Μεγάλη Σαρακοστή σημαίνει προσευχή και νηστεία.

Η προσευχή, εντάξει δεν το συζητώ, είναι αυστηρά προσωπικη υπόθεση, αλλά η νηστεία όταν «έχεις τόσους νοματαίους να ταίσεις» -που έλεγε και η γιαγιά Αθηνά- τότε η κατάσταση ξεφεύγει από το προσωπικό και γίνεται πρόβλημα οικογενειακό και καθημερινό…

Δεν είναι λίγες οι φορές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου -λέγεται Σαρακοστή αλλά κρατάει κομματάκι παραπάνω- που φτάνει κανείς στο σημείο να μην ξέρει τι να μαγειρέψει.

Οι νηστίσιμες συνταγές που έχουμε στο συρτάρι εξαντλούνται γρήγορα και κάκά τα ψέμματα πολλές από αυτές δεν είναι ελκυστικές σε όλους και ιδιαίτερα στα παιδιά.

Τα όσπρια για παραδειγμα δεν τα νοστιμεύονται.

Και εδώ έρχονται οι μοναχοί του Αγίου όρους που νηστεύουν επί διακόσιες (!) μέρες το χρόνο, απέχοντας τόσο από κόκκινο όσο και από το λευκό κρέας, και στον τομέα της νηστίσιμης διατροφής παίρνουν ντοκτορά.

Μας προσφέρουν μια ανεξάντλητη ποικιλία από νόστιμες, νηστίσιμες προτάσεις, όλες φτιαγμένες με απλά, και κυρίως αγνά υλικά και πολύ-πολύ αγάπη.

Κάντε λοιπόν το σαρακοστιανό τραπέζι πιο πλούσιο εμπλουτίζοντάς το με ευφάνταστα πιάτα όπως αυτους εδώ τους αγιορείτικους, μυρωδάτους ταραμοκεφτέδες του μοναχού Επιφάνειου Μυλοποταμινού, που τους έφτιαξα και εξαφανίστηκαν στο άψε σβήσε και θα με θυμηθείτε…

Οι νηστίσιμοι αυτοί κεφτέδες έχουν σαν βάση τον ταραμά. Ναι, ναι, τον ταραμά που εμείς του δίνουμε και καταλαβαίνει κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα…

Τον ταραμά που κάποιοι τον λατρεύουν και κάποιοι τον μισούν. Τ

ι είναι, όμως αυτό το περίεργο έδεσμα που έχει διχάσει τους καλοφαγάδες ανά την Ελλάδα και στο εξωτερικό το ονομάζουν χαβιάρι αλα ελληνικά;

Ουσιαστικά ο ταραμάς δεν είναι τίποτε άλλο από τα αυγά του μπακαλιάρου ή του κυπρίνου (αβγοτάραχο), τα οποία αφού τα αφαιρέσουν από το ψάρι, τα αλατίζουν και τα αφήνουν να ωριμάσουν.

Στο εμπόριο θα βρείτε δυο είδη ταραμά, τον λευκό και τον κόκκινο. Να ξέρετε πως λευκός είναι ανώτερης ποιότητας.

Ο κόκκινος παίρνει το χρώμα του από τις χρωστικές ουσίες που προσθέτουν οι παραγωγοί για τον κάνουν πιο λαχταριστό στο μάτι του καταναλωτή…

Για πρώτη φορά το έκαναν αυτό, εκεί γύρω στη δεκαετία του ’50 και τους πέτυχε, αφού οι περισσότεροι καταναλωτές επιλέγουν τελικά τον κόκκινο.

Ο ταραμάς αποτελεί τη βασική πρώτη ύλη για την γνωστή σε όλους μας ταραμοσαλάτα.

Είναι νοστιμότατο “άλειμμα” το οποίο βάζουμε επάνω στο ψωμί και του δίνουμε και καταλαβαίνει…

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ταραμάς, αποτελεί μια σημαντική πηγή βιταμινών Α και D, μαγνησίου, ψευδαργύρου, φωσφόρου και καλίου.

Η βιταμίνη Α βοηθάει στην υγεία των ματιών, τονώνει το ανοσοποιητικό και κάνει καλό στο δέρμα, η βιταμίνη D είναι σημαντική για την υγεία των οστών, όπως επίσης ο φώσφορος και το μαγνήσιο, ενώ ο ψευδάργυρος συντελεί στην καταπολέμηση λοιμώξεων ενισχύοντας το ανοσοποιητικό και το κάλιο βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει το πλεονάζον νάτριο, συντελώντας στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης…

Μήπως, λοιπόν, να προσέξετε την επόμενη φορά που θα χαρακτηρίσετε κάποιον… «ταραμά»;

Όμως, προτού, βιαστείτε να ακονίσετε τα μαχαιροπήρουνά σας και να καταναλώσετε τόνους ταραμοσαλάτας πιστεύοντας ότι το μόνο που σας χαρίζει είναι γεύση και οφέλη, πρέπει να προσέξετε τα εξής: το αβγοτάραχο είναι πλούσιο σε νάτριο, γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνεται συνετά η κατανάλωση των εδεσμάτων που το περιέχουν, ειδικά απ’ όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπέρτασης.

Ακόμη, έχει πολύ μεγάλη θερμιδική αξία, αφού τα 100 γραμμάρια ταραμά αποδίδουν περίπου 400 θερμίδες, ενώ το 1 κουταλάκι ταραμοσαλάτας «κρύβει» περισσότερες από 100 θερμίδες.

Αν, μάλιστα, υπολογίσετε ότι θα την καταναλώσετε με ψωμί, η θερμιδική αξία του γεύματός σας θα «χτυπήσει» κόκκινο.

Τι λέτε, λοιπόν «μασάει η κατσίκα ταραμά;»

Για περισσότερα αγιορείτικα εδέσματα δείτε τη κατηγορία “Αγιορείτικα“.

Τι θα χρειαστείτε:

• 250 γρ. άσπρο ταραμά (ή κόκκινο)
• 7-8 κρεμμυδάκια φρέσκα
• 2-3 σκελίδες σκόρδο
• 1 μικρό ματσάκι άνηθο
• ½ ματσάκι μαϊντανό
• 1 φλυτζ. τσαγ. αλεύρι
• 3 φέτες ψωμί μπαγιάτικο
• Ρίγανη
• Κύμινο και μαυροπίπερο κατά βούληση
• Σπορέλαιο για το τηγάνισμα
• Προσοχή όχι αλάτι!

Πώς θα τα φτιάξετε:

Μουσκέψτε καλά το ψωμί. Στραγγίστε το και τρίψτε το με τα χέρια σας.

Καθαρίστε τα κρεμμυδάκια και ψιλοκόψτε τα.

Κάντε το ίδιο με τα σκόρδα. Πλύνετε πολύ καλά τον μαιντανό και τον άνηθο και ψιλοκόψτε.

Σε βαθύ σκεύος βάλτε όλα μαζί τα υλικά, τον ταραμά, τα μυρωδικά, το ψωμί, τα σκόρδα, τα κρεμμύδια, τα μπαχαρικά καθώς και το αλεύρι και ζυμώστε κανονικά όπως θα κάνατε με μια ζύμη…

Αν η ζύμη σας βγει κάπως σφιχτή, προσθέστε λίγο χλιαρό νεράκι.

Πλάστε τους ταραμοκεφτέδες και τηγανίστε τους σε σιγανή φωτιά για να ψηθούν ομοιόμορφα και από μέσα και από έξω και απολαύστε τους ζεστους-ζεστούς και λαχταριστούς.

Και κρύοι όμως είναι καλοί…

Καλή επιτυχία φίλες μου και καλά μαγειρέματα. Μέχρι το επόμενο μαγειρικό μας ραντεβού να περνάτε καλά και να προσέχετε τους υπέροχους εαυτούς σας.

Η περίοδος της Μεγάλη Σαρακοστής που διανύουμε είναι περίοδος νηστείας και προσευχής αλλά και ενδοσκόπησης.

Είναι μια ευκαιρία να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον εαυτό μας. Να μετρήσουμε τα καλά αλλά και τις αστοχίες και τα λάθη μας.

Μην τρελαίνεστε όμως. Η γιαγιά Αθηνά έλεγε πως: «Όσο ο κόσμος γυρίζει και στριφογυρίζει, εμείς θα ζαλιζόμαστε και θα κάνουμε λάθη…»

Σας φιλώ αυγή.