Χριστόψωμο το λένε, γιατί είναι του Χριστού το ψωμί. Καμωμένο από όλα εκείνα τα καλούδια που υπήρχαν στο κελάρι του κάθε νοικοκύρη: αλεύρι, μαγιά, αυγά, ζάχαρη, λάδι, καρύδια, αμύγδαλα, κανελογαρύφαλλο, κόλιαντρο, γλυκάνισο, ροδόνερο.
Κάθε τόπος είχε το δικό του Χριστόψωμο, προσφορά προς το Χριστό που γεννιέται την Άγια Νύχτα.
“Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει…“, λέγανε καθώς ανακατεύανε τα υλικά.
Η νοικοκυρά έφτιαχνε το «ψωμί του Χριστού» την παραμονή των Χριστουγέννων, με ιδιαίτερη ευλάβεια και με ειδική μαγιά, από ξερό βασιλικό.
Αφού έπλαθε το Χριστόψωμο άφηνε κατά μέρος ένα κομμάτι ζυμάρι. Το έφτιαχνε ζυμαρένια κορδόνια με τα οποία το διακοσμούσε…
Η γιαγιά Αθηνά δεν έφτιαχνε ένα, αλλά πολλά χριστόψωμα, ένα για κάθε σπίτι συγγενικό. Τα έφτιαχνε μάλιστα με μαγιά από ρεβύθι. Ήταν μια πολύ δύσκολη διαδικασία μιας και η μαγιά από ρεβύθι απαιτούσε μαεστρία και εμπειρία για να πετύχει.
Τα μοσχομυριστά ρεβυθοχριστόψωμα τα μοιράζαμε εμείς τα παιδιά πρωί-πρωί, πριν ακόμα χαράξει η άγια μέρα. Ξεχυνόμασταν στους χιονισμένους δρόμους, ντυμένοι στα ζεστά κρατώντας στο χέρι ωραίες πετσετούλες κεντημένες, που είχαν μέσα τυλιγμένο το χριστόψωμο μαζί με καρύδια, μανταρίνια και κάστανα.
Τα πηγαίναμε στα συγγενικά σπίτια και εκεί μας υποδέχονταν με χαρές αγκαλιές φιλιά και ευχές και το καλύτερο, μας έβαζαν ένα νόμισμα στο χέρι. Όχι τίποτε σπουδαίο. Τις περισσότερες φορές ήταν μια δραχμούλα ή ένα δίφραγκο αλλά για εμάς ήταν θησαυρός μεγάλος…
Το χριστόψωμο το δικό μου δεν έχει καμιά σχέση με αυτό της γιαγιάς Αθηνάς. Όλο λέω να επιχειρήσω να φτιάξω εκείνη τη ρεβυθομαγιά αλλά δεν το έχω τολμήσει μέχρι τώρα.
Όμως σας βεβαιώνω πως είναι ένα χριστόψωμο εύκολο, ιδιαίτερα νόστιμο και πετυχαίνει πάντα. Φτιάξτε το απλά και μόνο για το έθιμο.
Θα κάνει καλό και σε εσάς και σε όσους αγαπάτε να φέρετε, μέρες που είναι, λίγη παράδοση στο σπίτι…
Τι θα χρειαστείτε:
- 800 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 300 ml. γάλα
- 2 αυγά
- 250 γρ. γιαούρτι
- 25 γρ. μπυρομαγιά νωπή
- 30 ml. σπορέλαιο
- 200 γρ. φέτα
- 100 γρ. βούτυρο
- 1 κουτ. σουπ. ζάχαρη
- Λίγο αλάτι
Πώς θα το φτιάξετε:
Χλιαρώστε λίγο από το γάλα και διαλύστε σε αυτό τη μπυρομαγιά με τη ζάχαρη.
Προσθέστε το υπόλοιπο γάλα, τα δύο αυγά και ανακατέψτε…
Συνεχίστε το ανακάτεμα προσθέτοντας το γιαούρτι, το σπορέλαιο και το αλάτι.
Ρίξτε στο υγρό μίγμα πρώτα το μισό αλεύρι, ανακατέψτε με ένα πηρούνι και συνεχίστε, ρίχνοντας σιγά-σιγά το υπόλοιπο αλεύρι.
Ανακατέψτε με τα χέρια σας ώσπου να πετύχετε μια ζύμη ελαστική. Ίσως να χρειαστείτε λίγο ακόμα αλευράκι.
Πλάστε τη ζύμη σε μπάλα…
Ρίξτε στο σκεύος που ζυμώσατε λίγο σπορέλαιο, βάλτε μέσα το ζυμάρι και αλείψτε και την επιφάνεια του ζυμαριού επίσης με σπορέλαιο.
Αφήστε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 30 λεπτά…
Αλευρώστε μια επίπεδη επιφάνεια και ζυμώστε εκεί τη ζύμη ελαφριά και μετά απλώστε τη με έναν πλάστη σε μακρόστενο φύλλο…
Αλείψτε την επιφάνεια με το βούτυρο και πασπαλίστε με τριμμένη φέτα.
Τυλίξτε το φύλλο σε ρολό…
Κόψτε τη μία άκρη και κρατήστε την. Τοποθετήστε το ρολό σε ένα ταψάκι αλειμμένο με βούτυρο.
Με ένα κοφτερό μαχαίρι κόψτε το ρολό ακτινωτά σε κομμάτια, προσέχοντας όμως να μην το κόψετε μέχρι την άκρη.
Γυρίστε το πρώτο κομμάτι προς το κέντρο του ταψιού.
Αφήστε το δεύτερο κομμάτι και γυρίστε το τρίτο, το πέμπτο και ούτω καθ’ εξής. Τα ζυγά κομμάτια που έμειναν απλά γυρίστε τα στο πλάι.
Το χριστόψωμο θα πάρει έτσι ένα ωραίο σχήμα που θα μοιάζει κάπως σαν πλεξούδα.
Το κομμάτι ζύμης που έχετε αφήσει στην άκρη, κόψτε το σε δύο κομμάτια.
Ανοίξτε ελαφρά το κέντρο του ταψιού και βάλτε τα μέσα το ένα πάνω στο άλλο.
Αλείψτε το χριστόψωμο με χτυπημένο κρόκο αυγού και πασπαλίστε με μπόλικο σουσάμι.
Ψήστε στους 180 βαθμούς για τρία τέταρτα περίπου ώσπου να ροδίσει…
Βγάλτε το από τον φούρνο, καλύψτε το με μια πετσέτα και αφήστε το να κρυώσει.
Κόψτε αυτό το αφράτο, τυρένιο, μοσχομυριστό χριστόψωμο την άγια μέρα της γέννησης του Χριστού και μοιράστε το σε όλα μέλη της οικογένειας και σε όσους παραβρίσκονται στο τραπέζι σας όπως το θέλει η παράδοση.
Ευχηθείτε και προσευχηθείτε όλοι μαζί για υγεία και δύναμη…
Άλλωστε το χριστόψωμο, το ψωμί του Χριστού, συμβολίζει την ένωση των μελών της οικογένειας και γενικότερα των ανθρώπων και των λαών.
Καλή επιτυχία φίλες μου και καλά μαγειρέματα. Έως το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού, να προσέχετε τους υπέροχους και μοναδικούς εαυτούς σας.
Αγαπήστε την εικόνα που βλέπετε στον καθρέφτη σας και μην αφήνετε κανέναν, μα κανέναν, να σας κάνει να αισθανθείτε μειονεκτικά.
Πείτε αυτό που έλεγε συχνά η γιαγιά Αθηνά: «Η ευτυχία μου είμαι εγώ. Όχι εσύ. Όχι μόνο γιατί εσύ μπορεί να είσαι περαστική ή περαστικός, αλλά και επειδή θέλεις να με κάνει να είμαι αυτό που δεν είμαι. …»
Σας φιλώ αυγή
Αφήστε μια απάντηση