 4-5 ώρες.
Τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε σε μπόλικο καυτό λάδι, το πολύ 3 λεπτά.
Εάν τα αφήσουμε περισσότερο χρόνο, θα γίνουν σαν λάστιχο. Χρησιμοποιούμε σπορέλαιο ή ελαιόλαδο. Εγώ προτιμώ το ελαιόλαδο, γιατί ευωδιάζει και αναδεικνύει τις γεύσεις και παράλληλα είναι πιο υγιεινό, γιατί αντέχει σε υψηλές θερμοκρασίες. Είναι ακριβότερο αλλά αξίζει.
Τα γεμιστά τα καλαμάρια είναι επίσης αγαπημένο φαγητό. Μαγειρεύεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.
Σας προτείνω τη δική μου συνταγή η οποία είναι δοκιμασμένη, ενθύμιο από κάποιες διακοπές μου στη Σκύρο.
Μπορείτε να τη φτιάξετε με κατεψυγμένα ή φρέσκα καλαμάρια. Τα κατεψυγμένα είναι καθαρισμένα και έτοιμα για μαγείρεμα. Εάν βρείτε φρέσκα, για να τα καθαρίσετε, θα τραβήξετε το κεφάλι και μαζί μ’ αυτό θα βγουν τα πλοκάμια και τα περισσότερα εντόσθια.
Όταν μαγειρεύω καλαμάρια γεμιστά, κάθε φορά μπαίνω στον πειρασμό να προσθέσω και διαφορετικά υλικά, όπως μανιτάρια, φρέσκα αρωματικά βότανα, τυρί, σπανάκι, σταφίδες, κουκουνάρι και το αποτέλεσμα είναι πάντα καταπληκτικό!
Πειραματιστείτε, φίλες μου! Η κουζίνα θέλει μεράκι και φαντασία. Όπως ακριβώς και η τέχνη…
Υλικά:
- 6 αρκετά μεγάλα καλαμάρια
- 1 κούπα ρύζι (κατά προτίμηση καρολίνα)
- 1 φλυτζ. τσαγ. ελαιόλαδο (μισό για τη γέμιση και μισό για το τηγάνι)
- 1 κούπα νερό
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
- 2 πιπεριές μέτριες ψιλοκομμένες (πράσινη και κόκκινη)
- 1 φλυτζ. τσαγ. ψιλοκομμένο μαϊντανό
- 1 κουτ. γλυκ. μπούκοβο (προαιρετικά)
- ½ κουτ. γλυκ. κόκκινο πιπέρι (πάπρικα)
- ½ κουτ. γλυκ. μαυροπίπερο
- 1 φλυτζ. τσαγ. ντομάτα φρέσκια ή κονκασέ
- ½ ποτήρι του κρασιού άσπρο κρασί
- Αλάτι
Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε και πλένουμε τα καλαμάρια.
Κρατάμε τα πλοκάμια και τα ψιλοκόβουμε. Αν θέλουμε αφαιρούμε και τα πτερύγια και τα ψιλοκόβουμε επίσης…
Ζεσταίνουμε το μισό λάδι και σοτάρουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο μέχρι να γίνουν διάφανα, συνεχίζουμε με τις πιπεριές και όταν αρχίσουν να μαραίνονται προσθέτουμε τα πλοκάμια και λίγο αργότερα το ρύζι.
Ανακατεύουμε, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε μπούκοβο, πάπρικα και σβήνουμε με το λευκό κρασί…
Αφήνουμε να εξατμιστεί, προσθέτουμε το 1/3 της ντομάτας, τον μαϊντανό και το νερό και περιμένουμε ώσπου να απορροφηθούν τα υγρά.
Αποσύρουμε από το μάτι της κουζίνας και αφήνουμε το μίγμα να χλιαρώσει.
Γεμίζουμε κατά τα ¾ τα καλαμάρια, και τα κλείνουμε με μια οδοντογλυφίδα.
Σε ένα τηγάνι βάζουμε το υπόλοιπο λάδι και τηγανίζουμε ελαφρά τα καλαμάρια…
Αφού ροδίσουν από όλες τις πλευρές τα βάζουμε σε ταψί.
Προσθέτουμε στο λάδι τη ντομάτα, ανακατεύουμε και ρίχνουμε τη σάλτσα πάνω από τα καλαμάρια, προσθέτουμε νερό και ψήνουμε για 45 λεπτά στους 180 με 200 βαθμούς…
Αν θέλουμε να αποφύγουμε το τηγάνισμα, ρίχνουμε το λάδι και τη ντομάτα κατευθείαν στο ταψί.
Κατά τη διάρκεια του ψησίματος ελέγχουμε και γυρίζουμε τα καλαμάρια για να ψηθούν ομοιόμορφα.
Αν μας έχει περισσέψει γέμιση, τη βάζουμε σε μια γωνίτσα του ταψιού. Θα δώσει νοστιμιά και θα χυλώσει τη σάλτσα.
Καλή επιτυχία φίλες μου, μέχρι το επόμενο ραντεβού αξιοποιήστε το χρόνο σας κάνοντας πράγματα που αγαπάτε για εσάς και για τους άλλους γιατί όπως έλεγε και η γιαγιά Αθηνά: “Θυμήσου μια μέρα στο τέλος της οποίας ήσουν πολύ ικανοποιημένος. Δεν ήταν μια μέρα που ξάπλωνες από εδώ κι από εκεί, χωρίς να κάνεις τίποτα, αλλά μια μέρα που είχες να κάνεις τα πάντα και τα έβγαλες πέρα...”
Σας φιλώ αυγή.
Αφήστε μια απάντηση